حضور اول

گل‌گهر سیرجان چهلمین تیم تاریخ لیگ‌برتر شد. وینکو بگوویچ با صعود نوبرانه‌اش به لیگ‌ برتر این باشگاه سیرجانی را تبدیل به چهلمین تیمی کرد که افتخار حضور در لیگ برتر را در تاریخ 18ساله این لیگ به دست می‌آورد. هم گل‌گهر و هم وینکو بگوویچ سال‌هاست در لیگ‌ یک حضور دارند اما هر دوی آنها سه‌شنبه‌شب اولین صعودشان را جشن گرفته‌اند. از ابتدای راه‌اندازی لیگ حرفه‌ای در ایران و طی 18دوره، 39تیم فرصت حضور در لیگ‌ برتر را پیدا کرده بودند. استقلال، پرسپولیس و سایپا از تهران و سپاهان و ذوب‌آهن از اصفهان پنج تیمی هستند که در تمامی 18دوره حاضر بوده‌اند. اما شهیدقندی یزد، شیرین‌فراز کرمانشاه، پیام مشهد، مس سرچشمه، آلومینیوم هرمزگان و گهر دورود هم 6تیمی هستند که فقط یک دوره در لیگ‌ برتر حاضر شده و در همان اولین حضور دوباره سقوط کرده‌اند. البته نساجی قائمشهر هم امسال برای اولین بار به لیگ برتر رسید و به‌ عنوان سی‌ونهمین تیم حاضر در این رقابت‌ها فقط یک دوره سابقه حضور دارد. اما نساجی‌چی‌ها بقای خودشان را در لیگ‌ برتر مسجل کرده‌اند و سال آینده با دومین حضورشان در این لیگ خودشان را از جمع‌ یک‌دوره‌ای‌ها جدا خواهند کرد. به این ترتیب گل‌گهر به‌عنوان چهلمین تیم تاریخ در صورت سقوط زودهنگام به هفتمین تیمی تبدیل می‌شود که یک دوره در لیگ حاضر بوده و بلافاصله سقوط کرده است.

وینکو بگوویچ که سال‌هاست در فوتبال ایران حضور دارد از سرمربیگری در پرسپولیس گرفته تا هدایت تیم‌ ملی امید در مقدماتی المپیک، مربیگری را در سطوح بالای فوتبال ایران تجربه کرده است. او بعد از این تجارب راهی لیگ‌ یک شد و سال‌هاست به یکی از پرکارترین مربیان حاضر در این دسته تبدیل شده است. بگوویچ از سال 95 هدایت گل‌گهر را به عهده گرفت و در دو فصل گذشته هم مدعی صعود بود اما این صعود بالاخره در سومین فصل برای او اتفاق افتاد. او مدتی قبل در گفت‌وگو با همشهری، صعود گل‌گهر به لیگ‌برتر را آخرین آرزویش در فوتبال ایران دانست و گفت: «دلم می‌خواهد گل‌گهر را به لیگ‌برتر برسانم، یک فصل با این تیم در لیگ برتر حاضر باشم و بعد از آن از مربیگری بازنشسته شوم.» او حالا نیمه اول آرزویش را محقق کرده است. می‌ماند نیمه دوم که اگر با حفظ گل‌گهر در لیگ‌برتر همراه باشد پایان خوشی را برای سال‌های مربیگری پیرمرد رقم خواهد زد. در غیر این صورت نام گل‌گهر هم در کنار گهر و آلومینیوم و شیرین‌فراز و بقیه به آرشیو لیگ‌برتر سپرده خواهد شد.

گل‌گهر به‌عنوان چهلمین تیم تاریخ در صورت سقوط زودهنگام به هفتمین تیمی تبدیل می‌شود که یک دوره در لیگ حاضر بوده و بلافاصله سقوط کرده است

خاطرات شاهین

بوشهر، شهر کافه‌ها و سازها است. شهر دمام و نی‌انبان و عود و شروه و خیام‌خوانی و هله‌مالی. بازگشت بوشهر به لیگ‌ برتر شاید از بعد فنی، تغییر چندانی در خروجی این لیگ ایجاد نکند اما قطعا هیجان و جذابیت فوتبال ایران را بالا می‌برد؛ به‌خصوص در هفته‌های میزبانی بوشهر که نوای سنج و دمام در هوای شرجی این شهر، دمای لیگ را به اوج خواهد رساند. شاهین بوشهر از آن تیم‌هایی است که حضورشان در لیگ یک غنیمت باارزش برای تمام کشور است. درست مثل نفت آبادان و تراکتورسازی و نساجی و سپیدرود که هستند و ملوان و ابومسلم و برق شیراز و... که دیگر نیستند اما خاطرات‌شان هنوز هست. شاهین سابقه حضور در سه دوره لیگ برتر را دارد. این تیم سال88 با هدایت حمید کللی‌فرد در بازی پلی‌آف شهرداری تبریز را شکست داد و به لیگ برتر رسید. لیگ نهم اولین فصل حضور شاهین در لیگ برتر بود که با هدایت کللی‌فرد و سپس محمود یاوری با کسب رتبه سیزدهم (در لیگ 18تیمی) و بقای این تیم در لیگ‌برتر به پایان رسید. خاطره‌انگیزترین بازی شاهین در آن فصل با پیروزی چهار بر یک مقابل پرسپولیسِ علی دایی در ورزشگاه شهیدبهشتی بوشهر همراه بود که روزی تاریخی را برای بوشهری‌ها به یادگار گذاشت. شاهین بعد از دو فصل حضور در لیگ‌ برتر و کسب عنوان‌های سیزدهم و چهاردهم بالاخره در سومین فصل با نشستن در رتبه هفدهم (ماقبل آخر) سقوط کرد. شرایط مالی بسیار سخت شاهین در آن ایام و بدهی‌های سنگین، این سقوط را ادامه‌دار کرد و شاهین به سرعت از لیگ‌های یک و دو هم سقوط کرد و حتی تا لیگ استانی بوشهر پایین رفت! اما سفیدپوشان دوباره روی پای خودشان ایستادند و طی دو فصل اخیر از لیگدو تا لیگ‌ برتر بالا آمدند. صعود این تیم از لیگ دو به لیگ‌ یک با هدایت مهدی پاشازاده به دست آمد. همان کسی که بعد از یک سال، سه‌شنبه همین هفته روی نیمکت سرخپوشان پاکدشت نشسته و شاهد صعود شاهین با عبدا... ویسی بود. البته شاهین فصل را با محمود فکری آغاز کرد اما در ادامه ویسی جانشین او شد و با کسب نتایج لازم صعود تیمش را یک روز زودتر از پایان فصل قطعی کرد. بعد از قطعی شدن این صعود در ورزشگاه شهیددستگردی، اهالی خونگرم بوشهر برای ساعاتی شهرک اکباتان را با جشن و شادی روی سرشان گذاشتند. و این بیت محبوب آنها از دیوان حافظ باز هم روی پرچم‌های سفیدشان نقش بست که: «مرغ دل باز هوادار کمان‌ابرویی ست/ ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد.»