خنجر در قلب داور!

ستاره‌های استقلال که در چند هفته گذشته ترجیح می‌دادند با رسانه‌ها روبه‌رو نشوند، پس از تساوی خانگی مقابل پدیده تنها برای انتقاد از گروه داوری روبه‌روی دوربین‌ها ظاهر شدند. همه این مهره‌ها بدون استثنا علیه داور صحبت کردند و داورهای فوتبال ایران را در مظان اتهام حمایت از یک تیم خاص قرار دادند. تا همین چند هفته قبل، مدیران سابق و ستاره‌های جدا شده در تابستان سوژه انتقادها بودند و به عنوان عاملان اصلی ناکامی‌ها معرفی می‌شدند اما به نظر می‌رسد حالا استقلالی‌ها مقصران تازه‌ای پیدا کردند و از این پس بعد از هر نتیجه ناراحت‌کننده‌ای قرار است داورها را مورد هجوم قرار بدهند.

 آریا رهنورد

استقلال و پدیده، نبرد کاملا نزدیک و حساسی را در ورزشگاه آزادی پشت سر گذاشتند. در نیمه اول پدیده چند بار به دروازه حریف نزدیک شد و چیزی نمانده بود با ضربه ایستگاهی تماشایی خلعتبری به گل دست پیدا کند. نیمه دوم اما نیمه استقلالی‌ها بود و آنها علاوه بر گرفتن مالکیت توپ از حریف، چند فرصت ایده‌آل روی دروازه تیم مشهدی به وجود آوردند. طارق همام اولین بخت کلیدی برای گل‌زنی استقلال را هدر داد و مارکوس نویمایر نیز دقایقی بعد در شرایطی کاملا ایده‌آل، نتوانست ضربه خوبی به توپ بزند و همه سه امتیاز را در حساب استقلال حفظ کند. این بازی در نهایت با تساوی بدون گل تمام شد و در پایان آن، چند صحنه بحث‌برانگیز داوری بیشتر از هر چیزی مورد توجه قرار گرفت. درباره رنگ کارت دانشگر در صحنه برخورد با مهاجم پدیده در نیمه اول، تردیدهای زیادی وجود داشت. به نظر می‌رسد داورها در مردود اعلام کردن گل اللهیار صیادمنش دچار اشتباه بزرگی شده‌اند. تصمیم اخراج مهاجم جوان استقلال در دقایق پایانی نیز، بیش از حد سختگیرانه به نظر می‌رسید. مجموعه این تصمیم‌ها، موجب شدند وینفرد شفر در جلسه کنفرانس مطبوعاتی به شدت از داور انتقاد کند. او تاکید داشت که آبی، رنگ محبوب داورها نیست و استقلال باید در ادامه فصل رنگ دیگری بپوشد. بدون استثنا همه مهره‌های استقلال نیز با کنایه ‌زدن به پرسپولیس، به جای صحبت از جدال با پدیده، تنها در مورد داور صحبت کردند. این پایان مدنظر هواداران استقلال برای نیم‌فصل اول نبود. آنها ترجیح می‌دادند تیم‌شان همه امتیازها را از پدیده بگیرد و تبدیل به یک تیم مدعی قهرمانی شود. نه اینکه به تساوی رضایت بدهد و خودش را با صحبت از داور سرگرم کند.

با تایید فرضیه قضاوت داورها علیه استقلال در لیگ برتر، این سوال به وجود می‌آید که چرا آنها در لیگ قهرمانان آسیا نیز به سادگی مغلوب السد قطر شدند

«اگر داوری‌ها درست بود، حالا صدرنشین لیگ برتر بودیم». این جمله وریا غفوری از سوی چند نفر از هم‌تیمی‌های او در استقلال نیز تایید و تکرار شد. به نظر می‌رسد آنها قصد دارند خودشان را «قربانی» اشتباه‌های داوری نشان بدهند اما آیا نتایج استقلال، به خاطر داورها نامطلوب بوده است؟ از شروع فصل جدید تا یک هفته قبل، آبی‌ها مدام از مدیران قبلی صحبت می‌کردند و آنها را به خاطر جدایی ستاره‌های فصل گذشته، مورد سرزنش قرار می‌دادند. «وزیر ورزش» نیز متهم ردیف اول تابستان ناخوشایند استقلالی‌ها بود اما حالا به جای وزیر ورزش، آنها حملات‌شان را معطوف داوران لیگ برتر کرده‌اند. شاید در جدال با پدیده داوری به ضرر آبی‌های پایتخت بود اما آیا آنها در دربی رفت همین فصل، به خاطر اخراج نشدن آرمین سهرابیان و اعلام ‌نشدن پنالتی روی علی علیپور از داوری سود نبردند؟ آیا آن روز هم داوری تنها به سود یک تیم خاص بود؟ مقصر اینکه استقلال در جم نتیجه را به پارس جنوبی واگذار کرده و نتوانسته تیم‌هایی مثل فولاد، نساجی و ماشین‌سازی را شکست بدهد داورها نیستند. با تایید فرضیه قضاوت داورها علیه استقلال در لیگ برتر، این سوال به وجود می‌آید که چرا آنها در لیگ قهرمانان آسیا نیز به سادگی مغلوب السد قطر شدند؟ درست در شرایطی که هواداران آبی امیدوار به تحول بزرگ تیم وینفرد شفر بودند، مربی و بازیکنان این تیم یک گام بلند رو به عقب برداشتند. توجیه نتایج نه‌چندان دلچسب با مسائل بیرون از زمین فوتبال، مانع پیشرفت استقلال در آینده خواهد شد. آنها باید واقعیت را در مورد خودشان بپذیرند. چراکه دیگران این واقعیت‌ها را در مورد آنها نادیده نخواهند گرفت.

لیگ برتر در این فصل به رقابتی برای «مظلوم‌نمایی» تبدیل شده است. برانکو ایوانکوویچ از یک سو معتقد است که نیرویی قصد دارد سومین قهرمانی متوالی را از تیم او بگیرد، وینفرد شفر درباره رنگ‌های محبوب داورها صحبت می‌کند و امیر قلعه‌نویی نیز فوتبال ایران را شبیه به یک سیرک بزرگ می‌داند. در این رقابت حیرت‌انگیز، ظاهرا هر کسی که مظلوم‌نمایی بیشتری انجام بدهد و بخت خودش را سیاه‌تر و مشکلاتش را بیشتر به نمایش بگذارد، «برنده» است. درست وقتی همه تیم‌های بزرگ دنیا برای غرور و افتخار می‌جنگند، دعوای بزرگ فوتبال ایران بر سر «نداری» و بدبختی شکل گرفته است. بعید نیست که در چنین شرایطی، بازیکن‌ها شبیه مهاجمان کامنت‌باز اینستاگرامی به هم حمله‌ور شوند و مربیان نیز در حد و اندازه ادمین‌های کم سن و سال تلگرامی تنزل کنند. تا زمانی که این فرهنگ از صحنه فوتبال ایران پاک نشود، باشگاه‌ها، مربیان و بازیکنان هرگز به معنای واقعی کلمه «بزرگ» نخواهند شد.