پایان آبی‌واناری‌ها در لیگ قهرمانان اروپا
جنون و دیگر هیچ
آریا طاری
اینتر و بارسا؛ یک ماراتن تمام‌عیار، یک دوئل تماشایی، یک نمایش رویایی و دیداری که جزئی‌ترین اتفاق آن هم بدون هیچ تردیدی تا سال‌های سال از ذهن فوتبالی‌ها پاک نخواهد شد. دیدار برگشت اینتر و بارسا همان روح فوتبال و اوج هیجان در این رشته ورزشی بود؛ دیداری که شاید غیرفوتبالی‌ها را هم مات و مبهوت کند. البته امسال مصاف‌های اینتر و بارسا در لیگ قهرمانان، یکی از یکی زیبا‌تر بود و چه حیف که دیگر قرار نیست این دو تیم در فصل جاری به مصاف هم بروند؛ مصاف‌هایی که روی هم رفته 13 گل داشت. درنهایت اینتر با برتری هفت بر 6 به فینال رسید تا شاید ناکامی‌اش در فینال قبلی اروپا را جبران کند. بارسای رویایی فلیک هم پشت در فینال ماند تا حالا تنها انگیزه‌اش کسب دومین جام قهرمانی فصل در لالیگا باشد.
شروع توفانی
درست مثل دیدار رفت، این اینتر بود که بازی را بهتر شروع کرد و یک نیمه کامل هر کاری خواست با بارسا کرد. لائوتارو مارتینز که با وجود مصدومیت به این بازی رسیده بود، چهره ویژه بازی در 45 دقیقه ابتدایی بود؛ کاپیتانی که با تعصب مثال‌زدنی‌اش دل هواداران اینتر را برده است. لائوتارو در این نیمه یک گل زد و یک پنالتی گرفت تا نشان دهد اینتر قرار نیست خیلی راحت قید حضور در فینال را بزند. دنزل دومفرایز که در بازی رفت دو گل زد و یک پاس‌گل داد، در نیمه اول این بازی هم پاس گل اول تیمش را داد تا نشان دهد قرار است کابوس بارسایی‌ها در فصل جاری لقب بگیرد.
و دوباره کامبک...
بارسای نیمه اول یک تیم دست‌و‌پا بسته بود که هوادارانش را همه‌جوره ناامید کرد اما با آغاز نیمه دوم شرایط کاملا تغییر کرد. اینتر که در نیمه اول جدا از زدن دو گل، چند موقعیت گلزنی هم داشت و با بدشانسی آنها را از دست داد، در آغاز نیمه دوم در زمین خودش حبس شد تا جایی که حتی توان عبور دادن توپ از خط وسط زمین را هم نداشت! بارسا که انگار در بین نیمه دوپینگ کرده بود، تنها در 15دقیقه دو گل زد و چند گل هم نزد تا به بازی برگردد و پایه یک‌کامبک دیگر را گذاشته باشد. بارسایی‌ها که حالا روی رئالی‌ها را در کامبک زدن کم کرده‌اند و امسال تخصص‌شان را به رخ رقبا کشیده‌اند، با درخشش یامال و گلزنی اریک گارسیا و اولمو به بازی برگشتند و این رافینیا بود که در دقیقه88 کامبک را تکمیل کرد و گل سوم را به زیبایی هرچه تمام‌تر به ثمر رساند. بارسا با گل رافینیا یک‌پایش را در فینال گذاشت و هواداران این تیم را به آسمان‌ها فرستاد. در این لحظات بدبین‌ترین هواداران بارسا هم فکر نمی‌کردند قرار است تنها در هفت دقیقه شرایط بازی از این رو به آن رو شود.
امید نمی‌میرد
فوتبال تا آخرین ثانیه‌ها قابل پیش‌بینی نیست. شاید این کلیشه‌ای‌ترین جمله‌ای باشد که تا حالا از زبان فوتبالی‌ها شنیده‌اید اما در مصاف اینتر و بارسا بار دیگر این داستان به اثبات رسید. درست در لحظاتی که بارسایی‌ها کار را تمام‌شده می‌دیدند و خودشان را آماده برپایی یک‌جشن تمام‌عیار می‌کردند، اینتر به بازی برگشت؛ البته به زندگی برگشت! آچربی که در طول بازی بارها با بارسایی‌ها درگیر شده بود و به خاطر رفتار‌های غیرفوتبالی از آنها شاکی بود، تنها در فاصله دو دقیقه مانده تا پایان پنج دقیقه وقت اضافه اعلام شده، دروازه بارسا را بازهم روی پاس دومفرایز باز کرد. اینکه دفاع آخر تیم چرا باید در آن لحظه در محوطه شش‌قدم بارسا باشد سوالی است که هنوز برای آن پاسخی پیدا نشده و شاید هیچ‌وقت هم نخواهد شد. شاید بد نباشد بدانید بازیکنی که اینتری‌ها را به زندگی برگرداند، خودش زمانی با سرطان دست‌و‌پنجه نرم می‌کرد و توانسته بود آن را به بهترین شکل ممکن شکست دهد. آچربی نشان داد حتی می‌تواند با سرنوشت هم بجنگد و تا لحظه آخر امیدش را از دست ندهد. اینتر در حالی در ثانیه‌های پایانی بازی در وقت‌های قانونی گل تساوی را زد که درست دو دقیقه قبل از آن، یامال در موقعیتی ایده‌آل توپ را به تیر دروازه زده بود. انگار تیرهای دروازه جوزژه مه‌آتزا هم دوست نداشتند در لحظاتی امید را از اینتر بگیرند!
ایرانی وارد می‌شود
طارمی امسال یکی از بدترین فصل‌های فوتبالی‌اش را در ایتالیا پشت سر گذاشت اما در نیمه‌نهایی در نقش یک‌ناجی ظاهر شد. او در فاصله 20دقیقه مانده با پایان بازی وارد زمین شد و جای کاپیتان دوست‌داشتنی اینتری‌ها را گرفت. با توجه به عملکردی که طارمی در این فصل داشته، شاید کمتر هواداری روی سکوها امیدی به درخشش ستاره ایرانی داشت اما او با عملکرد خیره‌کننده‌اش تمام خاطرات یک‌فصل را پاک کرد. یامال پیش از آمدن طارمی بارها و بارها اینتری‌ها را دریبل زد و هر کاری خواست با آنها کرد اما پس از حضور مهدی شرایط کاملا تغییر کرد. چه در وقت‌های قانونی و چه در وقت‌های اضافه، طارمی به کابوس یامال تبدیل شد و توپ‌گیری‌های فوق‌العاده‌ای داشت. البته این پایان قصه شاهزاده پارسی در نیمه‌نهایی نبود. او در وقت‌های اضافه تک‌گل اینتری‌ها را با پاسی کوتاه پایه‌گذاری کرد و تیمش را به فینال فرستاد و اتفاق بزرگ نیمه‌نهایی را رقم زد. فراتسی ستاره‌ای بود که پاس طارمی را با ضربه‌ای دقیق به درون دروازه فرستاد تا اینتر از جهنم به بهشت رسیده باشد. شاید به همین دلیل بود که پس از گل به حدی خوشحالی کرد که برای لحظاتی چشم‌هایش جایی را نمی‌دید و برای چند دقیقه‌ای از زمین بیرون رفت تا شاید بتواند شرایط حضور در میدان را پیدا کند.
آمار درست نمی‌گوید!
اینتر برای هفتمین‌بار در تاریخش به فینال لیگ قهرمانان رسید و برای دومین‌بار در سه فصل اخیر، شانس حضور در دیدار پایانی این رقابت‌ها را پیدا کرد. این اتفاق در حالی رخ داد که تمام آمار رای به برتری بارسا می‌داد اما تنها روی کاغذ! بارسا در این بازی مالکیت 71درصدی داشت، در مقابل مالکیت 29درصدی اینتری‌ها در زمین خودشان. بارسا در این بازی 22شوت به طرف دروازه زد که در این میان 10شوت داخل چارجوب بود. در مقابل اینتر تنها 13شوت به طرف دروازه زد که هفت شوت در این بین داخل چارچوب و بود و چهار توپ به تور دروازه چسبید. همین آمار نشان می‌دهد همیشه تیم برتر زمین قرار نیست برنده میدان را ترک کند! باتوجه به همین آمار و ارقام باید اشاره‌ای هم به نقش یان زومر داشت؛ گلری که بارها دروازه تیمش را با واکنش‌هایی عجیب نجات داد و نقشی کلیدی در بردن تیمش به فینال داشت؛ نقشی کلیدی‌تر از مارتینز، دومفرایز، طارمی، آچربی و حتی فراتسی که گل برتری تیمش را زد.
طارمی امسال یکی از بدترین فصل‌های فوتبالی‌اش را در ایتالیا پشت سر گذاشت اما در نیمه‌نهایی در نقش یک‌ناجی ظاهر شد. فراتسی ستاره‌ای بود که پاس طارمی را با ضربه‌ای دقیق به درون دروازه فرستاد تا اینتر از جهنم به بهشت رسیده باشد
دومین ایرانی فینال
با رسیدن اینتر به فینال، حالا طارمی دومین ایرانی است که به دیدار نهایی مهم‌ترین تورنمنت باشگاهی دنیا می‌رسد. پیش از او علی دایی در سال 1999 با بایرن به فینال رسید اما نتوانست جام را لمس کند. جدا از این طارمی ششمین بازیکن آسیایی است که توانسته با تیم باشگاهی‌اش به فینال لیگ قهرمانان اروپا برسد؛ بعد از علی دایی (بایرن‌مونیخ)، پارک جی‌سونگ (منچستریونایتد)، تاکاشی اوسامی (بایرن‌مونیخ)، سون هیونگ‌مین (تاتنهام) و تاکومی مینامینو (لیورپول). حالا باید منتظر ماند و دید طارمی می‌تواند به یک‌جام اروپایی با ارزش برسد و در فینال برای تیمش بازی کند یا خیر.
هیولای اینزاگی!
سیمئونه اینزاگی شاید بهترین تعبیر را برای تیمش در بازی با بارسا داشته است. او در خصوص نمایش دیوانه‌وار تیمش در بازی برگشت نیمه‌نهایی گفته است:«اول از همه به بارسلونا تبریک می‌گویم. تیم واقعا قدرتمندی هستند. برای این برد، یک اینتر فوق‌العاده لازم بود. همچنین تبریک به بازیکنان خودم. دو نمایش هیولاوار داشتند. واقعا به آنها افتخار می‌کنم. هرچه در وجود داشتند به میدان آوردند. باید در این ورزشگاه و در حضور هواداران از این لحظه لذت ببرند. بین دو نیمه به بازیکنانم گفتم تعویض‌ها به ما کمک خواهند کرد. باید باور داشته باشیم و سعی کنیم تیمی قدرتمند را مهار کنیم. مشکلاتی وجود داشت اما با قلب‌مان از همه موانع عبور کردیم. هر کسی می‌گوید اینتر باید بین یک رقابت و رقابت دیگر یکی را انتخاب کند، حرفی کاملا بی‌اساس می‌زند. تیم من هیچ‌چیز را انتخاب نمی‌کند. در جام‌حذفی ایتالیا شکست خوردیم اما در لیگ تا آخرین قطره عرق مبارزه خواهیم کرد و باید ببینیم در فینال لیگ قهرمانان اروپا چه رخ خواهد داد. سعی کردیم با داشته‌ها و توانایی‌های خودمان بجنگیم. لائوتارو به جای 15روز، بعد از ۶روز به ترکیب بازگشت و فراتسی هم با کمک مسکن بازی کرد. با شکل بازی بارسلونا آشنا بودیم و بعد از بازی رفت، دقیقا می‌دانستیم چه باید بکنیم. تیم هرگز دچار غرور نشد. فوق‌العاده بودیم و لایق حضور در فینال هستیم.»
رویای از دست رفته
هانسی فلیک امسال تیمی فوق‌العاده ساخته اما تیم‌های قدرتمند قرار نیست همه جام‌ها را درو کنند. فلیک با رویای کسب سه‌گانه به ایتالیا سفر کرد اما با از دست دادن لیگ قهرمانان، با این رویا خداحافظی کرده است. او حالا فقط به بردن رئال و رسیدن به دومین جام فکر می‌کند. فلیک پس از بازی گفته است: «ناامیدم اما نه از تیمم. آنها هرچه در توان داشتند را به کار گرفتند. هنگامی که به خودمان نگاه کنیم، می‌توانیم به نمایش ارائه شده ببالیم. واقعیت همین است. حذف شدیم اما سال آینده دوباره تلاش خواهیم کرد تا هواداران را خوشحال کنیم. اینتر هم تیم بزرگی است. خوب دفاع می‌کند و مهاجمان بزرگی در ترکیب می‌بیند. همچنین سبک بازی منسجمی دارد. برای آنها در فینال آرزوی موفقیت دارم. نمی‌خواهم بیش از حد درباره داور صحبت کنم اما در هر تصمیم 50-50، داور به سود اینتر رای داد. این موضوع من را ناراحت می‌کند. از شکست درس خواهیم گرفت. این یک روند رو به رشد است. می‌خواهیم همچنان در مسیر یادگیری بمانیم. حالا زمان زیادی برای تمرین نداریم اما هفته آینده با قدرت بازمی‌گردیم. ناراحتی در چنین شرایطی طبیعی است.»
هانسی فلیک امسال تیمی فوق‌العاده ساخته اما تیم‌های قدرتمند قرار نیست همه جام‌ها را درو کنند. فلیک با رویای کسب سه‌گانه به ایتالیا سفر کرد اما با از دست دادن لیگ قهرمانان، با این رویا خداحافظی کرده است
سرنوشت توپ طلا
ماراتن اینتر و بارسا ستاره‌های زیادی داشت؛ از یامال گرفته که با دریبل‌هایش دلبری کرد، از مارتینز گرفته که نشان داد بی‌دلیل بازوبند کاپیتانی یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های اروپا را نبسته، از دنزل دومفرایز که با گل‌ها و پاس‌گل‌هایش به کابوس بارسایی‌ها تبدیل شد و حتی یان زومر که با سیو‌هایش اینتر را به فینال برد اما مهم‌ترین ستاره این بازی می‌توانست رافینیا برزیلی باشد. او پس از گل دقیقه88 به اینتر، به رکورد 21مشارکت (گل و پاس‌گل) در یک فصل لیگ قهرمانان رسید و در کنار رونالدوی پرتغالی ایستاد. در همین لحظات بود که خیلی‌ها او را برنده اصلی توپ طلا می‌دانستند و اعتقاد داشتند تکلیف این جایزه مشخص شده اما طارمی و دوستان شرایط را تغییر دادند تا شاید سرنوشت توپ طلا هم عوض شود!
دیدگاه تان را بنویسید