سردار آزمون باید ساعتش را دوباره تنظیم کند و شانس روایت یک ماجرای افتخارآمیز را به عقربه‌های جدید بدهد. او هنوز در لباس تیم ملی کار بزرگی انجام نداده و برای رفتن به قلب تاریخ، باید از همین امروز شروع کند. استعداد ذاتی، برای به یاد آورده‌ شدن در متن خاطره‌های تاریخی فوتبال ایران، کافی به نظر نمی‌رسد و این «برنده شدن» است که مورخان را به تکرار نام‌ها می‌رساند. سردار در جام ملت‌های گذشته در حد و اندازه یک ستاره ظاهر شد و گل‌های مهم و جذابی برای تیم کی‌روش به ثمر رساند. بعد از گل دنیس برگکمپی او به قطر، تصور می‎شد این بازیکن به لیورپول یا آرسنال می‌پیوندد اما در این چهار سال، او در چه نقطه‌ای ایستاده و چقدر پیشرفت کرده است؟ سردار با یک فصل فاجعه‌بار در فوتبال روسیه، به جام جهانی 2018 رسید و در این تورنمنت، آن بازیکن همیشگی نشد. او این فصل دوباره در فوتبال روسیه اوج گرفته و باید این کیفیت را به دیدارهای ملی‌اش نیز تزریق کند. حتی با وجود علاقه ویژه سرمربی، بین سردار و نیمکت تیم ملی فاصله زیادی وجود ندارد و او باید به همه ثابت کند که لایق قرار گرفتن در چنین مسیری نیست. فراموش نکنیم حضور دوباره سردار آزمون در اردوی تیم ملی برای اولین بار بعد از جام جهانی 2018 روسیه، چندان غافلگیرکننده به نظر نمی‌رسید!