پرسپولیس برد، یحیی مساوی کرد!‌

آریا رهنورد

قیچی تماشایی کمال و ضربه دقیق عیسی آل‌کثیر، پرسپولیسی‌ها را برای دقایقی در اصفهان غرق در شادی کرد. در پایان همین مسابقه اما تعداد مهره‌های مصدوم پرسپولیس از امتیازهای کسب شده این تیم در نقش جهان بیشتر بود! با روند لحظات پایانی مسابقه، ادامه این نبرد می‌توانست قرمزها را حتی در معرض یک شکست قرار بدهد. پرسپولیس، بازی را ایده‌آل شروع کرد و حداقل در 60 دقیقه اول، تاکتیک یحیی به مربی حریف چربید اما پس از آن، دیگر نمی‌توان ادعا کرد که گل‌محمدی تیمش را شبیه مربی‌هایی با ذهنیت «برنده» هدایت کرده است.

تا قبل از به ثمر رسیدن گل اول پرسپولیس، همه چیز خوب به نظر می‌رسید. بازی متعادل بود و هر دو تیم، صاحب فرصت‌های خوبی برای گل‌زنی شدند. حتی دقایقی بعد از این گل هم، تیم یحیی همچنان فوتبال بسیار خوبی بازی می‌کرد. در همین لحظات بود که عیسی آل‌کثیر صاحب یک فرصت طلایی برای گل‌زنی شد اما خودخواهانه کار کرد و به جای پاس دادن به هم‌تیمی‌ها در یک موقعیت مطلوب، تصمیم گرفت خودش به سمت دروازه حریف برود. اگر عیسی کمی دقت به خرج می‌داد، شاید بازی در همین نقطه به پایان می‌رسید اما این اتفاق رخ نداد و همه چیز برای این تیم پیچیده‌تر شد. اشتباه بزرگ بعدی را، یحیی با مدل تعویض‌هایش انجام داد.

در درجه اول، او زمان بسیار زیادی را برای ایجاد تغییر در تیمش پس از گل، از دست داد. بسیاری از مهره‌های پرسپولیس، آشکارا خسته به نظر می‌رسیدند و بازی کاملا در اختیار سپاهان قرار گرفته بود. محرم نویدکیا با پی بردن به خستگی دانیال اسماعیلی‌فر، او را از ترکیب خارج کرد و منصوری را در جناح راست قرار داد و کمی بعد، یحیی به شکل عجیبی ترابی را از زمین بیرون کشید.

پرسپولیس، بازی را ایده‌آل شروع کرد و حداقل در 60 دقیقه اول، تاکتیک یحیی به مربی حریف چربید اما پس از آن، دیگر نمی‌توان ادعا کرد که گل‌محمدی تیمش را شبیه مربی‌هایی با ذهنیت «برنده» هدایت کرده است

تعویض موثرترین مهره پرسپولیس و ورود میلاد سرلک به میانه میدان، جناح راست خط دفاعی سپاهان را عملا آزاد کرد. در حقیقت در این دو تعویض، برتری کاملا با محرم بود. تعویض بعدی محرم هم، تاثیر چشمگیری در تغییر نتیجه داشت. نویدکیا از کی‌روش استنلی در خط حمله بهره برد تا این بازیکن روی هوا، به کمک تیمش بیاید. در همین لحظات، یحیی به راحتی می‌توانست فرجی را به عنوان یک مدافع تازه نفس وارد زمین کند و سد راه مهره‌های بلندقامت حریف شود اما این تعویض، خیلی دیر و به «اجبار» صورت گرفت. قبل از انجام این تعویض، کی‌روش استنلی با تبحرش در سرزنی، سیامک نعمتی را مغلوب کرد و زمینه‌ساز به ثمر رسیدن گل اول سپاهان شد. در حقیقت به نظر می‌رسد یحیی این نبرد را به محرم واگذار کرده است. هرچند که سهم هر دو مربی از این مسابقه در نهایت یک امتیاز بوده است.

در اینکه یحیی به لحاظ فنی یکی از بهترین مربیان فوتبال ایران محسوب می‌شود، هیچ تردیدی وجود ندارد. او بارها ثابت کرده که از چه قابلیت‌هایی برخوردار است و تا چه اندازه به جزئیات در فوتبال اهمیت می‌دهد. با این حال او باید در نبردهای بزرگ هم، این ویژگی‌های منحصربه‌فرد را به نمایش بگذارد. حقیقت آن است که او و تیمش گاهی در حساس‌ترین لحظات بازی‌های خاص، دچار سردرگمی می‌شوند و این انفعال، همه تیم را به دردسر می‌اندازد. این اتفاق چندین بار برای یحیی و تیمش تکرار شده است. آنها در کلیدی‌ترین لحظات فینال لیگ قهرمانان آسیا، نتوانستند آرامش‌شان را حفظ کنند و با تمرکز برای قهرمانی بجنگند. این تیم در هر دو دربی گذشته‌اش با هدایت یحیی نیز با گل‌های بی‌رحمانه لحظه آخری از سوی رقیب روبه‌رو شده است. اولین بار، این محمد دانشگر بود که در آخرین ثانیه‌ها برخورد دو تیم در جام حذفی را به تساوی کشاند و در آخرین شهرآورد هم نوبت به مهدی قایدی رسید که برد رقیب را به تساوی تبدیل کند. این بار هم گل خوردن برابر سپاهان در آخرین دقایق، ضربه سختی به سرخ‌ها زد. تنها چند روز تا برگزاری دربی برگشت این فصل باقی مانده است. نبردی که یک چالش بزرگ دیگر را پیش روی یحیی قرار خواهد داد.

مرد اول نیمکت پرسپولیس برای بردن لیگ برتر، باید اثبات کند که می‌تواند روبه‌روی رقبای بزرگ داخلی نیز، حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. آن هم در شرایطی که شاید دو ستاره فیکس تیمش را در آن مسابقه در اختیار نداشته باشد.