آریا   رهنورد

مهم‌ترین تفاوت پرسپولیس امسال با تیم فصل گذشته، شاید در این باشد که یحیی این بار ترکیب اصلی تیمش را شناخته و دیگر مثل لیگ بیست و یکم، سردرگم نیست. این اتفاق اما، کار را برای گروهی از بازیکنان که در بین نفرات اصلی او نیستند دشوار خواهد کرد. یحیی این فصل به 11 بازیکن و چند تعویضی اعتقاد ویژه‌ای دارد و مهره‌های نیمکت‌نشین تیم کم‌تر فرصت بازی در ترکیب قرمزها را به دست خواهند آورد. با این حال هنوز زمان زیادی از این فصل باقی مانده و قرمزها در طول این فصل طولانی، به تک تک این چهره‌ها نیاز خواهند داشت.

احمد گوهری؛ صفر دقیقه

او فصل گذشته جذب شد و در رقابت با حامد لک، حتی تجربه حضور ثابت روی خط دروازه را به دست آورد. گوهری حتی در دربی هم به میدان رفت اما هیچ‌وقت گلر مطمئنی برای قرمزها نبود. باشگاه در تابستان او را به عنوان ذخیره بیرو حفظ کرد اما از شروع فصل، نیازی به استفاده از این گلر نبوده است. با توجه به آمادگی بالای بیرو، گوهری فعلا باید به نیمکت‌نشینی خو بگیرد. شاید او در ادامه فصل در یک رقابت جام حذفی، فرصت ایستادن درون دروازه تیم را به دست بیاورد.

محمدمهدی احمدی؛ 21 دقیقه

این مدافع و هافبک کناری جوان، این فصل از نفت مجدسلیمان راهی پرسپولیس شد و پیراهن شماره 17 این باشگاه را به تن کرد. احمدی در اولین بازی فصل روبه‌روی ذوب برای 21 دقیقه به زمین رفت و شانس خوبی در سمت چپ خط دفاعی تیم به دست آورد. با این حال او دیگر حتی در یک مسابقه به بازی گرفته نشده است. با بازگشت وحید امیری و حضور او در سمت چپ خط دفاعی و همچنین نمایش‌های نسبتا خوب علی نعمتی در این سمت، کار برای احمدی در این فصل بیش از حد نفس‌گیر خواهد بود.

سیامک نعمتی؛ 34 دقیقه

بازیکنی که گل صعود به فینال آسیا را برای تیم برانکو زده بود، این روزها یاور همیشگی نیمکت ذخیره‌های تیم است. سیامک نعمتی در فصل‌های گذشته هم جای ثابتی در تفکرات یحیی نداشت اما این بار بیشتر از همیشه از ترکیب اصلی فاصله گرفته و بعید به نظر می‌رسد که این روند تا پایان فصل با تغییر قابل توجهی همراه شود. نعمتی در دو بازی اول فصل روی نیمکت بود و حتی یک دقیقه هم بازی نکرد. او روبه‌روی آلومینیوم 24 دقیقه در سمت راست خط دفاعی قرار گرفت. به جز بازی آخر با مس رفسنجان، سیامک در همه دیدارهای دیگر به زمین رفته اما تعویض او همیشه حوالی دقیقه 90 صورت گرفته است. جالب است بدانید که این بازیکن در پنج مسابقه اخیرش مجموعا 12 دقیقه برای قرمزها بازی کرده است. آماری که تفاوتی با نرفتن به زمین مسابقه ندارد! یحیی برای این فصل حساب خاصی روی این بازیکن باز نکرده است.

ابوالفضل سلیمانی؛ صفر دقیقه

این مدافع خوش‌استیل و خوش آتیه، سابقه بازی در امیدهای پیکان را دارد و این فصل از امیدهای پرسپولیس به تیم بزرگسالان باشگاه ملحق شده است. بازی در قلب دفاع پرسپولیس با این تعداد ستاره اما تقریبا برای یک بازیکن جوان محال خواهد بود. ابوالفضل تا قبل از بازگشت پورعلی‌گنجی، روی نیمکت می‌نشست اما از هفته سوم به بعد دیگر اسمش در فهرست پرسپولیس دیده نشده است. فعلا حتی مدافعان پرتجربه‌تر نیز نمی‌توانند زوج آماده و بی‌اشتباه مرتضی و گولسیانی را کنار بزنند. این کار برای سلیمانی فراتر از یک ماموریت غیرممکن است.

حامد پاکدل؛ 62 دقیقه

در مقطعی از فصل گذشته، حامد به یک ستاره مهم برای خط حمله قرمزها تبدیل شد و حتی گل‌های مهمی برای این تیم زد. او اما پایان خوبی در فصل قبل نداشت و همین مساله موجب شد گل‌محمدی به ایجاد تغییرات گسترده در خط حمله تیمش فکر کند. حالا این تیم لوکادیا، دیاباته و مهدی عبدی را دارد و نام پاکدل گاهی حتی در فهرست 18 نفره تیم نیز قرار نمی‌گیرد. او این فصل در پنج بازی برای تیمش به زمین رفته اما مجموعا یک ساعت برای سرخ‌ها بازی کرده است. پاکدل در این فرصت کوتاه نه گلی زده و نه موفق شده پاس گل بدهد. حالا که شیخ نیز از راه رسیده، شانس حضور او در ترکیب به مراتب کم‌تر نیز خواهد شد.

مهدی عبدی؛ 171 دقیقه

شاید دقایق بازی مهدی عبدی نسبت به سایر مهره‌های نیمکت‌نشین تیم کم نباشد اما بخش زیادی از این دقایق مربوط به دو هفته اول لیگ و قبل از حضور لوکادیا هستند. دو هفته ابتدای فصل، بهترین فرصت برای عبدی بود تا در ترکیب اصلی ماندگار شود. او اما روبه‌روی ذوب و فولاد دو موقعیت مسلم را از دست داد و پس از آن به لیست سیاه یحیی رفت. عبدی بعد از آن دو هفته فقط در دو بازی و آن هم به مدت مجموعا 15 دقیقه برای تیم به زمین فرستاده شده است. یحیی دیگر اعتقاد چندانی به بازی او ندارد و حتی جدایی مهدی از باشگاه دور از ذهن نخواهد بود.