چشم‌های اضافه!

ظاهرا قرار است اتفاقات زیادی در این دربی، برای اولین بار رخ بدهند. شهرآورد شماره ۱۰۲ طلسم ورود تماشاگران زن به این مسابقه را می‌شکند و برای اولین بار در تاریخ نیز یک دربی قرار است با حضور کمک‌داور ویدیویی برگزار شود. اتفاقی که می‌تواند ابهام‌ها در مورد تصمیم‌های داور در این مسابقه را به حداقل برساند. هرچند که خود استفاده از وی.ای.آر نیز بدون شک ابهام‌های جدیدی خواهد داشت. چراکه در فوتبال ایران تجربه کافی برای استفاده از این تکنولوژی وجود ندارد. با این حال وی.ای.آر خودش به یکی از جذابیت‌های تازه این مسابقه تبدیل خواهد شد.

آریا رهنورد

تجهیزات وارد شد

فدراسیون فوتبال تلاش زیادی داشت تا در رایزنی با ای.اف.سی، تجهیزات مربوط به وی.ای.آر که برای لیگ قهرمانان آسیا وارد ایران شده بودند را حفظ کند اما طبعا کنفدراسیون فوتبال آسیا قصد نداشت چنین امکاناتی را در اختیار فوتبال ایران قرار بدهد و آن را به یک هدیه همیشگی تبدیل کند. در نتیجه وی.ای.آر بسته‌بندی شد و از استادیوم آزادی رفت. با این حال صبح دیروز دوباره بسته‌های وی.ای.آر از سوی فدراسیون وارد ایران شد تا برای دربی 102 مورد استفاده قرار بگیرد. این بار هم قرار نیست این تجهیزات به صورت دائمی در ایران باشند اما به هر حال با استفاده از آنها، برای اولین بار در تاریخ یک بازی از لیگ برتر ایران با حضور کمک‌داور ویدیویی برگزار می‌شود.

صبح دیروز دوباره بسته‌های وی.ای.آر از سوی فدراسیون وارد ایران شد تا برای دربی 102 مورد استفاده قرار بگیرد. این بار هم قرار نیست این تجهیزات به صورت دائمی در ایران باشند اما به هر حال با استفاده از آنها، برای اولین بار در تاریخ یک بازی از لیگ برتر ایران با حضور کمک‌داور ویدیویی برگزار می‌شود

بیژن نه، فقط موعود!‌

بیژن حیدری و وحید کاظمی به عنوان دو داور کم‌اشتباه این فصل فوتبال ایران، شانس زیادی برای سوت زدن دربی داشتند. بین این دو نفر، بیژن حیدری از شانس بیشتری برخوردار بود و حتی در محافل غیررسمی نامش به عنوان داور شهرآورد اعلام شد. با این حال با توجه به حضور وی.ای.آر در این مسابقه، حیدری شانس قضاوت بازی را از دست داد. تنها داورانی می‌توانند در حضور کمک‌داور ویدیویی یک بازی را سوت بزنند که قبلا تجربه چنین کاری را داشته‌اند و یا اینکه دوره‌های لازم را سپری کرده‌اند. موعود بنیادی‌فر که همین دوشنبه در عراق یک بازی از ای.اف.سی کاپ را سوت می‌زد، تنها داور لیگ برتر ایران است که با توجه به قضاوت‌های بین‌المللی، تجربه داوری در حضور وی.ای.آر را دارد. در نتیجه حالا نام تنها نماینده داوری ایران در جام ملت‌های آسیای پیش رو، به عنوان داور وسط شهرآورد شماره 102 اعلام شده است. موعود این بازی حساس را سوت خواهد زد. او قبلا فقط در دربی شماره 91 که با تک‌گل عبدی به سود پرسپولیس تمام شد و دربی شماره 97 که بدون گل مساوی شد، این مسابقه حساس را سوت زده و حالا برای سومین بار در دوران داوری، قضاوت این بازی حساس و بزرگ را بر عهده 

خواهد داشت.

داور وی.ای.آر از عراق می‌آید

موعود و کمک‌هایش، مشکلی برای سوت زدن دربی و هماهنگ شدن با کمک‌داور ویدیویی ندارند اما هیچ‌کدام از داوران در فوتبال ایران تجربه نشستن در اتاق وی‌.ای‌.آر در جریان یک بازی رسمی را نداشته‌اند. این یعنی برای شهرآورد ناچار به استفاده از داور وی‌.ای.آر خارجی هستیم. داوری که گفته می‌شود از کشور عراق وارد ایران خواهد شد تا در اتاق کمک‌داور ویدیویی ورزشگاه آزادی حضور داشته باشد و به داور برای یک قضاوت مطلوب‌تر در این بازی کمک کند. نکته‌ای که در این مورد بسیار قابل توجه خواهد بود، شیوه اجرای توصیه‌های وی.ای.آر است. فوتبال ایران این پتانسیل ر ا دارد که هر بازی در آن با استفاده از کمک‌داور ویدیویی، حدود 120 دقیقه طول بکشد! از طرفی در زمان چک کردن مانیتور از سوی داور نیز احتمالا مربیان و بازیکنان دور او حلقه خواهند زد. به هر حال باید بپذیریم که فوتبال ایران با استفاده مستقیم از این پدیده چندان آشنا نیست و قبل از این هم در لیگ قهرمانان آسیا، مسئول استفاده از وی.ای.آر، کنفدراسیون فوتبال آسیا بوده است.

یکپارچگی چه می‌شود؟

سوال بزرگ اینجاست که آیا چنین کاری، یکپارچگی بازی‌ها را زیر سوال نمی‌برد؟ مثلا چرا دربی تهران باید با کمک‌داور ویدیویی برگزار شود و این بازی برای فدراسیون بازی مسابقه سپاهان و ذوب‌آهن فرق کند؟ به هر حال در این فصل اشتباه داوری برای تیم‌های زیادی رخ داده و تصمیم هم عوض نشده اما حالا همه چیز فرق خواهد داشت. با این وجود شاید تیم‌های دیگر نیز این حقیقت را درک کنند که حساسیت دربی از حساسیت هر مسابقه دیگری بیشتری است و اساسا در نظر گرفتن تمهیدات ویژه برای این بازی، چندان دور از ذهن نخواهد بود.

این راه را باز کنید

استفاده از کمک‌داور ویدیویی در شهرآورد، قرار است آغازکننده یک مسیر جدید برای فوتبال ایران باشد. اگر همه چیز به درستی پیش برود و مشکلی وجود نداشته باشد، احتمالا همه ارکان ورزش ایران دست به دست هم می‌دهند تا به هر قیمتی وی.ای.آر را به ورزشگاه‌های دیگر نیز ببرند. رفته رفته در حال رسیدن به نقطه‌ای هستیم که در آن فوتبال بدون وی.ای.آر، یک فوتبال معمولی به نظر نمی‌رسد!