چهار، شش، صفر!

آریا طاری

پس از ترک بارسلونا، رسیدن به فینال لیگ قهرمانان اروپا همواره یک رویای بزرگ و دست‌نیافتنی برای پپ گواردیولا بوده اما به نظر می‌رسد این مربی، حالا دیگر فاصله چندانی با رسیدن به این رویا ندارد. پپ و تیمش اولین تیم انگلیسی در تاریخ فرمت جدید لیگ قهرمانان هستند که در یک فصل 10 پیروزی اروپایی را جشن می‌گیرند. شکست دادن پی‌اس‌جی آن هم در پاریس، یک دستاورد ویژه برای این تیم به شمار می‌رود. تیمی که بدون استفاده از مهاجم مرکزی، مقابل یکی از آتشین‌ترین خطوط حمله فوتبال اروپا قرار گرفت و حریف را زمین‌گیر کرد.

روبه‌روی تیمی که مثلث هجومی‌اش نیمار، ام‌باپه و آنخل دی‌ماریا هستند، انتخاب یک استراتژی درست برای بازی اهمیت بسیار زیادی دارد. شاید مربیان معمولی دنیای فوتبال ترجیح می‌دهند مقابل چنین تیمی، با چند مهاجم بازی کنند. شاید اگر یکی از همین مربیان معمولی روی نیمکت سیتی حضور داشت، گابریل ژسوس، سرخیو آگرو و رحیم استرلینگ را به صورت همزمان در ترکیب قرار می‌داد. پپ گواردیولا اما هرگز یک مربی معمولی نبوده است. او در حالی به مصاف پی‌اس‌جی رفت که هر سه مهاجم اصلی‌اش را روی نیمکت قرار داده بود تا عملا بدون مهاجم بازی کند. روش بازی چهار-شش-صفر، تاکتیک ویژه گواردیولا برای روبه‌رو شدن با پوچتینو بود. این روش در نیمه اول، چندان موثر واقع نشد. چراکه مهره‌های هجومی تیم فرانسوی توانستند فشار زیادی به دفاع سیتی وارد کنند و یک گل زودهنگام از مارکینیوش، شرایط را به سود تیم میزبان تغییر داد اما عملکرد سیتی در نیمه دوم، یکی از بهترین نمایش‌های تیم‌های انگلیسی در زمین یک تیم اروپایی در تاریخ لیگ قهرمانان به شمار می‌رفت. جایی که پپ با چیدن دو لایه سه نفره از هافبک‌ها در دو خط اول پرس، عملا ارتباط مهره‌های دفاعی با نفرات هجومی تیم حریف را قطع کرد و توانست پاریسی‌ها را از پا دربیاورد.

بعضی‌ها باور دارند که این برد «شانسی» به دست آمده اما اساسا نمی‌توان چنین تحلیل‌هایی را چندان جدی گرفت. برای باور اینکه شانس اساسا به سراغ شایسته‌ها می‌رود، کافی است به صحنه رقم خوردن گل اول سیتی دقت کنید. در ظاهر، سانتر دی‌بروینه به شکل شانسی وارد دروازه ناواس شده اما این، همه حقیقت ماجرا نیست. اگر چند ثانیه به عقب برگردیم، متوجه خواهیم شد که سیتی به کمک پرس و فشار بسیار سنگین، از حریف کرنر گرفته است. آنها با یک نقشه از پیش تعیین شده، کرنر را کوتاه کار کردند تا دو بازیکن پی‌اس‌جی را به طرف کناره‌های زمین بکشانند. همین موضوع کافی بود تا برتری عددی چشمگیر تیم پوچتینو از دست برود و کوین دی‌بروینه در پشت محوطه جریمه صاحب توپ شود. برای ستاره‌ای مثل کوین، حتی یک فضای کوچک هم کافی به نظر می‌رسد. برای بازیکنی در قواره‌های او، حتی یک نفر هم یک نفر است. کوین توپ را روی دروازه فرستاد و این توپ مستقیما وارد دروازه شد. البته که هدف او، گل‌زنی مستقیم نبود اما سانترهای این بازیکن معمولا پس از برخورد به زمین، سرعت و شتاب به مراتب بیشتری به دست می‌آورند و همین اتفاق، کار گلرها را برای مهار توپ دشوار می‌کند. روی صحنه رقم خوردن گل دوم هم اتفاقی نسبتا مشابه رخ می‌دهد. حوالی دقیقه 66 توپ در اختیار کیلور ناواس قرار دارد و او با یک پاس کوتاه، هم‌تیمی‌ها را صاحب توپ می‌کند. فشار وحشتناک پرس سیتی اما موجب می‌شود که بازیکنان پاریسی تنها پس از چهار پاس توپ را لو بدهند و آن را به کانسلو بسپارند. بلافاصله پاسکاری‌های متوالی سیتی شروع می‌شود و تقریبا هفت بازیکن این تیم در اطراف محوطه جریمه حریف حضور پیدا می‌کنند. این پاسکاری‌های دقیق آنقدر ادامه دارد که سرانجام پاردس، روی دی‌بروینه خطا می‌کند و ماهرز توپ را به درون دروازه می‌فرستد. ساده‌انگارانه است که همه چیز را به شانس و اقبال ربط بدهیم. سیتی با یک برنامه دقیق و اصولی، مچ حریف را خوابنده است. حتی اگر شانس هم در کار باشد، این شانس سهم تیم‌های شایسته می‌شود.

کار برای پپ و پسرها، هنوز تمام نشده است. آنها به خوبی می‌دانند که ستاره‌های خلاقی مثل نیمار و ام‌باپه، قادر به عوض کردن جریان هر مسابقه‌ای هستند. علاوه بر این مهره‌های تکنیکی و درخشان، پوچتینو بازیکنی مثل مارکینیوش را در اختیار دارد که در دو فصل متوالی توانسته در یک چهارم و نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان برای تیمش گل بزند. مدافعی که همیشه روی ضربات شروع مجدد، آماده گل‌زنی به نظر می‌رسد. در مسابقه برگشت بدون تردید فشار بیشتری روی نیمار خواهد بود. بازیکنی که پس از تقابل یک‌چهارم نهایی فصل گذشته با دورتموند، دیگر نتوانسته در مراحل حذفی لیگ قهرمانان برای تیمش گل بزند. پپ با همین سیستم و شاید چند تغییر کوچک در جزئیات، تلاش می‌کند تا کار ناتمام این سال‌ها را بالاخره به اتمام برساند. عملکرد او تا این لحظه از رقابت‌ها، شگفت‌انگیز بوده است. عملکردی که او را به آماده‌ترین سرمربی این روزهای فوتبال دنیا تبدیل می‌کند.