بادبان‌ها کشیده شدند‌!

آریا طاری

شروع تیم اسکوچیچ برابر لبنان، امیدوارکننده بود. ایران مسابقه را کاملا با تسلط شروع کرد و در دقایق اولیه، تیم میزبان هیچ حرفی برای گفتن نداشت. با این حال به نظر می‌رسد شرایط جوی خاص مسابقه، زمین فاجعه و البته تصمیم‌های عجیب داور روی صحنه‌های 50-50، شرایط تیم ملی را کاملا تحت تاثیر قرار داد. عجیب‌ترین اتفاق مسابقه اما وقتی رقم خورد که تصادفی‌ترین گل ممکن وارد دروازه بیرانوند شد. سانتر عجیب بازیکن لبنان با وزش باورنکردنی باد روی پای بازیکن دیگر این تیم فرود آمد و دروازه تیم ملی به سادگی باز شد. به نظر می‌رسید این توپ از خط عرضی زمین خارج شده اما کمک‌داور چنین اعتقادی نداشت و در نهایت، لبنانی‌ها از ایران پیش افتادند. نیمه اول بازی در اوج نابرابری به پایان رسید. ایران مالکیت توپ را در اختیار داشت، سانترها و کرنرهای زیادی را هم روی دروازه حریف انجام داده بود اما در نهایت این لبنانی‌ها بودند که توانستند برنده به رختکن بروند. لبنان در همه تاریخش، فقط یک بار موفق به شکست دادن تیم ملی ایران شده بود. مسابقه‌ای که فرمولش بی‌نهایت به همین بازی شباهت داشت. یک زمین بسیار بد، یک میزبانی ناامیدکننده و یک گل که تماما با شانس و اتفاق به ثمر رسیده بود. وحشت تکرار آن نتیجه در شروع نیمه دوم، همراه ستاره‌های تیم ملی بود اما هرچه زمان بیشتری سپری شد، این نسل هم بیشتر تفاوت‌هایش را با نسل‌های قبلی نشان داد. این تیم برای «ناامیدشدن» آماده نبود و اصلا نمی‌خواست با یک شکست، شرایط گروه را پیچیده کند. اگر ایران بازنده این نبرد می‌شد، صدر جدول را به کره تقدیم می‌کرد و فقط با دو امتیاز بیشتر نسبت به لبنان در رده دوم قرار می‌گرفت. این لغزش بزرگ اما اتفاق نیفتاد و پسران اسکو سرانجام به این مسابقه برگشتند.نیمه دوم مسابقه لبنان و ایران، چند لحظه بسیار کلیدی داشت که در نهایت نتیجه بازی را تعیین کردند. اول از همه، یک اشتباه بزرگ از بیرو نزدیک بود باعث رسیدن تیم میزبان به گل دوم شود. اگر آن اشتباه رخ می‌داد، تیم ملی از هم پاشیده بود و دیگر فرصتی برای بازگشت به این نبرد وجود نداشت. لحظه کلیدی دوم، وقتی اتفاق افتاد که وحید امیری یک خط جلوتر آمد تا با آزادی عمل بیشتری مشغول خلق موقعیت‌های گل‌زنی برای ایران شود. لحظه کلیدی بعدی، موقعیت خوبی بود که با هماهنگی جهانبخش و سردار ساخته شد. البته که گلر حریف، این توپ را گرفت اما این صحنه به ستاره‌های تیم ملی نشان داد که آنها می‌توانند حتی در فشرده‌ترین حالت دفاع حریف، باز هم برای خودشان موقعیت بسازند. ایران تا لحظاتی از مسابقه، مدام در حال سانتر کردن توپ روی دروازه بود اما از یک جایی به بعد، به این نتیجه رسیدیم که چنین روشی جواب نمی‌دهد. چراکه مدافعان حریف به راحتی همه ضربه‌های سر اول را می‌زدند. آن‌چه ایران را در این مسابقه به موفقیت رساند، تغییر استراتژی و رفتن به سراغ بازی عمقی بود. دو حرکت در عمق و دو شلیک مهارنشدنی، در نهایت فوتبال ایران را صاحب یک برد حیاتی کرد. مهم‌ترین و کلیدی‌ترین لحظه این نبرد هم وقتی بود که سردار آزمون بعد از زدن گل اول به جای شادی و هدر دادن زمان، توپ را در میانه میدان کاشت و تیم ملی را برای رفتن به سراغ پیروزی تهییج کرد. سردار فقط خواهان «نباختن» در این مسابقه نبود. او می‌خواست ایران برنده این جدال باشد و در نهایت احمد نوراللهی، تیر خلاص را به لبنانی‌ها شلیک کرد. حریف درست در همان وقت‌های تلف‌شده‌ای شکست خورد که با مجموعه‌ای از مصدومیت‌های ساختگی به وجود آورده بود. لبنانی‌ها در نیمه دوم عملا فوتبال بازی نکردند و دائما روی زمین بودند. آنها شایستگی امتیاز گرفتن از این مسابقه را نداشتند.

کار صعود هنوز تمام نشده اما حالا همه چیز ساده‌تر به نظر می‌رسد. ایران با تیم سوم جدول هشت امتیاز فاصله دارد و بعید به نظر می‌رسد سرنوشتی به جز صعود در انتظار این تیم باشد. این برد دراماتیک لحظه آخری، درست همان اتفاقی بود که آخرین موانع را هم از سر راه تیم ملی برداشت

کار صعود هنوز تمام نشده اما حالا همه چیز ساده‌تر به نظر می‌رسد. ایران با تیم سوم جدول هشت امتیاز فاصله دارد و بعید به نظر می‌رسد سرنوشتی به جز صعود در انتظار این تیم باشد. این برد دراماتیک لحظه آخری، درست همان اتفاقی بود که آخرین موانع را هم از سر راه تیم ملی برداشت. تیمی که اگر سوریه را شکست بدهد و 16 امتیازی شود، باید خودش را برای جام جهانی قطر آماده کند. ایران می‌تواند یکی از اولین کشورهایی باشد که رسیدنش به این دوره از جام جهانی را قطعی کرده است.