صعود ناباورانه چک به نیمهنهایی با عبور از ایران
پایان یک رویا

نگار رشیدی
وقتی که تیم ملی والیبال ایران در مرحله یکچهارم نهایی حریف چک شد، خیلیها ایران را در نیمهنهایی قهرمانی جهان دیدند. تیمی که در مرحله یکهشتم نهایی عملکرد پرنوسانش در دور گروهی را با پیروزی مقابل صربستان جبران کرد و امیدوار بود با عبور از چک یک مرحله دیگر به فینال نزدیک شود اما آنچه که در زمین مسابقه اتفاق افتاد، دور از چیزی بود که هواداران تیم ملی تصور میکردند و برایش برنامه ریخته بودند. چک این مسابقه را سه بر یک به سود خود به پایان برد تا صعودی را تجربه کند که هنوز برایش قابل باور نیست.
این صعود از این جهت برای چک قابل باور نیست که آنها پس از ۵۵ سال توانستند بار دیگر به جمع چهار تیم برتر جهان برسند. داستانی شبیه قصههای پریان که رسانههای جهان را به تحسین وا داشت. با توجه به رشتههای بزرگ سالنی مانند والیبال، هندبال و بسکتبال، پس از فروپاشی چکسلواکی تاکنون تنها تیم ملی بسکتبال زنان جمهوری چک در سال ۲۰۱۰ به نیمهنهایی جهانی رسیده بود. بنابراین موفقیت کنونی والیبال مردان یک اتفاق تاریخی به شمار میآید. چراکه آنه در تاریخ مستقل جمهوری چک اولین بار است که خود را در این مرحله میبینند.
البته اگر ایران هم موفق به صعود میشد، برای نخستین بار طعم حضور در نیمهنهایی قهرمانی جهان را میچشید که این اتفاق درنهایت نیفتاد. البته ایران ست نخست را از آن خود کرد اما نتوانست برتری خود را حفظ کند. البته که خیلیها این شکست را به گردن کاپیتان تیم یعنی مرتضی شریفی میاندازند که کار زیبایی نیست. ماجرا از این قرار است که در یکی از حساسترین لحظات این مسابقه، ایران ۲۲ بر ۲۰ پیش بود و میتوانست کار را در ست دوم تمام کند. در این لحظه شریفی آبشاری را بدون حضور مدافع اوت کرد تا روند مسابقه تغییر کند. چک فرصتی که برایش پیش آمده بود را با آغوش باز پذیرا شد و از آن به بهترین شکل ممکن به سود خود استفاده کرد. درست همان کاری که ایران در بازی با فیلیپین انجام داد. حجم انتقادات از شریفی به قدری بالا بود که شنیده شد شریفی خودش را در اتاق هتل حبس کرده و حاضر نشده با هیچکس صحبت کند. این در حالی است که نگاه منصفانه به کاپیتان چیز دیگری را نشان میدهد. او بارها و بارها در لحظات حساس مسابقههای مختلف جریان بازی را به سود تیم ملی تغییر داده و جزو ستارههای درخشان کشورمان است. در همین لیگ ملتها که زمان زیادی از آن نمیگذرد، شریفی یکی از ستونهای اصلی تیم پیاتزا بود و حالا نمیتوان تمام عملکرد مثبت او را با یکی، دو خطای فردی از بین برد. والیبال ورزشی تیمی است و هیچ بازیکنی نمیتواند به تنهایی بار برد یا باخت تیمش را به دوش بکشد.
انتقاد سازنده با تخریب متفاوت است و حالا که شریفی در یکی از حساسترین دورههای زندگیاش قرار دارد، نباید کاری کرد که این فشار روانی، آینده او و تیم ملی را به خطر بیندازد. فشار بیش از حد به یک بازیکن میتواند اثرات جبرانناپذیری داشته باشد و والیبال ایران هنوز به شریفی نیاز دارد و نباید این فشارها او را از مسیر درست خارج کند. کاری که هواداران بهتر از هر کس دیگری میتوانند انجامش دهند و یک بازیکن را به اوج برگردانند یا کاری کنند که دیگر نتواند کیفیت خود را نشان دهد.
به هر حال در بازی با چک هر اتفاقی که افتاده باشد، پرونده قهرمانی جهان برای ایران بسته شده و تیم ملی رتبه نهایی خود را هم شناخته است. با پایان مرحله یکچهارم نهایی مسابقات والیبال قهرمانی جهان ۲۰۲۵ و مشخص شدن چهار تیم برتر، ردهبندی تیمهای پنجم تا هشتم نیز قطعی شد. بر این اساس، تیم ملی والیبال ایران در جایگاه هشتم قرار گرفت تا همچنان بهترین نتیجه تاریخ خود در این رقابتها همان مقام ششمی سال ۲۰۱۴ باقی بماند.
امروز مرحله نیمهنهایی قهرمانی جهان برگزار میشود و چک به مصاف بلغارستان میرود و لهستان با ایتالیا دیدار میکند تا تکلیف فینالیستها و قهرمان این دوره از رقابتها مشخص شود. مرحلهای که درست یا غلط ایران بخشی از آن نیست تا با حسرت به کشور برگردد اما نباید فراموش کرد تیمی که روبرتو پیاتزا ساخته، در مسیر درست قرار دارد و میتواند در میادین پیش رو درخشانتر از این ظاهر شود. پیاتزا نشان داده مردی نیست که به راحتی کنار بکشد و حتما برای آینده تیم ملی برنامههای ویژهای دارد.
دیدگاه تان را بنویسید