عصر هیولاها تمام شده است؛ این ورزشگاه جمع و جور!
صعود الهلال به جمع هشت تیم برتر لیگ قهرمانان آسیا، یک نکته ویژه هم داشت و آن، برگزاری بازی در ورزشگاه تازه تاسیس این تیم بود. ورزشگاه کینگدام آره‌نا اولین بار در تورنمنت فصل ریاض و در برخورد اینترمیامی با النصر مورد توجه قرار گرفت و حالا بالاخره یک مسابقه رسمی نیز در آن برگزار شد. آن‌چه به سادگی از نبرد بین سپاهان و الهلال در این استادیوم مشخص به نظر می‌رسید، میزان کاربرد این ورزشگاه در فوتبال امروز بود. ساختن ورزشگاه‌هایی با این مختصات، خیلی بیشتر از ساخت ورزشگاه صدهزار نفره به فوتبال ایران کمک خواهد کرد.
کینگدام آره‌نا ورزشگاهی است که تا همین یک سال قبل، هیچ صحبتی درباره آن شنیده نمی‌شد. استادیومی که از اولین روز کلنگ زدن تا افتتاح، فقط 6 ماه زمان نیاز داشت و تقریبا می‌توان گفت که سعودی‌ها آن را با سه ماه کار جدی ساخته‌اند. البته که طراح اولیه این استادیوم خارجی‌ها بوده‌اند و عربستانی‌ها مثل همیشه به خوبی از تجربه و تخصص خارجی‌ها برای رسیدن به یک هدف مهم بهره برده‌اند. این استادیوم شیک، قابلیت‌های بسیار زیادی دارد و با وجود برگزاری چند بازی، هنوز به صورت رسمی افتتاح نشده است. بدون هیچ شک و تردیدی، این یکی از جذاب‌ترین ورزشگاه‌های فوتبال در همه قاره آسیا به شمار می‌رود.
اولین چیزی که در مورد این ورزشگاه به چشم می‌آید، سرپوشیده بودن آن است. در این ورزشگاه از سقف متحرک استفاده شده و زمانی که این سقف بسته می‌شود، کینگدام آره‌نا یک ورزشگاه کاملا سرپوشیده خواهد بود. با چیزی حدود 28 هزار نفر ظرفیت، این بزرگ‌ترین ورزشگاه کاملا سرپوشیده در دنیا به شمار می‌رود. همین ویژگی خاص باعث شده صدای تشویق‌ها نیز در استادیوم طنین زیادی داشته باشد. یعنی جو ورزشگاه طوری است که انگار چیزی نزدیک به صد هزار نفر تماشاگر روی سکوها مستقر شده‌اند. امکاناتی مثل چهار صفحه نمایش بزرگ در چهار طرف ورزشگاه، باعث می‌شوند تماشاگر هیچ لحظه‌ای را از دست ندهد. علاوه بر این، باکس‌های وی.آی.پی خاصی نیز برای لذت بردن از تجربه لوکس تماشای فوتبال، برای هواداران الهلال در این استادیوم در نظر گرفته شده است.
فوتبال ایران نیز باید چنین فرمولی را دنبال کند. اینکه وزارت ورزش هنوز به فکر ساختن استادیوم صد هزار نفری است، دیگر هیچ نسبتی با فوتبال مدرن ندارد. ساخت ورزشگاه 120 هزار نفری هم زمان بسیار زیادی می‌خواهد و هم هزینه‌های نگهداری آن بسیار دشوار است. از آن گذشته، مگر در چند بازی از هر سال ممکن است این تعداد تماشاگر راهی استادیوم شوند؟ پس تصمیم منطقی‌تر ساخت چند ورزشگاه کوچک مثل کینگدام آره‌نا به جای یک ورزشگاه غول پیکر در شهرآفتاب است. با این فرمول می‌توان باشگاه‌هایی مثل استقلال و پرسپولیس را نیز صاحب ورزشگاه اختصاصی کرد. ساختن ورزشگاه‌هایی با ظرفیت بسیار زیاد در فوتبال امروز ایران، شبیه سنگ بزرگی برای نزدن به نظر می‌رسد. اگر همین امروز این طرح تغییر نکند، اتفاقات خوبی در انتظار زیرساخت‌های فوتبال ایران نخواهد بود.
دیدگاه تان را بنویسید