مرتضی سعیدی

اتفاق ویژه هفته گذشته نهایی شدن واگذاری استقلال و پرسپولیس بود؛ اتفاقی که سر و صدای فراوانی را هم به همراه داشت. با امضای اسناد واگذاری، آیین رسمی واگذاری مالکیت استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی به انجام رسید. 

در مراسمی که به همین منظور و با حضور وزرای امور اقتصادی و دارایی، ورزش و جوانان، سرپرست سازمان خصوصی‌سازی، مدیران عامل دو باشگاه و پیشکسوتان فوتبال برگزار شد، اسناد مربوطه بین نمایندگان کنسرسیوم های بانکی و پتروشیمی خریدار دو باشگاه، با وزیر ورزش و جوانان، به امضا رسید. در جریان این مراسم بود که وزیر ورزش و جوانان با تشکر از خریداران دو باشگاه به خاطر کمک بزرگ آنها به اعتلای ورزش در کشور، از همراهی، کمک و پیگیری رسانه های اقتصادی و ورزشی در خصوص اجرایی شدن واگذاری استقلال و پرسپولیس نیز قدردانی کرد و گفت: «تازه از امروز، وظیفه اصلی وزارت ورزش یعنی سیاست‌گذاری کلان و نظارت بر عملکرد دو باشگاه، شروع می شود و واگذاری پنج درصد سهام باقیمانده به پیشکسوتان دو باشگاه با هماهنگی سازمان خصوصی‌سازی و وزارت اقتصاد به زودی انجام خواهد شد و ارتباط وزارت ورزش با باشگاه‌داری به طور کامل قطع خواهد شد.»

پس از برگزاری این مراسم زارعی، رئیس کمیته صدور مجوز حرفه‌ای فدراسیون فوتبال، واگذاری رسمی سهام دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی را نقطه آغاز حرفه ای گری ورزش کشور خواند که مشکل عمده ما با کنفدراسیون فوتبال آسیا را در این ارتباط حل می کند‌. 

اتفاقی که سال‌ها فقط درباره‌اش صحبت می‌شد، حالا در شرایطی رخ داده که برای دنبال کننده‌های جدی ورزش و اقتصاد کشور چندان جدی، اجرایی و موثر به نظر نمی‌رسد و بیشتر از اینکه عملی پیشرو و مترقی محسوب شود، پیشگیری از مشکلات آتیِ احتمالی فدراسیون فوتبال و باشگاه‌های ایران با AFC  را برای فدراسیون‌نشینان و به طور کلی دولت، به همراه دارد. در تمام سال‌هایی که صحبت خصوصی‌سازی در محافل ورزشی مطرح بود، بخش عمده‌ی مردم به عملیاتی شدن طرح پر سر و صدا باور نداشتند.  

در واقع این واگذاری، خصوصی سازی نیست و صرفا انتقال از یک مالک به مالکِ‌ دولتی دیگر است. با توجه به استانداردهای باشگاه‌داری جهانی و همین‌طور مرور وضعیت باشگاه‌هایی که مدیریت‌شان به شیوه‌ای مشابه انجام شده، مشخص است که با واگذاری این دو باشگاه به بانک‌ها و پتروشیمی امکان مدیریت حرفه ای بر باشگاه به شکل مطلوب وجود نخواهد شد. 

مدیران فدراسیون و سازمان خصوصی باید با واژه‌ی ترکیبی خصولتی که به اقدام اخیرشان نسبت داده می‌شود کنار بیایند چون باور کارشناسان ورزشی و اقتصادی در این مورد به هم نزدیک است و هر کدام به دلایل مشخصی اعتقاد دارند برخلاف صحبت‌هایی که مطرح می‌شود، عزم راسخی برای خصوصی‌سازی واقعی باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال وجود ندارد. آن‌ها کماکان از دولت پول می‌گیرند و اقدامات اخیر بیشتر خصوصی‌بازی به نظر می‌رسند تا خصوصی‌سازی.