مدیرعامل اسبق باشگاه پرسپولیس مدت‌ها قبل روی خط تلفنی برنامه 90 وعده برگزاری یک کنفرانس مطبوعاتی افشاگرانه را به هواداران پرسپولیس داد اما چنین کنفرانسی هرگز برگزار نشد و مشتی مصاحبه جسته و گریخته با طعم «مسئولیت‌ناپذیری مفرط» جای آن را گرفت. طاهری در بیشتر روزهای کار به عنوان مرد اول کادر مدیریتی پرسپولیس، با «سکوت» و فاصله‌ گرفتن از جنجال‌های رسانه‌ای شناخته می‌شد اما تصویری که بعد از این دوران از او در حافظه اهالی فوتبال شکل گرفته، سیمای مدیری است که به هیچ قیمتی زیر بار اشتباه‌هایش نمی‌رود و به هر دری می‌زند تا تصمیم‌های غلط مدیریتی‌اش را توجیه کند. پرسپولیس با طارمی موفقیت‌های قابل توجهی به دست آورد و نقش این مدیر در آرامش باشگاه، انکارنشدنی بود اما ماجرای مهدی طارمی آنقدر بزرگ به نظر می‌رسید که همه چیز را تحت‌الشعاع قرار بدهد. اگر مدیریت وقت پرسپولیس حساسیت بیشتری در آن ماجرا به خرج می‌داد، محرومیت نقل و انتقالاتی هرگز اتفاق نمی‌افتاد اما بی‌توجهی محض این مدیران مقابل تهدید بزرگی به نام ریزه‌اسپور، در نهایت کار دست سرخپوشان داد و شانس جذب بازیکن در دو پنجره نقل و انتقالاتی را از آنها گرفت و برانکو و پسرها را در سخت‌ترین شرایط ممکن قرار داد. البته که مهدی طارمی به سهم خودش یکی از مقصران بزرگ رقم خوردن این اتفاق بود اما متهمان ردیف اول این پرونده، در کادر مدیریتی پرسپولیس حضور داشتند. مردانی که شاید از کلمه «خیریت» برای توصیف محرومیت تیم برانکو استفاده نکردند اما سلاطین اصلی خیریت در پرسپولیس به شمار می‌رفتند.

مدتی بعد از علی‌اکبر طاهری، گرشاسبی نیز پست مدیریت باشگاه را واگذار کرد اما حالا واکنش‌های کاملا متفاوتی به این دو مدیر، نشان می‌دهد کدام‌یک از آنها عملکرد موفقیت‌آمیزتری در پرسپولیس داشته است. مدت‌ها بعد از ماجرای عجیب بازگشت طارمی از ترکیه به تهران، طاهری هنوز مسئولیت بستن یکی از فاجعه‌بارترین قراردادهای ممکن را نمی‌پذیرد. او معتقد است که طارمی بعد از «تعهد» به پرسپولیس، ایران را ترک کرد و راهی باشگاه ریزه‌اسپور شده است اما تعهدی که روی کاغذ نیامده باشد و امضایی برای آن وجود نداشته باشد، چطور می‌تواند به لحاظ قانونی قابل استناد تلقی شود؟ موضع طاهری در مورد پشیمانی زودهنگام مهدی طارمی، باز کردن درهای باشگاه روی این مهاجم بود اما آیا نباید قبل از بازگشت این بازیکن، همه تنش‌های احتمالی با باشگاه ترکیه‌ای بررسی و حل و فصل می‌شد؟ آیا طارمی نباید از سوی مدیران باشگاه مجاب می‌شد تا با جلب رضایت ریزه‌اسپور، شرایط «قانونی» را برای بازگشت مهیا می‌کرد تا در آینده محرومیتی شامل حال پرسپولیس نشود؟ طاهری از جریمه سنگین طارمی در بازگشت به ایران صحبت می‌کند اما بامزه‌ترین بخش از این جریمه، تعهد مهاجم پرسپولیس برای «عدم تکرار» این اتفاق بوده است! در واقع همین که طارمی دوباره ناگهان سر از ترکیه درنیاورد، به عنوان جریمه برای مدیران باشگاه کافی به نظر می‌رسید. داستان بازگشت مهدی به پرسپولیس با مجموعه‌ای از دروغ‌ها و تاریخ‌سازی‌های جعلی صورت گرفت. یک آبروریزی بزرگ برای فوتبال ایران که کارگردان اصلی‌اش علی‌اکبر طاهری بود. مردی که حالا همه چیز را به سادگی انکار می‌کند و نباید انتظار داشته باشد که هوادارها نیز با انکار او کنار بیایند.