کنایه علی فتح‌ا...زاده به پرسپولیس بعد از اولین شکست فصل، در نگاه اول موضوع کم‌اهمیتی به نظر می‌رسد اما اگر به یاد بیاوریم که همین مدیر در دوران کوتاه بازگشت به استقلال چه تعریف و تمجیدهایی از «سلطانی‌فر» می‌کرد، ماجرا کمی جالب می‌شود. علی فتح‌ا...زاده در دوران حضور دوباره در استقلال، عملا کاتالیزور مقابله با انتقاد آبی‌ها نسبت به وزیر وقت ورزش بود. هر وقت که فرصت به دست می‌آورد، روند تطهیر سلطانی‌فر را کلید می‌زد و حتی مدعی می‌شد که شخص وزیر بیشتر از پرسپولیس، برای استقلال وقت گذاشته و بیشتر از قرمزها، برای آبی‌ها دل سوزانده است. او همان مدیری بود که لقب حیرت‌انگیز «وزیر مظلوم» را برای سلطانی‌فر در نظر گرفت. او همان مدیری بود که ادعا کرد استقلالی‌ها «بی‌عرضگی» خودشان را با انتقاد از وزیر ورزش پوشش می‌دهند. او دائما از نقش مثبت و هزینه‌های سنگین وزیر در اداره استقلال می‌گفت و تلاش می‌کرد از هر تریبونی، سلطانی‌فر را در قامت یک چهره مردمی و بی‌طرف به مخاطب عرضه کند. اگر واقعا سلطانی‌فر شایسته به کار بردن عبارت‌هایی مثل «بابا مسعود» بود، معلوم نیست چرا فتح‌ا...‌زاده در حمایت از او گریبان چاک می‌داد. اگر سلطانی‌فر واقعا به استقلال خیانت کرده بود، چرا فتح‌ا...‌زاده لحظه‌ای دست از تمجید او برنمی‌داشت. ظاهرا حالا که دیگر دولت قبلی روی کار نیست و دولت جدید مستقر شده، انتقاد از سلطانی‌فر هم هزینه‌ای ندارد و می‌شود هر عبارتی را در مورد دولت پیشین به کار برد. روی همین موج استثنایی ناگهان مردی که «وزیر مظلوم» از دهانش نمی‌افتاد، با استفاده از اسم همان وزیر مظلوم به پرسپولیس کنایه می‌زند. در اینکه سلطانی‌فر یکی از بدترین وزرای ورزش تاریخ ایران است، شکی وجود ندارد. در اینکه باید از عملکرد او انتقاد کرد هم تردیدی نیست اما جنس انتقاد حاج فتل، بیش از حد کاسبکارانه به نظر می‌رسد. نمی‌شود یک روز از وزیر پست گرفت و سرگرم ستایش او شد و یک روز که دیگر آن وزیر روی کار نبود، به سراغ عبارت‌های کوچه‌بازاری رفت و او را در مظان اتهام قرار داد.سهم مدیری سنتی مثل فتح‌ا...‌زاده در اوضاع ناخوشایند باشگاهی مثل استقلال در دو دهه اخیر، انکارنشدنی به نظر می‌رسد. او همان مدیری بود که قراردادهای نجومی را در فوتبال ایران مد کرد. همان مدیری که مساله «چک شخصی» را در این فوتبال باب کرد و به قول خودش با ترکاندن «بمب» نظم بازار نقل و انتقالات را به هم ریخت. استقلال برای سال‌ها، تاوان ژست‌های خاص این مدیر در عکس‌های نقل و انتقالاتی را داده است. بهتر است قبل از هر کاری، او فاصله‌اش را با باشگاهی مثل استقلال حفظ کند. این مجموعه دیگر به چنین مدیری نیاز ندارد و دیگر نباید توسط این افراد اداره شود. افرادی که به جز سروصدا، هیچ آورده دیگری برای باشگاه نداشته‌اند. افرادی که همواره در تلاش برای خراب کردن جو فوتبال ایران بوده‌اند و جنجال را راهی مناسب برای بیشتر دیده‌ شدن می‌دانند. افرادی که سهم عمده‌ای در بحران‌های مالی این سال‌های استقلال ایفا کرده‌اند اما در شعار، خودشان را به مردم، باشگاه و مدیریت اصولی مرتبط می‌کنند.