در آستانه جام جهانی برزیل، تصمیم عجیب کی‌روش برای قرار دادن نام «احمد آل‌نعمه» در فهرست نهایی، ناگهان قیمت این بازیکن در بازار نقل و انتقالات را چهار برابر کرد. آل‌نعمه بعد از نیمکت‌نشینی در برزیل، با یک قرارداد نجومی راهی تراکتورسازی شد اما باشگاه تبریزی خیلی زود قرارداد این بازیکن را فسخ کرد. او دیگر به تیم ملی نیز دعوت نشد اما «آل‌نعمه»‌های دیگری از راه رسیدند و عجیب‌ترین وجوه سلیقه کارلوس کی‌روش را به نمایش گذاشتند. یکی از این مهره‌ها محمدرضا خانزاده بود که در دو جام جهانی متوالی در اردوی تیم ملی حضور داشت. کی‌روش این فوتبالیست را حتی تا مرحله لژیونر شدن همراهی کرد اما با وجود اعتقادی که به بازی‌اش داشت، سرانجام او را از بین نفرات نهایی برای جام ملت‌‌ها کنار زد. اگر خانزاده فوتبالیست خوبی بود، چرا به همین سادگی در جام ملت‌ها به بازی گرفته نشد و اگر فوتبالیست خوبی نبود، چرا کارلوس در همه این سال‌ها چنین سرمایه‌گذاری بزرگی برایش انجام داد؟ تیم ملی حالا بدون خانزاده راهی امارات می‌شود اما «محمدحسین کنعانی‌زادگان» به خوبی جای خالی محمدرضا را روی نیمکت پر خواهد کرد. اصرار همیشگی کارلوس به دعوت از این مدافع، چیزی شبیه یک معمای بزرگ و حل‌نشدنی است. کنعانی برای سپری کردن دوران سربازی، از پرسپولیس راهی ملوان شد و از هواداران این باشگاه لقب «کمپانی» را دریافت کرد اما تنها چیزی که او را به مدافع سیتی شبیه می‌کرد، مصدومیت بود. این مدافع در پایان سربازی به پرسپولیس برگشت اما به محض اطلاع از پایان قرارداد با این باشگاه، راهی استقلال شد و به خدمت رقیب درآمد. او شروع فاجعه‌باری در اردوگاه آبی‌ها داشت و پس از چند نمایش ضعیف، دچار پارگی رباط شد و دیگر برای این تیم به میدان نرفت و مدتی بعد، تصمیم پیوستن به استقلال را یک اشتباه بزرگ دانست. در سایپا نیز اوضاع تغییر چندانی نکرد و این بار نیز یک آسیب‌دیدگی شدید دیگر انتظار این فوتبالیست را می‌کشید. او در یک سقوط آزاد بی‌وقفه، از تیم‌های بزرگ پایتخت به ماشین‌سازی تبریز رسید اما به شکل حیرت‌آوری، دوباره از فهرست تیم ملی سر درآورد.

«عزت و ذلت دست خداست!» یک شب قبل از انتشار فهرست نهایی تیم ملی، کنعانی با این جمله برای منتقدان حضورش در اردوی تیم «کری» خواند. شاید حتی خود او معنای درست این عبارت را نداند. آیا از نگاه کنعانی مهره‌هایی که نتوانسته‌اند به تیم ملی دعوت شوند «عزت» ندارند؟ آیا عزت و ذلت، تنها به «سلیقه» کارلوس کی‌روش گره خورده است؟ شاید به جز کی‌روش، هیچ مربی دیگری به هیچ قیمتی حاضر نمی‌شد از مهره‌ای مثل شجاع خلیل‌زاده عبور کند و کنعانی را با خودش به جام ملت‌ها ببرد. پیش از این بازیکن، مجید غلام‌نژاد، خانزاده و ... نیز سابقه حضور در تیم ملی را دارند اما این دوره کوتاه‌مدت هرگز زندگی فوتبالی این نفرات را تغییر نداده است. عجله کنعانی برای جشن گرفتن دعوت به تیم ملی، بخشی از رفتارهای غیرحرفه‌ای این مدافع است. مدافعی که سقف آرزوهای فوتبالی‌اش مساوی گرفتن از پدیده در مشهد است و برای این کار، حتی پیراهنش را در باد تکان می‌دهد و روبه‌روی هوادارهای رقیب، جشن برپا می‌کند. او هنوز نه فوتبالیست بزرگی شده و نه شخصیت ویژه‌ای دارد. در فوتبال ایران، تنها یک نفر بازی کنعانی را می‌پسندد و از شانس خوب او، این شخص سرمربی تیم ملی است.