صید جواهر از خلیج فارس!

آریا رهنورد

دروازه‌بان: علیرضا بیرانوند (پرسپولیس)

بازگشت بیرو به لیگ برتر ایران، دوباره تفاوت‌های او و سایر گلرهای فوتبال ایران را عیان کرد. سنگربانی که در 15 بازی، 10 بار کلین‌شیت کرده و فصل درخشانی را پشت سر گذاشته است. هیچ چیز مثل یک گلر خوب، تیم‌ها را به آرامش نمی‌رساند و پرسپولیس با داشتن بیرو، حالا غرق در آرامش است. البته که لیگ، گلرهای آماده دیگری مثل نیازمند، سیدحسین و پورحمیدی را هم داشته اما شماره یک خط دروازه در این فصل، بدون شک بیرو بوده است. مردی که علاوه بر درخشش در رقابت‌های لیگ برتر، در جام حذفی نیز خودی نشان داد و با گرفتن دو پنالتی، پرسپولیس را به دور بعد برد. بازگشت او درست همان چیزی بود که قرمزها به شدت دلتنگش شده بودند.

مدافع میانی: رامتین سلیمان‌زاده (مس رفسنجان)

به لحاظ عملکرد دفاعی، مس رفسنجان یکی از بهترین تیم‌های این فصل لیگ برتر بوده است. تیمی که با روش دفاع سه نفره، در این فصل فقط چهار گل دریافت کرده است. رامتین سلیمان‌زاده قبلا توانایی‌هایش را در اراک هم نشان داده بود و این فصل، یک مدافع بسیار مسلط برای مسی‌ها بود. اساسا گل زدن به این تیم کار بسیار سختی به نظر می‌رسد. چراکه هر سه مدافعش بسیار سختگیر و جدی فوتبال بازی می‌کنند. بین این سه نفر، رامتین فصل بهتری داشته است. بازیکنی که این روزها در اوج قرار دارد و در لیگ برتر بیست و دوم، درخشان ظاهر شده است.

مدافع میانی: سامان فلاح  (پیکان)

شاید چند سال قبل تصور می‌شد که هیچ بازیکنی تا حوالی 28 سالگی، به پختگی کامل برای بازی در قلب دفاع نمی‌رسد اما پسر دهه هشتادی پیکان، حالا در چنین موقعیتی قرار گرفته و آنقدر باتجربه بازی می‌کند که انگار سابقه سال‌ها حضور در لیگ برتر را داشته است. عملکرد پیکان روبه‌روی تیم‌های مدعی در این فصل فوق‌العاده بوده است. در توصیف عملکرد سامان فلاح، کافی است بدانید پیکان در این فصل دو بار به استادیوم آزادی رفته و هر دو بار توانسته دروازه‌اش را بسته نگه دارد. این تیم از پرسپولیس، استقلال و سپاهان به عنوان سه مدعی جدی قهرمانی لیگ گل نخورده و این ماجرا اصلا کم اهمیت به نظر نمی‌رسد. سامان بدون شک یکی از آینده‌دارترین چهره‌های فوتبال ایران است. بازیکنی که انتظار می‌رود از این به بعد، حضور مستمری در اردوهای تیم ملی نیز داشته باشد. او برای قرار گرفتن در ترکیب تیم منتخب، رقیب سرسختی مثل آرمین سهرابیان داشت اما در این فصل، بهتر از آرمین کار کرد. فلاح بدون شک سزاوار قرار گرفتن در بین 11 مهره منتخب نیم‌فصل اول لیگ برتر خواهد بود.

قربان بردی‌اف خیلی زود از لیگ برتر رفت اما مهره بسیار مهمی را به فوتبال ایران هدیه کرد. او با خرید ریکاردو آلوز که قبلا سابقه همکاری با این مربی را داشت، یک بازیساز فوق‌العاده برای تراکتور به خدمت گرفت

مدافع میانی: گئورگی گولسیانی (پرسپولیس)

از همان بازی اول در اصفهان روبه‌روی ذوب آهن، به خوبی در ترکیب تیم جا افتاد و همان روز هم با یک تکل فوق‌العاده ناجی دروازه تیمش شد. گئورگی یکی از بهترین و مطمئن‌ترین مدافعان میانی این فصل لیگ برتر بوده است. او هم روی هوا بسیار خوب کار کرده و هم روی زمین عالی ظاهر شده است. گولسیانی این اواخر پنالتی‌زن اول پرسپولیس نیز بوده و از این ضربه‌ها بسیار خوب استفاده کرده است. شاید خیلی‌ها انتظار داشتند ورود پورعلی‌گنجی، یک تمایز بزرگ در خط دفاعی پرسپولیس به وجود بیاورد اما مدافع گرجستانی قرمزها، به مراتب بیشتر درخشیده و بیشتر مورد توجه بوده است. او حتی با وجود سن و سال بالا، یکی از بهترین خریدهای پرسپولیس در سال‌های گذشته بوده است.

وینگ بک راست: رامین رضاییان (سپاهان)

گلزنی در اولین بازی رسمی با لباس سپاهان، اعتماد به نفس عجیبی به رامین رضاییان داد. بازیکنی که فصل را با باز کردن دروازه استقلال در آزادی شروع کرد و زیر نظر مورایس با لباس شماره 9 طلایی‌ها، عملکرد بسیار خوبی در این فصل داشت. در چند هفته اخیر، دانیال اسماعیلی‌فر نیز عملکرد بسیار خوبی داشته و بالاخره چشمه‌هایی از توانایی‌های منحصربه‌فردش را به نمایش گذاشته اما به طور کلی رامین در طول فصل استمرار بیشتری داشته و تعداد بازی‌های خوبش برای سپاهان بیشتر بوده است. رضاییان این فصل سه گل برای سپاهان زده و سه پاس گل هم داده تا تاثیرگذارترین مهره این تیم در نیم‌فصل اول لیگ برتر به شمار برود.

البته که لیگ، گلرهای آماده دیگری مثل نیازمند، سیدحسین و پورحمیدی را هم داشته اما شماره یک خط دروازه در این فصل، بدون شک بیرو بوده است. مردی که هم در لیگ برتر و هم جام حذفی خوش درخشیده است

هافبک میانی: ایوب کلانتری (نساجی)

شاید ایوب کلانتری کم‌تر در این فصل مورد توجه قرار گرفته باشد. با این حال او یکی از بهترین‌های لیگ برتر بوده و در ترکیب نساجی درخشان ظاهر شده است. او روی 40 درصد گل‌های تیمش تاثیر مستقیم ایفا کرده است. آماری که برای یک هافبک میانی فوق‌العاده به نظر می‌رسد. کلانتری بهترین بازیکن تیم مطهری در این فصل بوده و امیدوار است که این روند را در نیم‌فصل دوم رقابت‌های لیگ برتر نیز ادامه بدهد.

هافبک میانی: علیرضا علیزاده (گل گهر)

تیم امیر قلعه‌نویی در این فصل عالی نتیجه گرفته و حالا در رده دوم جدول دیده می‌شود. این تیم چند مهره خوب مثل سهرابیان، رضا شکاری، مهدی تیکدری و بایناما داشته اما بدون شک بازیکنی که از همه این نفرات برای گل گهر مهم‌تر بوده، علیرضا علیزاده است. او هم شاید مثل کلانتری، کم‌تر مورد توجه قرار گرفته باشد اما بدون شک، قلب تپنده گل گهر در میانه زمین است. او به خوبی در نبردها شرکت می‌کند و یک مهره جنگجو برای گل گهر به شمار می‌رود. شاید تنها ایراد علیزاده این باشد که کارت‌های زیادی می‌گیرد. البته که برای یک هافبک دفاعی، این ماجرا خیلی هم عجیب نیست اما به هر حال بهتر است این بازیکن به دنبال برطرف کردن این نقص باشد.

هافبک هجومی: ریکاردو آلوز (تراکتور)

قربان بردی‌اف خیلی زود از لیگ برتر رفت اما مهره بسیار مهمی را به فوتبال ایران هدیه کرد. او با خرید ریکاردو آلوز که قبلا سابقه همکاری با این مربی را داشت، یک بازیساز فوق‌العاده برای تراکتور به خدمت گرفت. بازیکنی مدرن که از کم‌ترین ضربه به توپ، بیشترین استفاده را می‌برد و به طور کلی کلاس پاس‌هایش بالاتر از سطح فوتبال ایران است. او در یک نیم‌فصل، هشت پاس گل داده و اصلا بعید نیست تا پایان فصل رکورد پاس گل در رقابت‌های یک فصل از فوتبال ایران را از آن خودش کند. ریکاردو با این نمایش بدون شک در همین لیگ برتر نیز مشتریان زیادی خواهد داشت.

وینگ بک چپ: مهدی ترابی (پرسپولیس)

شاید سخت‌ترین انتخاب در این فهرست، به سمت چپ مربوط باشد. چراکه با توجه به تغییر پست امید نورافکن، فوتبال ایران عملا دفاع چپ شاخص و موفقی در این فصل نداشته است. در بین وینگ بک‌ها نیز کم‌تر بازیکنی درخشیده. در نتیجه شاید تنها بتوان مهدی ترابی را برای این پست انتخاب کرد. بازیکنی که البته با استانداردهای همیشگی خودش فاصله داشته اما به هر حال پنج پاس گل داده و از این حیث آمار خوبی خلق کرده است. ترابی تنها به خاطر پاس گل‌هایش، سزاوار بودن در ترکیب تیم منتخب است.

مهاجم: محمد محبی (استقلال)

بین محبی و عباس‌زاده، رقابت سختی برای قرار گرفتن در تیم منتخب شکل می‌گیرد. عباس‌زاده گل‌های بیشتری زده اما محبی در مجموع فصل بهتری داشته است. او خیلی زود به یک مهره کلیدی برای استقلال تبدیل شد و در این فصل عصای دست ساپینتو بود. محبی البته در چند بازی آخر نیم‌فصل اول عالی ظاهر نشد و مصدومیت هم به سراغش آمد اما در مجموع در این فصل، نمایش‌های خوبی داشته و سرمربی استقلال نیز علاقه بسیار زیادی به این بازیکن پیدا کرده است.

مهاجم: یورگن لوکادیا (پرسپولیس)

لوکادیا از فوتبال ایران رفت و روش خوبی را نیز برای این کار انتخاب نکرد. با این حال نمی‌توان حضور او را در تیم منتخب نیم‌فصل اول لیگ نادیده گرفت. چراکه این بازیکن بدون تردید بهترین چهره نیم‌فصل اول در فاز هجومی بود و امتیازهای بسیار زیادی برای پرسپولیس گرفت. صدرنشینی امروز پرسپولیس نیز بدون گل‌ها و نمایش‌های درخشان این فوتبالیست هلندی به دست نمی‌آمد. شاید دیگر او امروز در بین قرمزها محبوب نباشد اما به هر حال روزهای خوبی را در این تیم سپری کرده و چندین گل سه امتیازی برای پرسپولیس زده است. او در این فصل استانداردهای قابل توجهی از خودش در فوتبال ایران به نمایش گذاشت.

پدیده فصل: محمد عمری  (پرسپولیس)

یکی از ویژگی‌های مهم این فصل لیگ برتر، اعتماد کردن به فوتبالیست‌های جوان بوده است. چهره‌هایی مثل فلاح، ثابت ایمانی، ابوالفضل جلالی، علی‌نژاد و... در این فصل فرصت خوبی برای بازی داشته‌اند و توانسته‌اند عملکرد مثبتی هم داشته باشند. پدیده این فصل لیگ برتر اما بدون شک محمد عمری است. بازیکنی که قبل از تعطیلات جام جهانی نیز کم و بیش برای تیمش بازی می‌کرد اما این اواخر و بعد از رفتن لوکادیا، مهاجم فیکس باشگاه شد و با زدن سه گل در دو بازی اول، رویایی نشان داد. او از حالا به بعد، یک مهره بسیار مهم برای پرسپولیس خواهد بود.

سرمربی نیم‌فصل: یحیی گل‌محمدی

البته که عملکرد مربیانی مثل قلعه‌نویی یا مورایس در این فصل نیز خوب بوده اما رسیدن به 32 امتیاز در 15 بازی و ایجاد چهار امتیاز فاصله با تیم دوم جدول، اتفاق قابل توجهی به نظر می‌رسد. یحیی را باید بهترین مربی نیم‌فصل اول لیگ برتر بدانیم. مردی که حتی با وجود جدایی بهترین بازیکن، درگیر توجیه نشد و راه نجات را در استفاده از نفرات جوان دید. البته که او و تیمش کار بسیار سختی برای قهرمانی این دوره لیگ دارند اما فعلا نیمی از راه را به خوبی طی کرده‌اند.