به گذشته برمی‌گردیم!

 آریا رهنورد

روند انتخاب جانشین برای برانکو ایوانکوویچ، کمی بیشتر از حد معمول به طول انجامیده است. مدیران باشگاه از مدت‌ها قبل در حال انتخاب سرمربی جدید هستند اما هنوز نتوانسته‌اند با یک گزینه به توافق نهایی دست پیدا کنند. حالا نام گابریل کالدرون در اطراف باشگاه شنیده می‌شود اما اگر این مربی آرژانتینی همین حالا کارش را آغاز کند، باز هم پرسپولیس زمان زیادی را از دست داده است. این اتفاق در حالی رخ داده که رقبا این بار زودتر و جدی‌تر از همیشه جلسه‌های تمرینی پیش‌فصل را کلید زده‌اند.

نزدیک‌ترین مربی به نیمکت پرسپولیس، مردی است که در مذاکره‌های استانبول حضور نداشت! اگر قرار بود قرمزها با گابریل کالدرون توافق کنند، چرا مدیران باشگاه برای مذاکره با چهره‌های گرانقیمتی مثل کاررا، الکس نوری و لمونیس راهی استانبول شدند؟ این مذاکره‌های عجیب در شرایطی شکل گرفت که باشگاه حتی بر سر بدیهی‌ترین شروط قرارداد با گزینه‌های مد نظرش توافقی نداشت. حاصل سفر مدیران باشگاه به ترکیه برای پرسپولیسی‌ها، تنها از دست رفتن زمان بود. تیمی که در چند فصل گذشته همواره یک قدم جلوتر از رقبا دیده می‌شد و زودتر از هر حریف دیگری جلسه‌های تمرینی پیش‌فصل را کلید می‌زد، حالا دیگر نمی‌تواند روی این نقطه قوت حساب چندانی باز کند. در واقع به نظر می‌رسد که این نقطه قوت، حالا به نقطه ضعفی برای سرخپوشان تبدیل شده است. پروسه انتخاب یک سرمربی برای باشگاه، نباید به این اندازه نیز دشوار و طولانی باشد. تیم می‌تواند بر اساس بودجه‌ و البته فلسفه‌اش، به چند گزینه مختلف پیشنهاد بدهد و در انتظار پاسخ آنها بماند. پرسپولیسی‌ها اما بدون توجه به داشته‌های مالی‌شان، به چند مربی کاملا متفاوت پیشنهاد دادند و بر سر شرایط مالی نیز با آنها به توافق نرسیدند. البته که جدایی برانکو، یک بحران بزرگ بود اما پرسپولیس می‌توانست با یک انتخاب درست و به موقع، این بحران را مدیریت کند. هر چه زمان بیشتری سپری شد، کنترل اوضاع نیز وضعیت دشوارتری پیدا کرد. قرمزها بعد از سرمربی موفق‌شان، زمان را نیز از دست دادند تا پیش از شروع لیگ نوزدهم، با تهدیدهای بزرگی روبه‌رو شوند.

سیاست مدیران پرسپولیس در قبال احتمال جدایی پروفسور، تنها «سکوت» و امیدواری به حفظ مرد کروات بود. باشگاه در چند فصل گذشته، دغدغه‌ای به عنوان انتخاب سرمربی نداشت و همه ضعف‌های ساختاری و مدیریتی‌اش را پشت موفقیت‌های بزرگ برانکو پنهان کرده بود. به جز انداختن مدال قهرمانی به گردن بازیکن‌ها، ایرج عرب و همکارها در ماه‌های پایانی فصل گذشته «تحرک» چندانی از خودشان نشان ندادند. چهره‌ای مثل جعفر کاشانی نیز معتقد بود که باشگاه باید به سراغ یک مربی بزرگ‌تر از برانکو برود و به جای معلم دبستان، استاد دانشگاه بیاورد اما حالا در روند امضای قرارداد با سرمربی جدید، نشانی از امثال کاشانی دیده نمی‌شود. ماندن برانکو احتمالا بهترین اتفاقی بود که می‌توانست برای باشگاه رخ بدهد اما سرمربی کروات قرمزها تصمیم گرفت فصل جدید را در نقطه دیگری از دنیا آغاز کند. در غیاب او، پرسپولیس دچار سردرگمی محض شد. اگر قرار بود روند جذب سرمربی جدید به این اندازه طول بکشد، باشگاه می‌توانست به سراغ گزینه‌های داخلی‌اش برود. تردیدی وجود ندارد که همه گزینه‌های داخلی نیز، به سرعت جواب مثبتی به این پیشنهاد می‌دادند و فصل برای پرسپولیس در زمان درست آغاز می‌شد. سرخ‌ها اما خودشان را با چالش بزرگ جذب یک مربی جدید روبه‌رو کردند. کاررا، الکس نوری، لمونیس تاکیس و آنتنه چاچیچ با وجود همه تفاوت‌های پررنگ‌شان، با پیشنهاد پرسپولیس روبه‌رو شدند و در نهایت، واکنش مثبتی به این پیشنهاد نشان ندادند. هراس از بازگشت به دوران قبل از برانکو، حالا جدی‌تر از همیشه در پرسپولیس احساس می‌شود. چراکه به نظر می‌رسد سرخ‌ها از برنامه آماده‌سازی همیشگی‌شان عقب هستند.

وضعیت مبهم پرسپولیس در حالی ادامه پیدا می‌کند که همه حریفان جدی این تیم برای قهرمانی، تابستان را در آرامش پشت سر می‌گذارند. استقلال با جذب استراماچونی و جدیت این مربی در تمرین‌ها، به آینده امیدوار شده و خریدهای مهم تابستانی‌اش را نیز انجام داده است. سپاهان یکی از موفق‌ترین تیم‌های فصل نقل و انتقالات بوده و ترکیب فوق‌العاده‌ای را برای لیگ برتر نوزدهم ساخته است. آنها کاملا آماده به نظر می‌رسند که یک اردوی پیش‌فصل ایده‌آل را سپری کنند و در اوج آمادگی و هماهنگی فصل جدید را کلید بزنند. تراکتورسازی نیز مصطفی دنیزلی را روی نیمکتش نشانده و احتمالا چند ستاره بزرگ دیگر را نیز به ترکیبش اضافه خواهد کرد. حتی پدیده مشهد نیز با جذب سیدمهدی رحمتی و شروع زودهنگام تمرین‌ها، فصل را در جایگاه یک مدعی آغاز خواهد کرد. پرسپولیس در چند فصل گذشته، همواره با نظم بیشتری نسبت به رقبا به سراغ بدنسازی تابستانی می‌رفت و از این بازه زمانی، بیشتر از هر تیم دیگری استفاده می‌کرد اما حالا بلاتکلیفی، اردوی پیش‌فصل قرمزها را کاملا تحت‌تاثیر قرار داده است. به نظر می‌رسد زمانی که یک مربی خارجی جدید برای آشنایی با فضای فوتبال ایران نیاز دارد، موجب خواهد شد که پرسپولیس در شروع فصل از انسجام و هماهنگی همیشگی‌ این سال‌هایش فاصله بگیرد.