آریا طاری 

وقتی کارلوس کی‌روش فهرست نهایی‌اش برای شرکت در جام ملت‌ها را رسانه‌ای کرد، هواداران تیم ملی مثل همیشه نظرات خاص خودشان را در مورد این فهرست داشتند. درباره بعضی از بازیکنان جو مثبتی شکل گرفته بود و در مورد بعضی از نفرات دیگر نیز، نظرات منفی فراوانی وجود داشت.  گروهی از مهره‌های تیم در دو مسابقه اول، درست مطابق انتظارها ظاهر شده‌اند اما نفرات دیگری هم هستند که بهتر یا ضعیف‌تر از حد انتظار نشان داده‌اند تا معادله‌های هواداران تیم ملی را بر هم بزنند.

اشکان دژاگه، غیرمنتظره‌ترین ستاره تیم ملی در جام ملت‌های 2019 امارات به شمار می‌رود. وقتی اشه با تجربه درخشش در بوندس‌لیگا و لیگ برتر به تیم ملی ملحق شد، همه می‌دانستند که فوتبال ایران صاحب یک بازیکن بزرگ شده و این بازیکن بالاخره در یک تورنمنت ملی خواهد درخشید اما هیچ‌کس انتظار نداشت این درخشش با چندین سال تاخیر و در آخرین سال‌های فوتبال برای این بازیکن اتفاق بیفتد. اشکان در هر سه مسابقه جام جهانی روسیه روی نیمکت بود و حتی یک دقیقه به بازی گرفته نشد اما کی‌روش مزد اعتماد به این ستاره را گرفت. او در روزهای مصدومیت، دژاگه را نزدیک تیم نگه داشت و برای بهبود این مشکل به هافبک تیمش کمک کرد. اشکان در شرایطی که در تراکتورسازی چندان فوق‌العاده ظاهر نشده، در دیدار تیم ملی برابر یمن با یک ضربه ایستگاهی دروازه حریف را باز کرد و در دیدار دوم نیز به یکی از ستاره‌های بی‌چون و چرای تیم تبدیل شد. او با دوندگی جالب توجهش هم مهاجمان تیم را در موقعیت گل‌زنی قرار می‌داد و هم به خط دفاعی برای انتقال توپ به زمین حریف کمک می‌کرد. اشه در امارات، فراتر از حد انتظار نشان داده است. رامین رضاییان نیز شرایط نسبتا مشابهی دارد. بازیکنی که برای ماه‌ها بدون تیم بود و هیچ‌کس انتظار نداشت در تیم ملی فیکس شود اما کی‌روش او را دوباره در سمت راست خط دفاعی قرار داد و این بازیکن با تاثیرگذاری روی دو گل در بازی با یمن، نشان داد که با وجود مدت‌ها تمرین انفرادی پیش از انتقال به الشحانیه، توانسته آمادگی بدنی‌اش را حفظ کند. این وضعیت برای سامان قدوس نیز وجود داشته است. بازیکنی که پیش از این گفته می‌شد تنها برای رده باشگاهی مناسب است و به کار تیم ملی نمی‌آید. با وجود همه انتقادها، قدوس خودش را به کی‌روش ثابت کرد و پس از درخشش در بازی اول، در نبرد دوم از ابتدا به بازی گرفته شد و باز هم نشان داد که می‌تواند یکی از کلیدی‌ترین نفرات تیم ملی باشد. باید از پژمان منتظری به عنوان یکی از مهره‌هایی نام برد که در جام ملت‌ها خوش درخشیده است. او البته تنها 45 دقیقه در ترکیب ایران به میدان رفته اما شاید در ادامه راه، انتخاب اول کارلوس برای بازی در کنار پورعلی‌گنجی باشد. علاوه بر اشکان، پژمان، سامان و رامین، جام ملت‌ها سردار آزمون را نیز احیا کرده است. ستاره‌ای که پس از جام جهانی در مواجهه با فشارها تصمیم به ترک فوتبال ملی گرفت اما با قدرت برگشت و با زدن سه گل در دو بازی اول، برای تمام مدافعان جام خط و نشان کشید و محبوبیت از دست رفته‌اش در بین هواداران تیم ملی را نیز پس گرفت.

برخلاف چهره‌هایی که در جام ملت‌ها فراتر از انتظار نشان دادند، نفراتی نیز بودند که حداقل در دو بازی اول انتظارها را برآورده نکردند. سیدمجید حسینی یکی از همین بازیکن‌ها به شمار می‌رود. ستاره‌ای که تصور می‎شد برای سال‌ها بدون هیچ اشتباهی در خط دفاعی ایران به بازی گرفته می‌شود اما در نبرد با تیم معمولی یمن، آنقدر اشتباه کرد که بین دو نیمه تعویض شد. ظاهرا حضور در فوتبال ترکیه موجب پسرفت ستاره‌های ایرانی می‎شود. چراکه وحید امیری نیز دیگر شباهتی به آن مهره آماده و سرحال جام جهانی ندارد. وحید در هر دو بازی با یمن و ویتنام، یکی از نفرات معمولی تیم ملی بوده است. شاید انتظار می‌رفت کریم انصاری‌فرد نیز نقش پررنگ‌تری در تیم ملی داشته باشد اما این بازیکن نیز با وجود درخشیدن در جام جهانی، حالا کاملا به نیمکت دوخته شده و فقط در دقایق پایانی برای ایران به میدان می‌رود. در کنار سیاه‌ها و سفیدها، گروهی از بازیکنان تیم نیز به دسته خاکستری‌ها تعلق دارند. بازیکنانی که نه درخشش حیرت‌آوری داشته‌اند و نه ضعف چندانی از خودشان نشان داده‌اند. مهره‌هایی مثل علیرضا بیرانوند، احسان حاج‌صفی، امید ابراهیمی، مهدی طارمی و مهدی ترابی، درست مطابق انتظار نمایش‌های خوبی را در جام ملت‌ها ارائه کرده‌اند. آنها پیش از شروع تورنمنت آماده به نظر می‌رسیدند و به حدس‌ها در مورد درخشیدن در جام ملت‌های آسیا، واقعیت بخشیده‌اند. این نفرات پیش‌بینی هواداران تیم ملی را بر هم نزده‌اند و کیفیتی که قبل از جام در طول فصل باشگاهی ارائه داده بودند را در جام ملت‌ها نیز پیاده کرده‌اند. با این وجود نباید فراموش کرد که تنها دو مسابقه از جام ملت‌ها سپری شده و در جدال‌های بعدی، ممکن است همه چیز تغییر کند.