اقتصاد برانکو!

 آریا رهنورد

تنها تفاوت نمایش پرسپولیس برابر ذوب‌آهن با مسابقه هفته گذشته این تیم مقابل ماشین‌سازی تبریز، زمان به گل رسیدن این تیم بود. سرخپوشان درست مثل هفته گذشته، با یک ضربه سر دروازه حریف را باز کردند. آنها همانند دیدار با ماشین‌سازی، به در اختیار گرفتن مالکیت توپ در بیشتر دقایق بازی بی‌اعتنا بودند اما با این وجود چند موقعیت جدی خلق کردند و تنها توانستند از یکی از موقعیت‌های‌شان برای عبور دادن توپ از خط دروازه بهره ببرند. پرسپولیس در شرایط فعلی، دیگر نمی‌تواند تیمی «کوبنده» و هجومی باشد. آنها زیرکانه‌تر از همیشه فوتبال بازی می‌کنند و به پیروزی‌های خفیف برای حفظ بالانشینی در جدول رده‌بندی خو گرفته‌اند. برانکو این هفته‌ها مدافعان کناری اصلی و حتی ذخیره‌اش را در اختیار ندارد و ناچار است آدام همتی و محسن ربیع‌خواه را در کناره‌های دفاع امتحان کند. هر دو بازیکن البته فراتر از حد انتظار ظاهر شده‌اند اما باز هم نمی‌توان آنها را مدافعانی کاملا مطمئن برای پرسپولیس دانست. در فاز هجومی نیز چهره‌هایی مثل منشا و علیپور، به شدت خسته به نظر می‌رسند اما مرد کروات همچنان راهکاری به جز استفاده ثابت از این دو نفر در خط حمله در اختیار ندارد. حتی در همین شرایط، به ثمر رساندن یک گل برای برنده ‌شدن این تیم کافی به نظر می‌رسد. چراکه خیال پروفسور به طور کامل از مرکز خط دفاعی تیمش راحت است. مدافعان میانی پرسپولیس نه‌تنها در دفاع مرتکب اشتباه نمی‌شوند، بلکه حتی در ضربه‌های شروع مجدد نیز جور مهاجمان تیم را می‌کشند و امتیازها را پشت سر هم جمع می‌کنند. آنها عملا هیچ موقعیتی برای گل‌زنی به ذوب‌آهن ندادند و خیلی زود این تیم را با باز کردن دروازه رشید مظاهری، غافلگیر کردند.

 مدافعان میانی پرسپولیس نه‌تنها در دفاع مرتکب اشتباه نمی‌شوند، بلکه حتی در ضربه‌های شروع مجدد نیز جور مهاجمان تیم را می‌کشند و امتیازها را پشت سر هم جمع می‌کنند. آنها عملا هیچ موقعیتی برای گل‌زنی به ذوب‌آهن ندادند

نبرد با ذوب‌آهن، دومین پیروزی متوالی یک بر صفر تیم برانکو در لیگ برتر را رقم زد. آنها در همین فصل نود ارومیه را در جام حذفی با همین نتیجه شکست داده‌اند و برابر پدیده و سپیدرود نیز نتایج مشابهی گرفته‌اند. قرمزها پیکان و نساجی را نیز با حداقل اختلاف از پیش رو برداشته‌اند و این فصل به جز فولاد خوزستان، هیچ تیمی را با اختلاف بیشتر از یک گل شکست نداده‌اند. در واقع به نظر می‌رسد فرمول موفقیت در باشگاه بر اساس داشته‌های تیم تغییر کرده و پرسپولیس تصمیم دارد همین فلسفه را تا پایان نیم‌فصل برای خودش حفظ کند. قرمزها در 13 بازی این فصل 13 گل به ثمر رسانده‌اند و همچنان میانگین یک گل در هر بازی را برای خودشان حفظ کرده‌اند. آنها به کمک خط دفاعی نفوذ ناپذیرشان، تنها چهار گل خورده‌اند و صاحب ایده‌آل‌ترین آمار دفاعی فصل هستند. تیم پروفسور در 30 مسابقه لیگ برتر هفدهم، 48 گل به ثمر رساند و در لیگ برتر شانزدهم توانست در 30 نبرد 46 گل بزند. بهترین آمار این تیم با مرد کروات اما متعلق به لیگ پانزدهم است که در آن پرسپولیس 50 بار دروازه تیم‌های رقیب را باز کرد. میانگین گل‌زنی این تیم از 66/1 گل به ازای هر بازی در لیگ برتر پانزدهم حالا به یک گل در هر مسابقه رسیده و این موضوع نشان از کاهش قدرت هجومی تیم و تغییر مدل بازی پسران برانکو دارد اما فصل هنوز تمام نشده و قرمزها هنوز می‌توانند این آمار را بهبود ببخشند.

به دست آوردن 10 امتیاز در چهار مسابقه بعد از شکست در فینال لیگ قهرمانان آسیا، به وضوح نشان می‌دهد که در پرسپولیس بحرانی وجود ندارد. حتی تماشای رسیدن جام قهرمانی آسیا به حریف ژاپنی مقابل صد هزار تماشاگر خودی، موجب شکستن روحیه این تیم نشده است. با این وجود قرمزها حالا سخت‌تر از همیشه به برتری دست پیدا می‌کنند و در هر جدال، بیشتر از جدال قبلی تحلیل می‌روند. این تیم به هر قیمتی خودش را زنده نگه داشته و همچنان بالانشینی‌اش را در جدول حفظ کرده است. در دو جدال باقی‌مانده از نیم‌فصل اول نیز، هیچ‌کس انتظار ارائه نمایش‌های هجومی و پرریسک از پرسپولیس را ندارد. یک تساوی در اصفهان و یک پیروزی خفیف دیگر در جدال خانگی با پارس جنوبی جم، برای هواداران باشگاه کاملا امیدوارکننده خواهد بود. در نیم‌فصل دوم اما با ورود مهره‌هایی مثل ترابی و سروش، انتظارها از پرسپولیس دوباره اوج می‌گیرند و همه توقع خواهند داشت که این تیم، از نتایج اقتصادی فاصله بگیرد و با شور و حرارت بیشتری فوتبال بازی کند.