افسانه رام و کی‌روش!

آریا رهنورد

رامین رضاییان همیشه شیفته کارلوس کی‌روش بوده و به نظر می‌رسد میان این بازیکن و این مربی، علاقه دوطرفه‌ای وجود دارد. سرمربی پرتغالی در هر شرایطی رضاییان را به اردوی تیمش دعوت می‌کند و رامین نیز برای جبران این محبت، در نقش سخنگوی او قرار می‌گیرد و جملات کارلوس را با دهان خودش برای منتقدها تکرار می‌کند. شاید دوران حضور کی‌روش در تیم ملی رو به اتمام باشد اما رامین هنوز می‌تواند سال‌های زیادی برای این تیم به میدان برود. رفتارهای این روزهای مدافع راست تیم ملی اما آنقدر با افراط در هم آمیخته شده که شاید سرمربی بعدی این تیم، دیگر علاقه‌ای به دعوت او به تیم ملی نشان ندهد.

سروش رفیعی، مثل هر ایرانی دیگری حق دارد انتقادهایش را از تیم ملی مطرح کند و نظراتش را در مورد این تیم با دیگران در میان بگذارد. رامین رضاییان نیز مثل هر ملی‌پوش دیگری حق دارد به انتقادها پاسخ بدهد و نظر واقعی‌اش را بدون هراس بیان کند. این جدل، می‌تواند به یک بحث مفید و موثر تبدیل شود اما در فوتبال ایران ظاهری شبیه یک دعوای «زرد» پیدا می‌کند. سروش، استراتژی درستی را برای صحبت علیه تیم ملی انتخاب نکرده است. او دست روی نکاتی می‌گذارد که چندان پذیرفتنی نیستند و بدتر از همه اینکه تصمیم می‌گیرد تا خودش را در جایگاه «نماینده مردم» قرار بدهد و به جای آنها در مورد علاقه‌شان به این تیم صحبت کند. انتظار می‌رود بازیکنی مثل سروش با سابقه رفتارهایی خوشایند، کمی خویشتن‌دارتر باشد و طمانینه بیشتری به خرج بدهد اما درست در روزهایی که از «اتحاد» برای حمایت از تیم ملی صحبت می‌شود، پاسخ رامین به سروش حیرت‌آور به نظر می‌رسد. او البته اسمی از این بازیکن به زبان نیاورده اما با جملاتی تند، علیه ستاره سابق تیم ملی موضع گرفته است. رضاییان سمبل شلختگی و بدسلیقگی در فوتبال ایران است و جملاتش نیز محتوایی  نه‌چندان زیبا دارند. رامین چیزی به جز یک فوتبالیست ساده نیست و طبیعتا حق ندارد در مورد «بسته‌ شدن یا نشدن دهان» دیگران اظهارنظر کند. از عمر شهرت او در فوتبال تنها چند سال می‌گذرد و روند پیشرفت این بازیکن نیز چندان صعودی به نظر نمی‌رسد. مصاحبه تند او شاید تلاشی برای «ادای دین» به کارلوس کی‌روش باشد اما سوال بزرگ اینجاست که چرا یک فوتبالیست باید خودش را بدهکار سرمربی تیم ملی بداند؟ شاید اگر بازیکنان دیگر نیز شرایطی مشابه رامین رضاییان در تیم سرمربی پرتغالی داشتند، هیچ فرصت کوچکی را برای دفاع از او از دست نمی‌دادند. این مدافع راست چندین ماه بدون تیم بود و کی‌روش در نهایت او را از فهرست تیم ملی کنار گذاشت. خیلی زود اما مشخص شد که این تصمیم، تنها یک نمایش ظاهری برای دور زدن انتقادها بوده است. رامین با وجود خارج شدن از فهرست، هر روز پا به پای سایر نفرات تمرین می‌کرد و اعضای کادر فنی تیم ملی حاضر نمی‌شدند «دعوت پنهانی» این بازیکن به تمرین را تایید کنند. به محض برگزاری اولین دیدار دوستانه اما رضاییان روی نیمکت دیده شد تا مشخص شود همه چیز، یک «شعبده» کوچک بوده است.

بهترین مقطع از دوران فوتبال رامین رضاییان، به نیم‌فصل دوم لیگ برتر پانزدهم برمی‌گردد. جایی که ستاره خط دفاعی پرسپولیس فعالیت‌های اینستاگرامی‌اش را متوقف کرد تا به گفته خودش، تنها روی فوتبال تمرکز کند. نتیجه این تمرکز، قرار گرفتن رامین در نقطه اوج آمادگی بود. بازگشت به اینستاگرام اما او را به قتلگاهش برگرداند. زیاد طول نکشید تا ماجرای عجیب ریزه‌اسپور در کارنامه رضاییان قرار گرفت و مدتی بعد نیز بازیکنی که «اصرار» داشت همواره از بین کی‌روش و برانکو یک نفر را انتخاب کند، این انتخاب را انجام داد. حالا با گذر زمان، واضح به نظر می‌رسد که برانکو بهانه‌های زیادی برای اخراج رامین از پرسپولیس داشته است. این مدافع تا قبل از مصاحبه تازه‌اش، هنوز در بین هواداران پرسپولیس محبوب به نظر می‌رسید اما آخرین ذره‌های این محبوبیت نیز به باد رفتند. او که عادت دارد روبه‌روی دوربین موبایلش در اینستاگرام تمرین کند، بارها از رویاهای اروپایی‌اش صحبت کرده اما حالا در باشگاه الشحانیه توپ می‌زند و حقیقت آن است که همین پیشنهاد را نیز به زحمت برای خودش دست و پا کرده است. رامین آنقدر از روزهای خوب گذشته فاصله دارد که برای ماندن در تیم ملی، ناچار است دست به دامان مصاحبه علیه مخالفان سرمربی پرتغالی شود. او به جای درخشیدن در زمین فوتبال، به یک مجیزگو تبدیل شده تا درست مثل دستیاران بزن‌بهادر و خوش‌مصاحبه آقای سرمربی، در دار و دسته گستاخ‌ها قرار بگیرد.

رامین رضاییان هرگز یک فوتبالیست «باهوش» نبوده و تصمیم او برای انجام این مصاحبه تند نیز از روی هیجان گرفته شده است. او قصد دارد به هر قیمتی در تیم ملی بماند و از فهرست نهایی جام ملت‌ها کنار گذاشته شود. رامین می‌تواند مثل همه مهره‌های دیگر تیم در مواجهه با انتقادها سکوت کند. هیچ‌کس «وظیفه» اظهارنظر را روی دوش او قرار نداده و این خود رضاییان است که اصرار دارد در کانون جنجال‌ها قرار بگیرد. او آنقدر در سرمربی تیم ملی ذوب شده که شاید اگر بعضی از چهره‌های خاص سرمربی آینده این تیم باشند، بلیت حضور رامین در تیم ملی برای همیشه بسوزد.