سرباز، وزیر، فرمانده!

آریا رهنورد

بازگشت مهدی طارمی به تیم ملی، به رویایی‌ترین شکل ممکن سپری شده است. او در غیاب سردار به تیم ملی برگشت، گل صعود به جام جهانی را برای ایران زد و در مسابقه بعدی با امارات هم، تیم ملی را با یک گل دیگر صاحب سه امتیاز کرد. در حقیقت تمام گل‌های تیم ملی در این اردو را مهدی طارمی به ثمر رسانده است. در مورد پسر بوشهری فوتبال ایران، حقیقت همان چیزی است که صفحه رسمی باشگاه پورتو در اینستاگرام نوشته است:«او نمی‌تواند از گل زدن دست بردارد!»

اولین تجربه‌ها

مهدی اولین بار حدود 6 سال قبل به تیم ملی ایران دعوت شد. وقتی که هنوز در لیگ برتر توپ می‌زد و برای فوتبال بازی کردن ایران را ترک نکرده بود. او در مسابقه دوستانه با ازبکستان با تصمیم کی‌روش 45 دقیقه برای تیم ملی به میدان رفت. او در اولین نبرد مقدماتی جام جهانی 2018، یک نیمه روبه‌روی ترکمنستان بازی کرد. اولین گل ملی طارمی در مسابقه بعدی مقابل گوام به دست آمد. او توانست دو بار دروازه گوام را باز کند و گل ملی بعدی‌اش را هم به هندوستان بزند. مهدی مقابل عمان هم به میدان رفت اما در مسابقه دوستانه با ژاپن، روی نیمکت نشست و فقط هفت دقیقه بازی کرد. موضوعی که نشان می‌داد کارلوس کی‌روش هنوز به چشم یک بازیکن ثابت به مهدی نگاه نمی‌کند. طارمی در بازی برگشت با گوام هم موفق به گل‌زنی شد تا نشان بدهد که تشنه به دست آوردن فرصت‌های جدید برای درخشیدن در تیم ملی است. او در بازی دوستانه با مقدونیه هم از ابتدا روی نیمکت بود اما برای دقایقی به زمین فرستاده شد. در این مقطع کی‌روش هنوز تصمیمی برای استفاده فیکس از این ستاره نگرفته بود.

مهدی فیکس می‌شود

به مرور زمان، کی‌روش دیگر به مهدی به چشم یک بازیکن ثابت نگاه می‌کرد. این اتفاق وقتی شکل گرفت که او در جدال حساس با قطر در انتخابی جام جهانی فیکس شد. با این وجود تا لحظه‌ای که طارمی در زمین بود، ایران هیچ گلی در آن مسابقه به ثمر نرساند و به همین دلیل، او در بازی بعدی با چین به نیمکت برگشت. مهدی اما تشنه بازی کردن بود و در مسابقه بعدی روبه‌روی ازبکستان هم فیکس شد اما باز هم عالی نشان نداد و مقابل کره جنوبی باز هم نیمکت‌نشینی را تجربه کرد و تنها در دقایق پایانی به زمین رفت. در حقیقت در پایان دور رفت انتخابی جام جهانی 2018، مهدی به شدت برای تبدیل شدن به به یک مهره ثابت در تیم ملی می‌جنگید اما هنوز نتوانسته بود یک درخشش قابل توجه را پشت سر بگذارد.

تولد یک سوپراستار

در دور برگشت انتخابی جام جهانی 2018، مهدی طارمی به یک ستاره تمام‌عیار برای تیم ملی تبدیل شد. بازیکنی که توانست در سه مسابقه متوالی برای ایران گل بزند. او در مسابقه دشوار و نزدیک با قطر با یک فرار استثنایی تنها گل ایران را به ثمر رساند. مهدی روبه‌روی چین هم موفق به گل‌زنی شد و در جدال بعدی با ازبکستان، گل صعود به جام جهانی را زد تا بهترین روزهای ممکن را در تیم ملی تجربه کند. حالا دیگر هیچ شکی وجود نداشت که او یکی از ستاره‌های انکارنشدنی تیم ملی است. بازیکنی که البته آن روزها هنوز در فوتبال اروپا به موفقیت خاصی نرسیده بود.

دویدن و باز هم دویدن

ایده‌های تاکتیکی کارلوس کی‌روش، تاثیر خاص خودشان را روی فرم بازی طارمی در تیم ملی داشتند. او در این تیم اصلا مهاجم نوک نبود و به عنوان یک مهره کناری، باید مدام استارت می‌زد و می‌دوید. به همین خاطر هم آمار گل‌زنی او در تیم ملی چندان بالا نبود. این اتفاق در جام جهانی نیز کاملا رخ داد. طارمی در این جام سه بازی برای ایران انجام داد اما از دروازه حریف دور بود و به نوعی در سمت راست خط هافبک بازی می‌کرد. مهدی البته یک فرصت خیره‌کننده برای زدن اولین گل صعود ایران از مرحله گروهی جام جهانی هم به دست آورد اما آن توپ به تیر کناری خورد و آن فرصت، از ایران گرفته شد.

عصیان بدموقع، بازگشت به موقع

طارمی در تیم اسکوچیچ، دیگر تنها یک فوتبالیست دونده نیست. او یک فرمانده برای تیم به شمار می‌رود و حالا به اوج پختگی‌اش در این تیم رسیده است. مهدی البته همین اواخر، اشتباه‌هایی هم داشته که در درجه اول ناشی از دلسوزی و اهمیت قائل شدنش برای تیم ملی هستند. با این وجود او در بهترین زمان به تیم برگشته و دوباره آمادگی کامل را به دست آورده است. از شروع دور اول مقدماتی جام جهانی، مهدی بهترین گل‌زن تیم ملی به حساب می‌آید و حتی به جرات می‌توان گفت که او کلیدی‌ترین بازیکن این روزهای تیم ملی ایران است. بازیکنی که هیچ فرصتی را برای درخشیدن در این تیم از دست نمی‌دهد. ستاره‌ای که قصد دارد در دومین جام جهانی، نمایشی فراموش‌نشدنی داشته باشد.