نفر به نفر با ستاره‌های تیم ملی روبه‌روی عراق
وقتی همه «خوب» بودند
آریا طاری
چهار بازی، چهار پیروزی، 12 امتیاز و 17 گل زده. تیم ملی با این آمار رویایی در دور برگشت، صعودی مقتدرانه را به مرحله نهایی از دور انتخابی جام جهانی تجربه کرد. اسکوچیچ و تیمش با ضربه دقیق سردار، انتقام شکست مسابقه رفت را از عراق گرفتند تا بدون توجه به نتیجه دیدارهای همزمان و بدون دل بستن به اما و اگرها، راه‌شان را به طرف مرحله بعدی رقابت‌ها هموار کنند.
علیرضا بیرانوند
وقتی همان اوایل بازی وارد درگیری فیزیکی با مهند علی شد، تن و بدن‌مان لرزید! این نگرانی وجود داشت که همان ماجرای مهرداد پولادی، برای این ستاره تکرار شود اما اتفاقی رخ نداد و علیرضا هم از داور اخطار نگرفت. سنگربان تیم ملی، در مجموع شب آرامی را پشت سر گذاشت و وادار نشد واکنش چندان خاصی در این مسابقه نشان بدهد. اواسط نیمه دوم، عراق یک فرصت نسبتا ایده‌آل داشت که حضور به موقع بیرانوند، جلوی گل‌زنی این تیم را گرفت. بیرو با چند استپ سینه فوق‌العاده، اعتماد به نفس ویژه‌اش را در دقایق سخت این مسابقه به خوبی به نمایش گذاشت.
صادق محرمی
به ویژه در اولین دقایق مسابقه، استارت‌های انفجاری بسیار خوبی داشت. صادق به مرور زمان پخته‌تر شده و حالا یک مهره جذاب برای سمت راست خط دفاعی تیم ملی است. محرمی البته در دقایق پایانی کمی خسته بود اما در نیمه اول، یکی از بهترین‌های تیم ملی به شمار می‌رفت.
شجاع خلیل‌زاده
باز هم روی زمین و هوا، بی‌اشتباه نشان داد. نکته جالب در مورد نمایش شجاع در این مسابقه، این بود که به هیچ وجه عصبانی نشد و آرامش‌اش را از دست نداد. حتی زمانی که عراقی‌ها روی اعصاب او راه رفتند و تصمیم گرفتند این بازیکن را عصبانی کنند، شجاع آرامش‌اش را حفظ کرد تا یک شب ایده‌آل را در منامه پشت سر بگذارد.
محمدحسین کنعانی‌زادگان
مثل همیشه قرص و محکم در قلب خط دفاعی تیم ملی ایستاد. زوج او و شجاع، هماهنگی قابل توجهی دارند و به نظر می‌رسد که می‌توانند در مراحل حساس بعدی نیز به خوبی به تیم ملی کمک کنند. دو کلین‌شیت روبه‌روی بحرین و عراق، هرگز «تصادفی» برای تیم ملی به دست نیامده است.
احسان حاج‌صفی
بالاخره نشان داد که چرا هیچ‌وقت نباید در ناامیدشدن از یک کاپیتان عجله کرد. احسان در مسابقه‌های قبلی چندان آماده نبود اما حجم انتقادها از او غیرمنصفانه به نظر می‌رسید. کاپیتان تیم ملی اما در بهترین زمان ممکن به فرم آرمانی برگشت و دوباره آمادگی‌اش را به دست آورد. درست وقتی بیشتر از همیشه به حاج‌صفی نیاز داشتیم، او با یک پاس گل فوق‌العاده سردار آزمون را در موقعیت گل‌زنی قرار داد. احسان در پست دفاع چپ، یکی از بهترین‌های تیم ملی در نبرد با عراقی‌ها به شمار می‌رفت.
احمد نوراللهی
حالا دیگر به یک وزنه مهم در خط میانی تیم ملی ایران بدل شده است. ویژگی مهم احمد در این مسابقه، پاس‌های سالم و عالی این بازیکن بودند. او کم‌تر از قبل اقدام به شوت‌زنی کرد و کمی بیشتر از گذشته با دروازه حریف فاصله داشت. نوراللهی وسط زمین، کاملا مسلط نشان داد و تقریبا مرتکب هیچ اشتباه بزرگی نشد. اهمیت این نمایش زمانی بیشتر معلوم می‌شود که به یاد بیاوریم او با تصمیم به شدت سختگیرانه داور مسابقه، در همان دقایق ابتدایی مسابقه با کارت زرد روبه‌رو شده بود. اتفاقی که برای یک هافبک تدافعی، مثل یک کابوس به نظر می‌رسد.
سعید عزت‌اللهی
باید بپذیریم که سعید، هنوز آن بازیکن گذشته نشده و آمادگی روزهای بازی در جام جهانی 2018 را به دست نیاورده است. با این وجود دو توپ‌گیری او در نیمه اول در نزدیکی محوطه جریمه ایران، برای این تیم به شدت مثمرثمر بودند. سعید در نیمه اول، اجازه نفس کشیدن به هافبک‌های هجومی تیم ملی عراق را نداد. او البته چند پاس اشتباه هم داشت که در مجموع چندان به چشم نیامدند و تهدیدی برای تیم ملی ایجاد نکردند.
علیرضا جهانبخش
اگر مسابقه ساده با کامبوج را کنار بگذاریم، از آخرین باری که علیرضا جهانبخش در تیم ملی فوق‌العاده نشان داده زمان زیادی سپری شده است. علیرضا که روبه‌روی بحرین به نیمکت منتقل شده بود، در غیاب وحید امیری دوباره به ترکیب اصلی برگشت اما باز هم فوق‌العاده ظاهر نشد. او یک بار می‌توانست روی سانتر دیدنی احسان حاج‌صفی دروازه حریف را باز کند اما خیلی دیر به توپ رسید. یک بار توپ لو دادن او در نیمه دوم هم می‌توانست برای تیم ملی گران تمام شود اما آن توپ در نهایت به جایی نرسید. علی جهان با وجود همه تلاش‌ها و سختکوشی‌هایی که داشت، باز هم انتظارات را برآورده نکرد و یک شب رویایی را پشت سر نگذاشت.
علی قلی‌زاده
بدون تردید بهترین و مهم‌ترین تصمیم دراگان اسکوچیچ در این چهار مسابقه، فراهم کردن فرصت حضور فیکس در تیم ملی برای علی قلی‌زاده بود. ستاره‌ای که از همان مسابقه اول با هنگ‌کنگ، انگیزه‌هایش برای فیکس شدن در تیم ملی را به همه نشان داد. برای باور اینکه این فوتبالیست چقدر آماده است، کافی است به پاس استادانه او به حاج‌صفی در صحنه رقم خوردن گل اول نگاه کنیم. در حقیقت قلی‌زاده، سازنده اصلی این گل بود و مثل همیشه در مهم‌ترین لحظات، به کمک تیم ملی آمد. علی با تلاشی خستگی‌ناپذیر و تکنیکی مثال‌زدنی، تا اواخر بازی در زمین حضور داشت و نمایشی بی‌نظیر را هم سپری کرد.
مهدی طارمی
اواخر بازی، بازوبند کاپیتانی را بست و این بازوبند، چقدر برازنده‌اش بود. مهدی طارمی حالا دیگر آن جوان پرشر و شور سابق نیست. او به یک مهاجم کارکشته در تیم ملی تبدیل شده و هماهنگی بسیار خوبی هم با سردار آزمون دارد. مهدی در جریان مسابقه با عراق آنقدر دوید که حتی غیبت مهره دونده‌ای مثل وحید امیری در این مسابقه به چشم نیامد. او البته مرتکب یک اشتباه هم شد و در حالی بعد از سوت داور به توپ ضربه زد که چیزی نمانده بود اخطار دوم را دریافت کند و به همان سرنوشت مسابقه معروف پورتو و یوونتوس دچار شود. مهدی خوش‌شانس بود که داور این صحنه را نادیده گرفت.
سردار آزمون
بیشتر از هر بازیکن دیگری، از این صعود دراماتیک سهم داشته است. بازیکنی که در 180 دقیقه مسابقه رفت با بحرین و عراق حتی یک گل نزده بود، حالا 180 دقیقه دور برگشت را با زدن سه گل روبه‌روی این دو تیم به پایان رساند. او با بغل پای دقیق و محشری که به عراق زد، نشان داد که چقدر فرصت‌طلب است. مدت‌ها بود که سردار را در تیم ملی تا این اندازه آماده ندیده بودیم. او با حفظ کردن این فرم، در مرحله بعدی دور مقدماتی هم می‌تواند گره بازی‌های بزرگ را برای تیم ملی باز کند.
میلاد محمدی
در 20 دقیقه پایانی وارد زمین شد و جای احسان حاج‌صفی را در سمت چپ دفاع گرفت. این تعویض از آن جهت مهم به نظر می‌رسید که حاج‌صفی کمی خسته شده بود و عراقی‌ها از آن سمت به تیم ملی فشار می‌آوردند. میلاد در دفاع اشتباهی نداشت و چندین بار هم به خط حمله ملحق شد تا به حفظ توپ نفرات تیم ملی در زمین حریف کمک کند. انرژی میلاد برای ایران، در حساس‌ترین دقایق بازی به شدت کمک کننده بود.
میلاد سرلک
تا پایان مسابقه بحرین، در اردوی تیم ملی حضور نداشت اما در همین زمان کم آنقدر اعتماد اسکوچیچ را جلب کرد که توانست در دقایق پایانی مسابقه با عراق هم به میدان برود. در این دقایق، توپ چندانی به میلاد نرسید اما انتظار می‌رود که او پای ثابت اردوهای بعدی تیم ملی باشد. سرلک به لحاظ آمادگی، در فرم بسیار خوبی به سر می‌برد.
سامان قدوس
همه انتظار داشتند سامان از همان ابتدا در ترکیب قرار بگیرد اما اسکوچیچ با یک تصمیم غیرمنتظره، او را از ترکیب اصلی بیرون گذاشت. قدوس در لحظات پایانی وارد زمین شد و حرکات ترکیبی ایده‌آلی هم با علی قلی‌زاده داشت. قدوس در همین لحظات کم، کلاس بازی‌اش را به همه نشان داد.
کاوه رضایی
تنها چند دقیقه در زمین بود اما یک فرار دیدنی و یک پاس علی را تجربه کرد. پاسی که اگر همبازی کاوه کمی دقت کرده بود، به یک پاس گل برای این ستاره تبدیل می‌شد.
مهدی قایدی
باز هم خیلی خوب خودش را در موقعیت گل‌زنی قرار داد اما این بار تقریبا توپ را از مقابل دروازه خالی بیرون زد. آخرین لمس توپ مسابقه با عراق، سهم ستاره جوان و تکنیکی تیم ملی بود.
دیدگاه تان را بنویسید