وقایع‌نگاری یک انحلال پیش‌بینی‌شده

آریا طاری

سرانجام تراکتور هم به همان سرنوشتی دچار شد که همه فوتبالی‌ها انتظارش را داشتند. همان سرنوشتی که همواره برای باشگاه‌های خصوصی در فوتبال ایران اتفاق افتاده است. باشگاه‌هایی که با وعده‌های بزرگ و شعارهای توخالی و خریدهای نجومی پا می‌گیرند اما در نهایت از آنها چیزی به جز بدهی‌های سنگین و نابودی مطلق باقی نمی‌ماند. تراکتور حالا وارد یک بحران جدی شده است. بحرانی که شاید به نابودی همیشگی باشگاه محبوب فوتبال تبریز بیانجامد. فعلا همه فعالیت‌های این باشگاه به حالت تعلیق درآمده و معلوم نیست چه چیزی در انتظار آنها خواهد بود.

در فاصله تنها 10 روز تا مسابقه حساس با النصر عربستان، باشگاه تراکتورسازی رسما معلق شده است. در شرایط عادی، آنها باید تا همین حالا تیم‌شان را تکمیل کرده باشند و با پشت سر گذاشتن تمرین‌ها، خودشان را برای رویارویی با النصر آماده کنند اما در شرایط فعلی، همه چیز در این باشگاه کاملا عجیب و مبهم به نظر می‌رسد. فعلا مالکان قبلی کنار کشیده‌اند و تیم در آستانه انحلال قرار گرفته‌ است. تیم به هیات فوتبال آذربایجان شرقی سپرده شده و باید در انتظار اقدامات بعدی مالکان باشگاه بود. از چند ماه هم قبل هم شنیده می‌شد که زنوزی دیگر علاقه‌ای به کار در تراکتور ندارد. او حتی در ایران هم نبود و فعالیت‌های باشگاه را به افراد دیگری سپرده بود. با این حال زنوزی تصمیم داشت همچنان از راه دور به مالکیت تراکتور ادامه بدهد اما حواشی عجیب و غریب بین فراز کمالوند و اکبر ایمانی و همچنان مسائل پشت پرده خاص باشگاه، ظاهرا زنوزی را از این تصمیم پشیمان کرده است. به نظر می‌رسد تراکتوری‌ها باید خودشان را برای پایان یک دوران آماده کنند. دورانی که باب میل آنها سپری نشد و با وجود همه ریخت و پاش‌ها، تراکتور نتوانست در آن به نتایج مطلوبی دست پیدا کند. همان هوادارانی که در استادیوم‌ها برای زنوزی هورا می‌کشیدند و برای او شعار ساخته بودند، حالا مقابل ساختمان باشگاه تراکتور از او می‌خواهند که عطای این تیم را به لقایش ببخشد. چراکه قرمزها در سیاه‌ترین دوران ممکن هستند و حتی ممکن است با تغییر نام روبه‌رو شوند. احتمال فروش امتیاز باشگاه به مس سونگون، مساله‌ای نیست که هواداران تراکتور به راحتی با آن کنار بیایند. آنها سال‌ها با اسم تراکتور زندگی کرده‌اند و حالا نگران نابودی کامل باشگاهی هستند که مدت‌ها دلخوشی‌شان به آن گره خورده بود. تراکتور از مدت‌ها قبل، هرگز در مسیر اصولی یک مدیریت صحیح قرار نگرفته است. این باشگاه برای مدتی به یک تیم نظامی تبدیل شد و با توجه به بودجه‌ای که در اختیار داشت، به سراغ جذب بهترین بازیکن سربازها رفت. جالب اینکه درست در همین دوران، ماجرای معافیت‌های جعلی باشگاه فولاد مطرح شد و جمعی از بهترین ستاره‌های این تیم مثل سروش رفیعی و بختیار رحمانی به تراکتور پیوستند. ایده استفاده از سربازها تا مدتی جواب داد اما در نهایت مشخص شد که نمی‌توان روی این مهره‌ها حساب خاصی باز کرد. چراکه آنها عملا «ناچار» به بازی در این باشگاه بودند و انگیزه چندانی از خودشان بروز نمی‌دادند. سپس، نوبت مدیریت «خصوصی» رسید که باشگاه را در دست بگیرد. حالا دیگر تراکتور یک تیم نظامی محسوب نمی‌شد و همه چیز در آن به زنوزی واگذار شده بود. رییس جدید اما دوره‌ای از بی‌ثباتی برای باشگاه تراکتور ساخت. دوره‌ای که در آن هر مربی فقط چند هفته برای اثبات خودش زمان نیاز داشت و گلر تیم اگر مرتکب اشتباه می‌شد، به جرم شرط‌بندی اخراجش می‌کردند. بی‌ثباتی فنی، شانس رسیدن به نتایج خوب را از این باشگاه گرفت. تیمی که در دوران مدیریت قبلی فقط یک بار توانسته بود قهرمان جام حذفی شود، این بار هم به جز یک قهرمانی حذفی چیز دیگری به دست نیاورد. وعده‌های بزرگی مثل ساخت استادیوم 150 هزار نفری هم مطابق انتظار به حقیقت تبدیل نشدند. زنوزی این مدت، خریدهای سنگینی برای تیم انجام داد اما ظاهرا فقط بخش کوچکی از پرداخت‌ها را به عهده گرفت. حالا گفته می‌شود باشگاه حدود 490 میلیارد تومان بدهی دارد. رقمی که می‌تواند هر تیمی را در آستانه فروپاشی کامل قرار بدهد. بخش مهمی از این بدهی‌ها، نتیجه تجربه کم زنوزی و دوستانش در مدیریت هستند. برای مثال آنها کوین کنستانت را با سروصدای زیادی به خدمت گرفتند و کاری کردند که این بازیکن بدون حتی یک دقیقه بازی برای تیم، رقمی نجومی از باشگاه طلب کند.

تراکتور در حقیقت همان «استیل آذین» است. طوری که انگار سرنوشت این باشگاه نعل به نعل از سرنوشت تیم هدایتی کپی شده باشد. باشگاهی که با هیاهوی زیاد و جذب ستاره‌های مسن و گرانقیمت، بازار را در دست گرفت اما بعد از مدتی، نابودی را تجربه کرد. این وسط قربانی بزرگ ماجرا، هواداران باشگاهی هستند که بارها در سرما و گرما برای تشویق تیم‌شان به استادیوم رفته بودند. استیل آذین، هوادار چندانی نداشت اما تراکتور میلیون‌ها طرفدار سرسخت دارد که حالا در حال از دست دادن تیم محبوب‌شان هستند.