دوران خوش باشگاه نساجی با ساکت الهامی، خیلی زود به پایان رسید. این باشگاه فقط چند هفته بعد از اولین جام تمام تاریخش، به همکاری با این مربی پایان داد. ماجرایی که به نظر می‌رسد نه فقط به شکست روبه‌روی مس، بلکه به برخی رفتارهای این مربی در رختکن مربوط باشد. با این حال ظاهرا اینها بهانه‌‌های تصمیمی هستند که از مدت‌ها قبل گرفته شده‌اند. به نظر می‌رسد مالکان نساجی از مدتی قبل به دنبال تغییر در کادر فنی تیم‌شان بوده‌اند اما تا روشن شدن سرنوشت جام حذفی صبر کرده‌اند. حتی قهرمانی در این جام هم انگار نتوانسته نظر آنها را تغییر بدهد. این برای دومین بار است که الهامی یک باشگاه را قهرمان جام حذفی می‌کند و بلافاصله از هدایت آن برکنار می‌شود. اتفاق عجیبی که برای مربیان زیادی در فوتبال ایران رقم نخورده است. ماجرای الهامی، شرایط عجیبی را برای نساجی رقم زده است. در فاصله چهار هفته به پایان لیگ برتر، مالکان باشگاه از مسعود شجاعی خواسته‌اند که هدایت این تیم را به صورت موقت بپذیرد اما ظاهرا مسعود زیر بار این تصمیم نرفته است. او که تجربه هدایت تراکتورسازی به صورت موقت را دارد، نمی‌خواهد که این اتفاق را دوباره تکرار کند و ترجیح می‌دهد که تمرکزش را روی دوران بازی بگذارد. خیلی‌ها معتقدند که دوستی دیرینه امیر قلعه‌نویی با مالکان نساجی، او را به سرمربی بعدی این باشگاه تبدیل می‌کند. چراکه مدیران باشگاه گل گهر نیز از شرایط تیم‌شان با این مربی چندان راضی نیستند. با این وجود اگر چنین تصمیمی در باشگاه مطرح بود، بهتر این بود که مالکان نساجی با شفافیت، حقیقت ماجرا را رسانه‌ای کنند. آنها با دست گذاشتن روی رفتارهای به زعم خودشان تاریخی و بی‌سابقه ساکت در رختکن، گامی در جهت تخریب این مربی برداشته‌اند. رفتاری که در مواجهه با اولین مربی قهرمان در تاریخ نساجی، اصلا قدرشناسانه به نظر نمی‌رسد. اگر الهامی واقعا مرتکب رفتاری شده که غیرفنی، غیرفوتبالی یا غیراخلاقی بوده، بهتر است مالکان نساجی جزئیات آن را روایت کنند تا حقیقت افشا شود. در غیر این صورت، اتهام زدن به سرمربی تیم که شاید تنها گناهش عصبانیت وقت و بی‌وقت به نظر می‌رسد، کاملا بی‌رحمانه است. به هر حال این یک جدایی دیگر در کارنامه کاری ساکت الهامی است. مردی که هم دانسته‌های نسبتا زیادی در حوزه فوتبال دارد و هم به لحاظ فنی مربی بدی نیست اما همواره در کنار زمین مثل یک مربی آماتور رفتار می‌کند و با علاقه زیادی به استقبال محرومیت می‌رود. مربیانی مثل ساکت به یک تراپیست در کنار تیم نیاز دارند تا تمرکز و تسلط بیشتری روی رفتار خودشان داشته باشند. آنها اما چنین چیزی را درک نمی‌کنند و به همین خاطر همواره تحت فشار رفتارهای سرشار از عصبانیت قرار می‌گیرند. الهامی نساجی را برای اولین بار در تاریخ به آسیا رسانده اما شانسی برای هدایت این تیم در لیگ قهرمانان ندارد. چراکه مدیران باشگاه ترجیح می‌دهند تیم‌شان را با مربی آرام‌تری به این مسابقات ببرند و روی نیمکت‌شان در چنین تورنمنتی ریسک نکنند!