آریا طاری

اولین نمایش تیم ملی در دوران دراگان اسکوچیچ، امیدوارکننده به نظر می‌رسید. هرچند که تجربه ویلموتس نشان می‌دهد هرگز نباید برای خوش‌بینی درباره یک مربی، بیش از حد عجله به خرج داد. به نظر می‌رسد نفرات انتخاب شده توسط اسکو، انگیزه‌های زیادی برای حضور در اردوها و بازی‌ها دارند و همه نفرات تیم به لحاظ روحی، در فرم مطلوبی هستند. بردن در اولین بازی، نشانه خوبی است اما ایران به زودی باید برای نبردهای بزرگ‌تر و دشوارتری نیز آماده شود.

لرزان؛ مثل پیام

در اینکه پیام نیازمند گلر فوق‌العاده‌ای است، هیچ تردیدی وجود ندارد اما در اینکه روند پیشرفت او این اواخر کمی کند شده هم، نباید شک داشت. پیام همچنان یکی از بهترین گلرهای فوتبال ایران به شمار می‌رود اما عملکرد او در هفته‌های پایانی لیگ نوزدهم و همچنین نمایش‌هایش در لیگ قهرمانان آسیا با پیراهن سپاهان، چندان امیدوارکننده نبوده است. با این وجود، اسکوچیچ این سنگربان را به اردوی تیم ملی فراخوانده و در غیاب بیرانوند، او را روبه‌روی ازبکستان در درون دروازه قرار داده است. عملکرد پیام در این نبرد، به طور کلی بد نبود و او چند خروج خوب از دروازه داشت. در واقع نمی‌توان از این مسابقه به عنوان یک کابوس برای این دروازه‌بان نام برد اما گلی که او روبه‌روی ازبکستان خورد، صحنه‌ای بود که هرگز نباید در یک بازی حساس برای تیم ملی تکرار شود. ازبک‌ها در این نبرد حملات زیادی انجام ندادند اما با یک شوت بسیار معمولی، به گل رسیدند. پیام برای ماندن در اردوها، نباید اجازه تکرار چنین صحنه‌هایی را به رقبا بدهد.

صادق محرمی؛ مرد نفوذی

در دوران کی‌روش به ندرت به اردوهای تیم ملی دعوت می‌شد و اگر هم به فهرست اولیه راه پیدا می‌کرد، جایی در فهرست نهایی نداشت. ویلموتس نیز اعتقاد ویژه‌ای به بازی محرمی نداشت اما از آن‌جایی که دراگان اسکوچیچ لیگ فوتبال کرواسی را زیر نظر دارد، به خوبی از درخشش این بازیکن مطلع است و به همین خاطر، برای او نقش مهمی در سمت راست خط دفاعی در نظر گرفته است. صادق یکی از بهترین‌های تیم ملی در این نبرد به شمار می‌رفت و بارها با نفوذهای خوبش، خط دفاعی حریف را به دردسر انداخت. به نظر می‌رسد او، انتخاب اول اسکوچیچ برای سمت راست خط دفاعی تیم ملی خواهد بود. چراکه وریا احتمالا به خاطر شرایط سنی و رامین رضاییان به خاطر مسائل دیگر، فعلا به این تیم دعوت نشدند و شاید در ادامه راه نیز، این دعوت اتفاق نیفتد. صادق باید خودش را برای فیکس‌شدن در دیدارهای حساس تیم ملی آماده کند.

شجاع خلیل‌زاده؛ کاپیتان فوری

حضور در اردوهای تیم ملی پس از سال‌ها انتظار، برای شجاع خلیل‎زاده فوق‌العاده تمام شد. چراکه او در اولین بازی‌اش برای اسکوچیچ، بازوبند کاپیتانی را برای دقایقی به بازو بست. شجاع شاید سابقه خاصی در تیم ملی نداشته باشد اما به عنوان یک مدافع مطمئن در فوتبال ایران با سال‌ها سابقه بازی در لیگ برتر، یک چهره قابل اتکا برای همه اعضای تیم به شمار می‌رود. زوج او و کنعانی در این مسابقه نیز کاملا امیدوارکننده از کار درآمد. به نظر می‌رسد اگر قرار باشد از بین این دو نفر برای دیدارهای مقدماتی جام جهانی یک نفر به نیمکت ملحق شود، آن یک نفر شجاع خلیل‌زاده نخواهد بود.

احمد نوراللهی؛ فرمانده جدید

در دوران کی‌روش، اعتنای چندانی به نوراللهی نمی‌شد اما ویلموتس او را به یک مهره ثابت برای تیم ملی تبدیل کرد. آخرین گل تیم ملی در دیدارهای رسمی هم تا امروز، توسط این هافبک به ثمر رسیده است. در غیاب نفراتی مثل امید ابراهیمی و سعید عزت‌اللهی، احمد یک گزینه بسیار جدی برای فیکس شدن در خط میانی تیم ملی به شمار می‌رود. او در این مسابقه هم نقش فرمانده را در میانه میدان به خوبی ایفا کرد و نشان داد انگیزه‌های بسیار زیادی برای درخشیدن زیر نظر دراگان اسکوچیچ دارد.

علی قلی‌زاده؛ جواهری در ترکیب

علی روبه‌روی ازبکستان نه گل زده و نه پاس گل داده اما اگر بخواهیم یک نفر را به عنوان بهترین بازیکن این نبرد انتخاب کنیم، بهترین گزینه ممکن بدون شک و تردید علی قلی‌زاده خواهد بود. یک جواهر تمام‌عیار که با پاس‌ها و ضربه‌های به موقع و البته بهره گرفتن از تکنیکش، روز موفقیت‌آمیزی را در ترکیب تیم ملی سپری کرد. علی تا امروز به خاطر مصدومیت، چند تورنمنت ملی مهم را از دست داده و نتوانسته حقش را از تیم ملی بگیرد اما به نظر می‌رسد در تیم اسکوچیچ، او به یک مهره کلیدی تبدیل خواهد شد.

سردار؛ درخشان و برازنده

رسیدن به 33 گل ملی برای بازیکنی با این شرایط سنی، فوق‌العاده به نظر می‌رسد. سردار حالا دیگر نقشی فراتر از یک مهاجم در تیم ملی دارد. او به یک بازیکن بسیار اثرگذار برای این تیم تبدیل شده و درون زمین دائما به تهییج نفرات دیگر می‎پردازد. آزمون اولین گل این مسابقه را با یک شلیک دیدنی به ثمر رساند تا نشان بدهد که بیرون از محوطه جریمه نیز مهارنشدنی است.