این آخرین شانس شماست!

پس از شکست دادن تیم ملی آمریکا در لیگ ملت‌ها، والیبال ایران دیگر هیچ روز خوشایندی را پشت سر نگذاشته است. هر چقدر رسیدن به پیروزی برابر این رقیب شیرین بود، باخت‌های بعدی کام هواداران والیبال در ایران را تلخ کرد. البته که شکست خوردن مقابل قدرت‌هایی مثل فرانسه که در سطح اول دنیا هستند، خیلی هم ناراحت کننده نیست اما تیم ملی روبه‌روی حریفی مثل فرانسه، عملا کوچک‌ترین انگیزه‌ای را از خودش نشان نداد. مساله فقط باختن به تیمی مثل فرانسه نیست. ایران در همین رقابت‌ها روبه‌روی استرالیایی شکست خورد که موفق به بردن هیچ حریف دیگری نشده بود. ما در همین جام به ژاپن و حتی اسلوونی هم باخته‌ایم. البته که قرار بود در لیگ ملت‌های امسال، «نتایج» چندان مهم نباشند. البته که قرار بود به این رقابت‌ها به چشم دیدارهای تدارکاتی برای المپیک نگاه کنیم اما حقیقت آن است که به جز نتایج، سایر اتفاق‌ها هم در تیم ملی امیدوارکننده به نظر نمی‌رسند. ما روی نیمکت، مربی بزرگی مثل آلکنو را در اختیار داریم که احتمالا بهترین مربی جهان است. مردی که توانسته روسیه را قهرمان رقابت‌های المپیک کند. تا همین جا هم آلکنو خیلی خوب به مهره‌های جوان بازی داده و تغییرات مثبتی در تیم پدید آورده اما مشکل اصلی، بازیکنان بزرگ تیم هستند. نفراتی که سال‌ها تجربه بازی در تیم را داشته‌اند، انگار دچار نوعی بی‌انگیزگی شده‌اند. انگار برای‌شان مهم نیست که تیم، چه شرایطی را پشت سر می‌گذارد و انگار اصلا به سرنوشت هر مسابقه، اهمیتی نمی‌دهند.

شاید بد نیست که کمی صریح و بی‌پرده با ستاره‌های بزرگ تیم ملی والیبال حرف بزنیم. شاید بد نیست به آنها یادآوری کنیم که این آخرین فرصت‌شان برای رسیدن به یک موفقیت بزرگ است. شاید بد نیست از آ‌نها بخواهیم که کمی جدی‌تر به هر مسابقه نگاه کنند. والیبال ایران همیشه تیم خوبی بوده، همیشه به این تیم افتخار کرده‌ایم اما جای خالی یک موفقیت بزرگ در کارنامه تیم احساس می‌شود. سال‌ها قبل، خولیو ولاسکو از این حرف زده بود که والیبال ایران یک روز به یکی از سکوهای المپیک خواهد رسید. او این پتانسیل را در تیم ملی والیبال ایران دیده بودیم. چنین پتانسیلی در این تیم وجود دارد اما به شرطی که همه نفرات در اوج اتحاد و آمادگی به زمین مسابقه بروند.

این تیم همین حالا، مهره‌های جوان زیادی دارد. بدون تردید ستاره‌هایی مثل بردیا سعادت، صابر کاظمی و دیگران، می‌توانند آینده این تیم را بسازند اما برای نفراتی مثل سعید معروف، امیر غفور و میلاد عبادی‌پور، این آخرین فرصت خواهد بود. آنها رفته رفته باید به کنار رفتن از تیم ملی فکر کنند و قبل از آن، بهتر است یک خاطره خوب برای خودشان بسازند. یک خاطره باشکوه در المپیک. برای نتیجه گرفتن در المپیک، آنها باید به مراتب بهتر از این نشان بدهند. باور داریم که این تیم توانایی‌های فوق‌العاده‌ای دارد اما کاش ستاره‌های تیم، ماجرا را کمی جدی‌تر نگاه کنند و اجازه ندهند فرصت المپیک به راحتی برای این تیم از دست برود.