ناپدری پسر شجاع!

آریا طاری

محمدحسین کنعانی‌زادگان، غافلگیرکننده‌ترین نام در اردوی تازه تیم ملی است. بدون تردید برای کی‌روش که سلیقه دفاعی‌اش تا قواره‌های محمدرضا خانزاده نیز تنزل کرده، این انتخاب نباید هم چندان عجیب باشد. مرد پرتغالی پیش از این علاقه زیادی به بازی کنعانی داشت اما پس از چند فصل فاجعه‌بار، دیگر این مدافع را به اردو دعوت نکرد. مصدومیت چند بازیکن ثابت در خط دفاعی اما موجب شد کارلوس دوباره به سراغ کنعانی برود. این مدافع بلندقامت، آسیب‌پذیر و پراشتباه، دو فصل ناامیدکننده را در ترکیب استقلال سپری کرد و سپس در سایپا نیز درخشش چندانی نداشت. او در این فصل عملکرد کاملا متوسطی در ماشین‌سازی داشته و یکی از بهترین مدافعان لیگ برتر نبوده است. کارلوس کی‌روش البته دیدارهای لیگ را دنبال نمی‌کند و به این رقابت‌ها علاقه چندانی ندارد. به همین خاطر، بدیهی به نظر می‌رسد که به جای آماده‌ترین‌ مهره‌های لیگ برتر، نفراتی به اردوی تیم ملی دعوت شوند که پیش از این نیز در رادار آقای مربی بوده‌اند. آخرین روزهای خوب کنعانی‌زادگان در فوتبال ایران، به دوران حضور او در ملوان برمی‌گردد. این بازیکن دو آسیب‌دیدگی شدید و طولانی‌مدت را پشت سر گذاشته و بعید به نظر می‌رسد دیگر بتواند به روزهای خوب گذشته‌اش نزدیک شود. اگر قرار به دعوت از «بهترین‌ها» به تیم ملی بود، بدون تردید شجاع خلیل‌زاده انتخاب ایده‌آل‌تری برای کارلوس محسوب می‌شد. شجاع در 29 سالگی در اوج دوران فوتبالش قرار دارد اما کی‌روش برای نام او از یک قلم قرمز پاک‌ نشدنی استفاده کرده است. حتی اگر قرار به دعوت از جوان‌ترها به اردو باشد، مدافعانی مثل سیاوش یزدانی، فرشاد فرجی و حجت حق‌وردی از شایستگی بیشتری نسبت به کنعانی‌زادگان برای حضور در اردوی تیم ملی برخوردار بودند. مرد اول نیمکت تیم ملی اما سوگلی‌های همیشگی خودش را دارد و تجربه ثابت کرده است که برای دعوت از آنها، توجه چندانی به آمار و ارقام نشان نمی‌دهد.

کارلوس کی‌روش نه‌تنها دیدارهای لیگ برتر را دنبال نمی‌کند، بلکه حتی از لیگ قهرمانان آسیا نیز بی‌خبر است. شاید همه نسبت او با این تورنمنت، در همان شادی مربی دروازه‌بان‌های تیمش از شکست تیم برانکو خلاصه شود. اگر سرمربی تیم ملی لیگ قهرمانان را دنبال کرده بود، از سطح آمادگی شجاع خلیل زاده اطلاع داشت. شجاع در این فصل یکی از بهترین‌های آسیا بوده و عملکرد خیره‌کننده‌ای در دو پست دفاع میانی و دفاع راست داشته است. او در دیدار رفت با السد قطر، به تنهایی بغداد بونجاح را مهار کرد و اجازه نفس‌ کشیدن به این بازیکن نداد. خلیل‌زاده در هر دو مسابقه با الدحیل نیز یکی از درخشان‌ترین چهره‌های پرسپولیس محسوب می‌شد. او در دیدار رفت فینال با کاشیما، تکل‌های استثنایی را به نمایش گذاشت و در دیدار برگشت با حریف ژاپنی‌ نیز بارها و بارها به کمک پرسپولیس آمد و اجازه نداد بازی به سرعت برای این تیم تمام شود. شجاع قهرمان آسیا نشد اما می‌توانست پاداش این نمایش‌های فوق‌العاده را با دعوت شدن به تیم ملی بگیرد. این اتفاق اما باز هم برای مدافع آماده و سرحال پرسپولیس رخ نداد. بزرگ‌ترین نقطه ضعف این مدافع، عصبانیت همیشگی و عصیان ابدی او در زمین بود اما این بازیکن در ماه‌های گذشته به جز یک مسابقه، در سایر دیدارها به خوبی توانسته رفتارش را در زمین کنترل کند و بی‌جهت عصبانی نشود. حتی این تغییر هم اما مورد توجه کی‌روش قرار نگرفته و نظر این مربی در مورد خلیل‌زاده را عوض نکرده است.

کارلوس کی‌روش، اولین مربی تیم ملی بود که شجاع را به تیمش فراخواند اما بازی‌های ملی این مدافع تنها به عدد پنج می‌رسد. راز بزرگ بی‌میلی کارلوس به دعوت از مدافع شماره سه پرسپولیس، هنوز هم به سر به مهر به نظر می‌رسد. شجاع این روزها درست به آمادگی روزهای اوج پورعلی‌گنجی رسیده اما سرمربی تیم ملی ترجیح می‌دهد کنعانی‌زادگان را در تیمش داشته باشد و روی مدافع سرخ‌پوشان حساب چندانی باز نکند. درباره رفتار این مربی با سیدجلال حسینی، صحبت‌های زیادی مطرح شده اما به نظر می‌رسد کاری که کی‌روش با شجاع خلیل‌زاده کرده، به مراتب بی‌رحمانه‌تر و عجیب‌تر باشد. سیدجلال برای سال‌ها در اردوی تیم ملی حاضر بود و با این تیم راهی جام جهانی شد اما شجاع در دوران دو صعود متوالی به جام جهانی، هرگز در اردوهای این جام قرار نگرفت. به نظر می‌رسد او قربانی لجبازی کی‌روش شده و تا زمانی که آقای مربی در فوتبال ایران حضور داشته باشد، خلیل‌زاده پیراهن ایران را بر تن نخواهد کرد.