دو امتیاز حساس برای پرسپولیس در آخرین ثانیه‌های جدال با ذوب‌آهن از دست رفت. در پروسه تبدیل این برد به مساوی اما قرمزها خوش‌شانس بودند که شکست نخوردند. پرسپولیس به راحتی می‌توانست نتیجه را به حریفش واگذار کند و همه امتیازهای این مسابقه را از دست بدهد. چراکه نمایش شاگردان رحمان رضایی در نیمه دوم مسابقه، به مراتب بهتر از تیم یحیی به نظر می‌رسید. سرخ‌ها در خانه، روبه‌روی تیمی که از شروع لیگ برتر بیستم هرگز برنده نبوده، یک نیمه کاری به جز دفاع کردن نداشتند. پرسپولیس با وجود بازی خوب و امیدوارکننده‌اش با پرس بالا در نیمه اول، در 45 دقیقه دوم مسابقه عقب نشست و این‌طور به نظر می‌رسید که مهره‌های تیم تنها منتظر شنیدن صدای سوت پایان بازی هستند. سرخ‌ها در نیمه دوم، عملا حرفی برای گفتن نداشتند و درست به همین خاطر تماشای بازی برای بسیاری از هواداران این باشگاه آزاردهنده به نظر می‌رسید. قهرمان چهار دوره اخیر لیگ برتر ایران حالا در 6 مسابقه فقط 10 امتیاز جمع کرده و تنها دو بار برنده بوده است این در حالی است که آنها هنوز به مصاف قدرت‌های اصلی و مدعیان جدی این فصل مثل سپاهان، تراکتور، فولاد و استقلال نرفته‌اند. پرسپولیس از زمان بازگشت از فینال لیگ قهرمانان آسیا به نساجی و ذوب امتیاز داده و اگر به این همین روند ادامه بدهد، باید قید پنجمین قهرمانی متوالی در فوتبال ایران را بزند. به نظر می‌رسد که بزرگ‌ترین مشکل این روزهای پرسپولیس، به ذهنیت بازیکنان این تیم برمی‌گردد. ظاهرا آنها «تمرکز» لازم را ندارند و به همین خاطر، آسیب‌پذیر به نظر می‌رسند. قبل از شروع دیدار نهایی لیگ قهرمانان آسیا، همه تمرکز باشگاه روی بخشش عیسی آل‌کثیر بود. حتی مدیران باشگاه هم همه مسائل دیگر را رها کرده بودند تا مدام درباره این مهاجم و محرومیتش حرف بزنند. این اتفاق در شرایطی رخ داد که عملا شانسی برای بخشش این مهاجم وجود نداشت. یک اشتباه استراتژیک بزرگ که در آستانه یک دیدار حساس، روحیه پرسپولیسی‌ها را کمی به هم ریخت. پس از شکست روبه‌روی اولسان هم مهره‌های سرخپوش دائما در حال «پاسخ دادن» به کری‌خوانی رقبا هستند. اگر آنها باور دارند که این کری‌ها به هیچ دردی نمی‌خورند، نباید به همین راحتی بخشی از تمرکزشان را صرف جواب دادن کنند. به نظر می‌رسد این تیم در دام رقبا افتاده و مهره‌های پرسپولیس دیگر آن آرامش همیشگی‌شان را از دست داده‌اند. پرسپولیس در چند فصل گذشته، «متخصص پیروزی» در لیگ برتر بود. آنها حتی وقتی خوب بازی نمی‌کردند، به عنوان تیم برنده از زمین بیرون می‌رفتند اما همین تیم، حالا به راحتی به دو تیم پایین جدولی امتیاز می‌دهد. هم روبه‌روی نساجی و هم در جدال با ذوب، تیم یحیی به راحتی می‌توانست بازنده باشد. آنها این دو تساوی را چاشنی خوش‌شانسی به دست آوردند. با چنین کیفیتی، پرسپولیسی‌ها حق دارند که نگران تیم‌شان باشند. تیمی که به نزدیکی قله دلخواه‌اش رسیده اما پس از آن سقوط، هنوز نتوانسته خودش را جمع و جور و روحیه‌اش را حفظ کند. تیمی که این روزها روبه‌روی رقبای خیلی ساده‌تر از اولسان هم کاری از پیش نمی‌برد.