شرایط شغلی کارگران مال‌های سواحل شمالی نامناسب است

هجوم برندهای پوشاک و فروشندگان لباس و کفش لاکچری به سواحل شمال کشور، نیروی کار جدیدی به وجود آورده که به‌رغم روزی بیش از 10ساعت سر پا ایستادن، از حق و حقوق قانونی محروم است. به گزارش ایلنا، از محمودآباد تا نوشهر، شهرهای ساحلی مملو از فروشگاه‌های برند پوشاک و کفش است. مسافران ثروتمند تعطیلات، همان‌طور که گذری از این شهرها عبور می‌کنند، لباس و کفش لاکچری خریداری می‌کنند اما کارگران این فروشگاه‌ها عموماً از شرایط شغلی خود، از بیمه گرفته تا میزان دستمزد و شرایط کار، ناراضی هستند. «محمد: که دو فرزند و خواهرش در فروشگاه‌های معروف شهرستان نور مازندران کار می‌کنند، در این ارتباط می‌گوید: قانون کار به هیچ وجه رعایت نمی‌شود. معمولاً پرداخت حقوق عقب می‌افتد و گاهی حقوق را هر سه ماه یک‌بار می‌دهند. بیمه هم بعضی مواقع رد می‌شود و بعضی مواقع فراموش می‌شود در نتیجه سوابق کار کم می‌شود و کارگر بعد از مدتی می‌فهمد که در سابقه بیمه‌اش وقفه افتاده است. وی با بیان اینکه چندین فروشگاه‌ معروف در نور مازندران و ایزدشهر نور وجود دارد که از کارگران بومی و اغلب زنان استفاده می‌کنند، ادامه می‌دهد: کارگران این فروشگاه‌ها از ترس بیکاری به اداره کار شکایت نمی‌کنند و غالباً با کارفرما بر سر مزد و ساعات کار توافق می‌کنند در حالی‌که این توافق، خلاف قانون است. قانون کار شرایط ساعت کار و دستمزد را به صراحت بیان کرده است. محمد می‌گوید: ساعت کار از 9 صبح تا ساعت 2 بعدازظهر است. بعد کارگران یک ساعت استراحت دارند و دوباره تا 12شب کار می‌کنند. در واقع روزی بیشتر از 10ساعت کار می‌کنند. برای این ساعات کار طولانی باید اضافه‌کاری بدهند که نمی‌دهند، ضمن اینکه اضافه‌کاری اجباری، خودش خلاف قانون است.

او ادامه می‌دهد: این کارگران برای بیش از 10 ساعت کار، یک میلیون و 300هزار تومان حقوق می‌گیرند یا نهایتاً یک میلیون و 400هزار تومان. به گفته وی، فروشگاه‌های برند مازندران از حق و حقوق قانونی کارگرانی می‌زنند که ساعت‌های مدام، سر پا می‌ایستند و اغلب واریس می‌گیرند. محمد در پایان می‌گوید: سودجویی برندها، حقوق کارگران را زیر سوال می‌برد. چند صد کارگر در فروشگاه‌های برند شمال ایران کار می‌کنند. مالکان این فروشگاه‌های لاکچری غالباً از زیر پرداخت مالیات هم در می‌روند. گفتنی است دو سال قبل از این، کارگران فروشگاه‌های برند مازندران در نامه‌ای خطاب به مسئولان، خواهان بهبود اوضاع شغلی خود شدند اما به نظر می‌رسد تا به امروز چیزی عوض نشده و مشکلات همچنان برقرار است و اوضاع تغییری نکرده است.

«علی» یکی از کارگران فروشگاه‌های برند که چند ماهی‌ست کار را رها کرده و حالا مسافرکشی می‌کند، می‌گوید: نه غذای گرم به ما می‌دادند نه هزینه رفت و برگشت. حقوق‌مان بسیار پایین‌تر از حداقل دستمزد بود و همان اول کار از ما کاغذ می‌گرفتند که همه حقوق‌مان را گرفته‌ایم. خیلی‌ها که از کمبود فرصت‌های شغلی به ستوه آمده‌اند چاره‌ای جز پذیرش کار در چنین شرایطی را ندارند. کارفرمایان نیز از این اوضاع تا جایی که می‌توانند سوءاستفاده می‌کنند. او معتقد است: مسافرکشی با همه مصائبش بهتر از کار کردن در فروشگاه لوکسی‌ست که هیچ حق و حقوقی برای کارگر قائل نیست.