آریا رهنورد

سال 2022 سال مهمی برای ورزش دنیا خواهد بود. چراکه در این سال رقابت‌های جام جهانی فوتبال و البته چند رقابت ورزشی بسیار مهم دیگر برگزار می‌شوند. با این حال به نظر می‌رسد سال 2021 هم، یک سال فراموش‌نشدنی برای همه هواداران ورزش در دنیا بوده است. سالی که در آن با وجود بحران‌های مربوط به کرونا و همه محدودیت‌های اعمال شده، اتفاقات بسیار جذاب و غافلگیرکننده‌ای در دنیای ورزش رخ داد. سالی که حالا دیگر به پایان رسیده و فقط خاطراتش را برای ورزشی‌ها به جا گذاشته است.

تیم آرمانی، کت آرمانی

رقابت‌های جام ملت‌های اروپا که قرار بود در سال 2020 انجام شود، به خاطر کرونا یک سال به تعویق افتاد. حتی در سال 2021 هم نگرانی‌های زیادی در خصوص این رقابت‌ها وجود داشت اما یورو بدون هیچ مشکلی و در اوج نظم برگزار شد. دیدارهای جام ملت‌ها هم فوق‌العاده جذاب به نظر می‌رسیدند و شگفتی‌های جالب توجهی هم داشتند. در یکی از تماشایی‌ترین دیدارهای یورو، سوئیس توانست قهرمان جام جهانی یعنی فرانسه را حذف کند و اسپانیا هم در یکی از به یاد ماندنی‌ترین دیدارهای جام ملت‌ها، کرواسی را شکست داد. اوج هیجان و حرارت یورو اما در فینال اتفاق افتاد. جایی که انگلیس و ایتالیا به هم برخورد کردند. 70 هزار تماشاگر استادیوم ومبلی، امیدوار بودند انگلیس این جام را در خانه نگه دارد اما در نهایت ایتالیا بود که در پنالتی‌ها، فاتح جام ملت‌های اروپا شد تا این قهرمانی را با مربی خوش‌تیپش مانچینی جشن بگیرد. جالب اینکه همین ایتالیا در همین سال میلادی برای رفتن به جام جهانی به دردسر افتاد. آنها حالا باید برای رسیدن به جام جهانی در مرحله نهایی پلی‌آف به میدان بروند.

ورزش علیه کووید

اتفاق بسیار مثبت سال 2021، بازگشت دوباره تماشاگرها به استادیوم‌های ورزشی بود. سال 2020 بدون حضور تماشاگرها به پایان رسید اما به لطف واکسیناسیون گسترده کرونا در تمام جهان، درهای استادیوم‌ها دوباره روی هوادارها باز شدند. در رقابت‌هایی مثل بسکتبال ان.بی.ای و لیگ برتر انگلیس، حتی ظرفیت کامل ورزشگاه دوباره در اختیار تماشاگرها قرار گرفت. البته اواخر سال به خاطر رشد گونه جهش یافته اومیکرون از ویروس کرونا، دوباره ظرفیت برخی استادیوم‌ها به حداقل رسید. حالا همه امیدوارند در سال جدید میلادی، کرونا کمرنگ و کمرنگ‌تر شود و دنیای ورزش دوباره همان حال و هوای سابقش را به دست بیاورد.

توکیو، رقابت رویایی

درست مثل جام ملت‌های اروپا، المپیک توکیو هم با یک سال تاخیر برگزار شد. این اولین بار در تمام تاریخ بود که برگزاری رقابت‌های المپیک به یک سال فرد موکول می‌شد. توکیو در مجموع میزبانی خوبی از رقابت‌های المپیک داشت و نمره بسیار خوبی برای این میزبانی دریافت کرد. درست مثل همیشه رقابت بسیار سختی بین چین و آمریکا بر سر قهرمانی المپیک شکل گرفت و در نهایت این آمریکا بود که توانست تنها با یک طلای بیشتر، قهرمان المپیک لقب بگیرد. عملکرد کشور میزبان هم در این زمینه فوق‌العاده بود و آنها روی سکوی سوم جدول توزیع مدال‌ها ایستادند. جالب اینکه در این دوره به دلیل محرومیت کاروان روسیه، این کشور ناچار بود با نام و پرچم کمیته ملی المپیک روسیه در المپیک شرکت کند.

حلقه‌ای برای یانیس

تنها سه سال بعد از تاسیس باشگاه میلواکی باکس، این تیم قهرمانی رقابت‌های بسکتبال حرفه‌ای آمریکا را به دست آورد. با این وجود هواداران میلواکی برای تماشای قهرمانی بعدی تیم‌شان 50 سال صبر کردند. نیم‌قرن طول کشید تا گوزن‌ها دوباره قهرمانی را به دست بیاورند. این موفقیت تاریخی در حالی رخ داد که تا همین یک سال قبل، خیلی‌ها به فوق ستاره باکس یعنی «یانیس آنته تکومپو» توصیه می‌کردند که برای گرفتن حلقه قهرمانی، به تیم دیگری برود. یانیس اما در میلواکی باقی ماند و نشان داد که با قدرت رهبری و استعداد خارق‌العاده‌اش، می‌تواند دست به هر کاری بزند. جالب اینکه میلواکی در طول فصل عادی در کنفرانس شرق صدرنشین نشد و پشت سر فیلادلفیا و بروکلین در رده سوم قرار گرفت. با این حال آنها در اولین قدم دور حذفی، میامی هیت را در چهار مسابقه متوالی شکست دادند، سپس روبه‌روی بروکلین نتس قرار گرفتند و در نهایت با نتیجه چهار بر سه این تیم را هم از مسیرشان کنار زدند. قربانی بعدی این تیم آتلانتا هاکس بود و میلواکی در مسابقه فینال هم توانست با غلبه بر فنیکس سانز، این قهرمانی بسیار ارزشمند را   از آن خودش کند.

سرشاخ قهرمانانه

اگر قرار باشد تنها دو رقابت فوق‌العاده کشتی در سال گذشته میلادی را به خاطر بسپاریم، باید به رقابت جذاب دیوید تیلور و حسن یزدانی برگردیم. رقابتی که عصاره نبردهای کشتی در سال گذشته میلادی بود. این دو نفر دو بار در این سال با هم روبه‌رو شدند. اولین برخورد بین آنها در این سال، در فینال المپیک رقم خورد. جایی که حسن فقط چند ثانیه با رسیدن به مدال طلا فاصله داشت اما یک جهش ناگهانی از تیلور، همه چیز را به سود او تغییر داد و در نهایت ستاره آمریکایی را صاحب یک برد تاریخی کرد. این دو نفر اما مدتی بعد در فینال رقابت‌های جهانی نیز با هم روبه‌رو شدند. رقابتی بسیار حساس و نفس‌گیر که این بار با اقتدار به سود حسن یزدانی تمام شد. حسن در همه دقایق این مسابقه، تیلور را مهار کرد و سرانجام توانست این حریف را بعد از سه شکست متوالی، از پیش رو بردارد و قهرمان جهان شود. کار این دو ابرستاره با هم، هنوز تمام نشده و آنها در چند سال آینده نیز، رقابت‌های بسیار جذابی را با هم برگزار خواهند کرد.

اشک، لبخند و دوباره لبخند لئو

سالی که سپری شد، حقیقتا سال بسیار عجیبی برای لئو مسی بود. سالی که بخشی از بهترین و بدترین اتفاق‌های ممکن برای او رخ دادند. مسی در این سال برای اولین بار فاتح یک رقابت مهم ملی شد. او در قامت کاپیتان آلبی‌سلسته، رقابت‌های کوپا را فتح کرد و مدتی بعد به پشتوانه همین موفقیت بزرگ، توانست هفتمین توپ طلای دوران فوتبالش را به دست بیاورد. برای مسی، این اتفاق خیره‌کننده به نظر می‌رسید. همه ماجراهای امسال لئو اما روی مدار لبخند استوار نبودند. مسی در همین سال، ناچار به ترک بارسلونا شد و به دوران طولانی بازی برای این باشگاه پایان داد. هنوز هم هواداران بارسلونا نمی‌توانند اشک‌های این سوپراستار را در زمان ترک تیم به فراموشی بسپارند. مسی حالا در پی‌اس‌‌جی به میدان می‌رود و آماده می‌شود تا در سال جدید، یک بار دیگر با تیم ملی کشورش به رقابت‌های جام جهانی برود.

48 ساعت

یکی از باورنکردنی‌ترین اتفاقات امسال دنیای ورزش، تشکیل و سپس نابودی ایده برگزاری رقابتی به نام «سوپرلیگ» فوتبال اروپا بود. اگر این طرح به مرحله اجرا می‌رسید، فرمت فعلی فوتبال در جهان تغییر می‌کرد و هر سال برای تعیین قهرمان اروپا، تنها گروه کوچکی از تیم‌های بزرگ به مصاف هم می‌رفتند. 12 باشگاه بزرگ اروپایی به این طرح پیوستند و یک زلزله بزرگ به رهبری فلورنتینو پرز در این جام اتفاق افتاد اما ظرف 48 ساعت، همه چیز به نابودی کشیده شد. ابتدا انگلیسی‌ها و سپس ایتالیایی‌ها از طرح کنار کشیدند و در نهایت همه چیز به مرحله لغو شدن رسید. در نهایت هم فقط باشگاه‌های رئال مادرید، یوونتوس و بارسا در جام باقی ماندند. باشگاه‌هایی که البته امیدوارند این طرح دوباره احیا شود و سوپرلیگ اروپا دوباره به زندگی برگردد.

اگر قرار باشد تنها دو رقابت فوق‌العاده کشتی در سال گذشته میلادی را به خاطر بسپاریم، باید به رقابت جذاب دیوید تیلور و حسن یزدانی برگردیم. رقابتی که عصاره نبردهای کشتی در سال گذشته میلادی بود

پیراهن جدید کریستیانو

درست مثل مسی، کریس رونالدو هم سال بسیار پرماجرایی را سپری کرد. بهترین اتفاق سالی که گذشت برای کریس، شکستن رکورد بیشترین گل ملی بود. او بالاخره توانست از رکورد تاریخی علی دایی عبور کند و البته در فضای مجازی هم کلمات محبت‌آمیزی با شهریار رد و بدل کرد. این پایان ماجراجویی‌های امسال رونالدو نبود. او در تابستان در فصل دیوانه‌وار نقل و انتقالات، با ترک یوونتوس به تیم سابقش یونایتد برگشت. تماشای دوباره کریس با پیراهن شماره هفت یونایتد، اتفاق فراموش‌نشدنی امسال برای هواداران فوتبال در تمام دنیا به شمار می‌رفت.

اهمیت یک اخراج

برکناری فرانک لمپارد از هدایت چلسی در نگاه اول اتفاق چندان مهمی به نظر نمی‌رسید اما تاثیر این اتفاق مدتی بعد مشخص شد. مالکان چلسی به جای لمپارد، توخل را روی نیمکت تیم نشاندند و همین تیم بحران‌زده در اوج حیرت، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا لقب گرفت. برکناری به موقع لمپارد، مسیر چلسی را کاملا تغییر داد. تیم توخل برای بردن مهم‌ترین رقابت باشگاهی در فوتبال اروپا، سیتی را شکست داد و با تنها گل کای هاورتز، قهرمان قاره اروپا شد. یک جام بسیار ارزشمند برای باشگاهی که بعد از سال‌ها به فینال اروپا قدم گذاشته بود.

هشدار نائومی

همه اتفاقات مهم امسال هم از جنس موفقیت و مدال نبودند. کناره‌گیری تنیسور مطرح آمریکایی نائومی اوزاکا از چند گرنداسلم مهم به دلیل فشارهای روحی، یک هشدار بسیار بزرگ برای دنیای ورزش بود. یک هشدار بزرگ که نشان داد نباید به ورزشکارها بیشتر از ظرفیت روحی و روانی‌شان فشار وارد کرد. سلامت روحی ورزشکارها به لطف هشدار بزرگ نائومی در سال گذشته بیشتر از همیشه مورد توجه مردم دنیا قرار گرفت.

جوکر، قاتل گرنداسلم‌ها  

نوواک جوکوویچ موفق‌ترین تنیسور سال 2021 به شمار می‌رفت. او در این سال برای دومین بار در دوران حرفه‌ای، به فینال هر چهار گرنداسلم رسید. جوکر که در اولین تجربه رسیدن به فینال چهار گرنداسلم تنها فاتح ویمبلدون شده بود، این بار در سه فینال اول به پیروزی رسید و فاصله‌ای با خلق «چهار از چهار» نداشت اما در آخرین فینال روبه‌روی مدودف شکست خورد. با این حال این سال برای او، همچنان رویایی و خارق‌العاده بوده است.

مکس بدون مکث

قهرمانی مکس ورشتپن در رقابت‌های فرمول یک، یکی دیگر از اتفاقات بسیار مهم سال بود. او در همه پیست‌ها رقابت بسیار نزدیکی با لوئیس همیلتون داشت و سرانجام توانست همیلتون را در پیست پایانی شکست بدهد. این رقابت البته جنجال‌ها و اعتراض‌های بسیار زیادی را نیز به همراه آورد.