پرسپولیس و سایپا، عصر امروز در استادیوم آزادی با هم روبرو خواهند شد. بدون تردید آخرین مسابقه از هفته بیست و پنجم لیگ برتر، متاثر از جنجال‌های دیدار رفت دو تیم خواهد بود. جایی که مربیان و بازیکنان برای لحظاتی در کنار زمین از خجالت هم درآمدند. در نگاه اول شاید عجیب به نظر برسد که نبرد علی دایی با تیمی که در آن بازی و مربیگری کرده، به این اندازه جنجال‌برانگیز باشد اما مروز تاریخچه‌ای که میان این چهره و حریف امروزش وجود دارد، به وضوح نشان می‌دهد که چرا برادری میان آن‌ها تنی نیست. 

 علی دایی قبل از انتقال به اروپا در پرسپولیس توپ می‌زد و در بازگشت از لیگ‌های خارجی نیز برای مدتی در ترکیب همین باشگاه به میدان رفت. درباره نقش او در تیم پرستاره وینگو بگوویچ اما حرف و حدیث‌های امیدوارکننده‌ای به گوش نمی‌رسید. شهریار چند بار در متن حواشی باشگاه قرار گرفت و مدتی بعد، مقصد دیگری را برای ادامه فوتبال‌اش انتخاب کرد. در باشگاه‌هایی مثل صبا و سایپا، فاصله او با هواداران پرسپولیس به مراتب زیادتر شد. او با لباس صباباتری به ورزشگاه آزادی رفت و شعارهای تند و تیزی از پرسپولیسی‌ها شنید. دایی در ترکیب سایپا نیز شرایط را برای صلح مهیا نکرد و درگیری معروف‌اش با شیث رضایی در همین وضعیت اتفاق افتاد. مرد شماره 10 در سال‌های پایانی فوتبال‌اش به خاطر اصرار برای ماندن در ترکیب تیم ملی، انتقادهای زیادی را به جان خرید و بخشی از محبوبیت گذشته‌اش را از دست داد. تصمیم برای هدایت تیم ملی در فاصله‌ای کوتاه بعد از بازنشستگی نیز چیزی شبیه یک اشتباه کشنده بود. با این وجود آقای مربی بعد از مدتی دوری از فوتبال، ناگهان روی نیمکت پرسپولیس دیده شد. تیم شهریار در لیگ حرف چندانی برای گفتن نداشت اما دو بار توانست قهرمانی جام حذفی را به دست بیاورد. خیلی از هوادارها تصور می‌کردند این مربی تیم‌اش را به عمد از ستاره خالی کرده تا به جای رویارویی با سوپراستارها، کار دشواری برای هدایت یک تیم متوسط نداشته باشد. در اوج درگیری‌های این مربی با لیدرهای باشگاه و حبیب کاشانی، محبوبیت بی‌سابقه‌ای نصیب او شد. در واقع تماشاگران پرسپولیس در سخت‌ترین روزها پای شهریار ایستادند و حمایت‌شان را از او نشان دادند. حتی تجربه تلخ 5 شکست متوالی در لیگ برتر، کاری نکرد که آن‌ها قید حمایت از این مربی را بزنند. دایی دومین بار در لیگ سیزدهم روی نیمکت سرخ‌ها نشست و با این تیم به یک قدمی قهرمانی لیگ برتر رسید. مدتی کوتاه بعد از شروع لیگ چهاردهم، او به شکل ناگهانی برکنار شد و با چشمانی اشک‌بار جلسه تمرینی تیم را ترک کرد. دایی این بار هم از موج‌های حمایتی تماشاگرها بهره برد اما پاسخ چندان مناسبی به این تشویق‌ها نداد. 

«خدا عزت داد که فصل را بالاتر از پرسپولیس تمام کند». این جمله شهریار هنوز از ذهن هواداران قرمزها خارج نشده است. دایی در لیگ چهاردهم پس از کنارگذاشته‌شدن از باشگاه، هدایت راه آهن را قبول کرد و در نهایت فصل را در رده‌ای بالاتر از پرسپولیس به پایان رساند. شادی‌های اغراق‌آمیز این مربی در آزادی و مشت‌های گره کرده او بعد از پیروزی در برابر تیم سابق‌اش، تماشاگران حاضر در استادیوم را مبهوت کردند. تماشاگرانی که انتظار داشتند مربی قبلی‌شان کمی خویشتن‌دارتر باشد و این چنین تلخی شکست را توی صورت‌شان پرتاب نکند. در لیگ برتر پانزدهم، تنش‌ها میان شهریار و پرسپولیس عمیق‌تر نیز شد. او به عنوان مربی صبا درست در اولین هفته بعد از درگذشت هادی نوروزی روبروی سرخ‌ها قرار گرفت و در پایان بازی به شدت از داور انتقاد کرد. دایی مدعی شد که تیم داوری قصد نداشته با رعایت عدایت، غم تازه‌ای به غم‌های پرسپولیس اضافه کند. تحمل این جمله‌ها در روزهای سخت باشگاه، برای هوادارها به شدت دشوار به نظر می‌رسید. پیش از این مصاحبه، تعویق دو روزه این بازی با واکنش وحشتناک شهریار روبرو شده بود. در همان فصل دایی مدعی شد که دست‌هایی در کار است تا پرسپولیس قهرمان لیگ شود. اتفاقی که سرانجام نیز رخ نداد. این مربی در دعوای کی‌روش و برانکو طرف مرد پرتغالی ایستاد، در جریان دیدار رفت این فصل با گلر سرخ‌ها درگیر شد و سرانجام پس از حذف از لیگ قهرمانان آسیا در مصاحبه‌ای کنایه‌آمیز، از بلیت‌های فرست‌کلاس پرسپولیسی‌ها صحبت به میان آورد. با چنین سابقه‌ای، طبیعی به نظر می‌رسد که هواداران پرسپولیس علاقه چندانی به این مربی نداشته باشند. 

دایی بارها تاکید کرده که نمی‌تواند «فیلم» بازی کند و همواره چهره واقعی‌اش را به تماشاگرها نشان می‌دهد. با این وجود اگر آقای سرمربی کمی هم فیلم بازی می‌کرد، تحمل رفتارهایش در کنار زمین برای هواداران پرسپولیس ساده‌تر به نظر می‌رسید

 دایی به عنوان یک چهره موفق ورزشی و این اواخر مردی با دغدغه‌های اجتماعی، از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار شده است. اگر هم امروز گروهی از طرفداران پرسپولیس در آزادی دست به تشویق این مربی بزنند، بدون تردید این اتفاق ارتباطی با دستاوردهای او در قامت یک سرمربی ندارد و به ماجرای کمک‌هایش در جریان زلزله کرمانشاه برمی‌گردد. او بارها تاکید کرده که نمی‌تواند «فیلم» بازی کند و همواره چهره واقعی‌اش را به تماشاگرها نشان می‌دهد. با این وجود اگر آقای سرمربی کمی هم فیلم بازی می‌کرد، تحمل رفتارهایش در کنار زمین برای هواداران پرسپولیس ساده‌تر به نظر می‌رسید.