نتایج نظرسنجی‌ها در تل‌آویو حاکی از این‌ است که بیشتر اسرائیلی‌ها جنگ می‌خواهند و این مسئله‌ای سؤال‌برانگیز و مشکوک است، روزنامه عبری‌زبان هاآرتص در پی تفسیر این نتایج، اسرائیلی‌ها را مردمی احمق خواند که هنوز معتقد به آغاز جنگ‌های بیشتری علیه غزه هستند. این نتایج ناشی از عدم رضایت اسرائیلی‌ها از نحوه تعامل بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر این رژیم با مسئله نوار غزه هستند.

هاآرتص نوشت، اسرائیلی‌ها خودداری از جنگ را به معنای تسلیم شدن در برابر «تروریسم» و نیز شکست طرح اسرائیل می‌دانند، از همین منظر نیز راست‌گراها در تل‌آویو نتایج انتخابات را نقطه شروع سخنرانی‌های انتخاباتی خود قرار می‌دهند، همچنین نتانیاهو برای مقابله با اقدامات رقبایش جهت کسب آراء در صندوق‌های رأی، احتمالاً در مورد آغاز جنگ تصمیم‌گیری می‌کند. چرا اسرائیلی‌ها به‌دنبال جنگی پرهزینه و دردناک برای همه طرف‌ها از جمله خودشان هستند؟ هاآرتص در پاسخ به این سؤال نوشت، به نظر می‌رسد آن‌ها قدرت تحلیل منطقی از وضعیت خود و نیز درک میزان قدرتشان و فهم این مسئله که هیچ‌گونه راه‌حل نظامی برای مشکلات آن‌ها وجود ندارد را از دست داده‌اند، باور آن‌ها به توان ارتش اسرائیل برای پیروزی در جنگ‌ها باوری کورکورانه است. بر خلاف این باور، تجربه تقریباً ۵۰ سال اخیر نشان داده که ارتش رژیم صهیونیستی توان یکسره کردن جنگ‌ها را ندارد. با توجه به این‌که این روزها جو انتخابات بر اسرائیلی‌ها حاکم است و نتایج نظرسنجی‌ها نیز نشان می‌دهد اکثر اسرائیلی‌ها از برگزاری انتخابات زودهنگام حمایت می‌کنند؛ مسئله‌ای که خواست نتانیاهو و ائتلاف دولتی‌اش نیست اما چهره‌های سیاسی خود را با این فضا تطبیق داده‌اند، اکنون عنوان کمپین‌های انتخاباتی چیست؟

در این میان عنوان درگیری‌ها میان فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها موضوع اصلی است، این مسئله آن‌گونه که گروه‌های چپ‌گرا خواسته و شعار تشکیل دو کشور را برای جلوگیری از وضعیتی دشوارتر سر داده و با فشارهای بین‌المللی که راه‌حل را در تشکیل دو کشور می‌دانند، هم‌سو هستند، محدود به مسئله امنیت نبوده بلکه شامل درگیری‌های نظامی گسترده است. همچنین گروه‌های سیاسی که در فساد دولتی دست دارند تلاش می‌کنند با طرح این مسئله که «مقابله با فلسطینی‌ها در غزه یک جنگ ماهیتی است و جایی برای مسائل دیگر که اسرائیلی‌ها را از هدف اصلی‌شان بازمی‌دارد، نیست» از مطالبات برای محاکمه آن‌ها در صندوق‌های رأی فرار کنند. روزنامه عبری زبان یدیعوت آحارونوت نیز نوشت، فساد حکومتی در بسیاری از فعالیت‌های انتخاباتی موضوع اصلی بحث‌ها بوده است اما هیچ‌وقت بحث همانند حال حاضر داغ نبوده است، الان تشکیلات حزب «یسرائیل بیت‌ نو» وابسته به لیبرمن در دادگاه برای محاکمه ایستاده است و (آریه درعی) رهبر حزب دوم «شاس»، پرونده فساد شخصی دارد. پلیس دستور محاکمه برخی از نزدیکان و مسئولان ارشد دفتر نتانیاهو را در پرونده خرید قایق‌های گشت‌زنی و زیردریایی‌ها از آلمان و نیز سایر پرونده‌های نتانیاهو صادر کرد.

اگر نخست‌وزیر اسرائیل در این پرونده‌هایی که از او به‌عنوان مظنون بازجویی شده، محکوم شود، او به‌عنوان یک مجرم جنگی محکوم خواهد شد. همه این مسائل احتمال شتاب نتانیاهو به‌سوی جنگی را که در آن غزه بیشترین آسیب را می‌بیند، تقویت می‌کند زیرا جبهه شمالی تحت حمایت روسیه است و اسرائیل پس از افزایش توانمندی‌های نظامی حزب‌الله و ارتقای سطح تسلیحاتی این حزب، از تکرار شکستش در جنگ ژوئیه (خرداد ماه) سال ۲۰۰۶ نگران است. اما بازی انتخابات در اراضی اشغالی احتمالاً چهره‌های سیاسی این رژیم را به اقداماتی بی‌پروا سوق می‌دهد، آن‌ها در راستای عمل به شعارهای انتخاباتی خود به‌دنبال مشارکت کاندیداها به اقدامات نظامی نیازمند هستند.

اکنون بُعد مهم‌تر در اراضی اشغالی این است که آغاز جنگ بدون توجه به توصیه‌های آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها و نه حتی میانجی‌های‌عرب انجام شود. آن‌ها به این طرح‌ها اشاره‌ای نمی‌کنند و کوچک‌ترین توجهی به آن‌ها ندارند؛ مسئله‌ای که نشان می‌دهد نه هم‌گرایی سیاسی و نه فشارهای بین‌المللی بلکه برابری نظامی با تل‌آویو به تنهایی مفید است.