سیدجلال حسینی، مدافع فوق‌العاده‌ای است. او در عصر خودش یکی از بهترین‌ها بوده و در توانایی‌های فنی درخشانش، تردیدی وجود ندارد. کاپیتان سرخپوشان اما در مصاحبه‌ کردن همان‌قدر بد است که در فوتبال بازی کردن خوب به نظر می‌رسد. او جدی و محکم فوتبال بازی می‌کند و درست به محض پایان هر مسابقه، خشم و عصبانیتش را روبه‌روی میکروفن‌ها به نمایش می‌گذارد. سیدجلال همین اواخر چند بار از تیم‌های رقیب، چند بار از بازیکنان خودی و چند بار از تماشاگرها در مصاحبه‌های بعد از پایان مسابقه گلایه کرده و حالا پس از دیدار با کاشیما در فینال لیگ قهرمانان، نحوه بازی حریف را مورد سرزنش قرار داده است. مرد شماره چهار پرسپولیس، ستاره‌های کاشیما‌ آنتلرز را به انجام «کثیف‌ترین بازی ممکن» متهم کرده و بازی «زشت» حریف ژاپنی را دلیل اصلی رقم‌ خوردن این نتیجه دانست اما آیا کاشیما واقعا در آزادی، ضدفوتبال را به نمایش گذاشت؟

برخلاف ادعای سیدجلال حسینی، تیم ژاپنی با شایستگی تمام قهرمان آسیا لقب گرفت. گوزن‌ها در نیمه دوم مسابقه رفت، بهتر از پرسپولیس نشان دادند و مزد این برتری را با زدن دو گل گرفتند. این نتیجه ایده‌آل، در نهایت برای قهرمانی کمک بزرگی به آنها کرد. شاگردان گو اویوا در دیدار برگشت حتی بهتر هم شدند و فراتر از حد انتظار نشان دادند. ستاره‌های کاشیما نه‌تنها تحت تاثیر جو آزادی قرار نگرفتند، بلکه کاری کردند تا مهره‌های تیم میزبان در این جو دست و پای‌شان را گم کنند و تمرکزشان را از دست بدهند تا قدرت رد و بدل کردن چند پاس سالم را نیز نداشته باشند. کاشیما توپ را بهتر به جریان می‌انداخت، بهتر موقعیت خلق می‌کرد و پاس‌های سالم بیشتری را نیز به مقصد می‌رساند. این تیم چند بار در آستانه گل‌زنی نیز قرار گرفت و بارها خط دفاعی پرسپولیس را به وحشت انداخت. شاید آنها تمایل چندانی به باز کردن دروازه پرسپولیس نداشتند و ترجیح می‌دادند حملات کندتری روی دروازه حریف ترتیب بدهند. طبیعتا تساوی بدون گل کاملا به نفع این تیم بود و بدیهی به نظر می‌رسید که کاشیمایی‌ها اصراری برای بر هم زدن این شرایط نداشته باشند. آنها در طول بازی چند بار به جای حمله مستقیم، توپ را به طرف نقطه کرنر بردند اما اسم این کار به هیچ قیمتی ضدفوتبال نیست. تیم مهمان به هدفش رسیده بود و قصد نداشت برای رسیدن به گل، بیش از حد ریسک کند. آنها با نظم بهتری نسبت به پرسپولیس فوتبال بازی کردند و حضوری به موقع در همه نقاط زمین داشتند. شاید سیدجلال انتظار داشت این تیم درهای دفاعی‌اش را روی پرسپولیس باز کند و در شرایطی که با تساوی صفر صفر به سادگی قهرمان آسیا می‌شود، با هر 11 بازیکن در حمله حاضر باشد اما منطق فوتبال، چنین چیزی نمی‌گوید. پرسپولیس بهتر از حریف ژاپنی‌اش نبود و این همان چیزی است که سیدجلال حسینی باید بپذیرد. کاپیتان قرمزها باید تا حد امکان بعد از هر بازی، از میکروفن‌ها فاصله بگیرد. چراکه بلند شدن صدای فکرهای او در زمان خستگی بعد از مسابقه، تا امروز چندان خوشایند نبوده است. او دور از میکروفن، دوست‌داشتنی‌تر به نظر می‌رسد.