تیم ملی اسکی ایران بامداد سه‌شنبه کشور را به مقصد ایتالیا ترک کرد تا در جام جهانی به میزبانی این کشور شرکت کند. اما انتشار یک خبر تمام این اعزام را زیر سایه برد. قرار بود سمیرا زرگری، سرمربی تیم ملی اسکی آلپاین بانوان یکی از نفرات اعزامی به ایتالیا باشد اما با «ممنوع‌الخروج» شدن توسط همسرش، شاگردانش باید بدون سرمربی به مصاف رقبا بروند. متاسفانه بحث ممنوع‌الخروجی بانوان ورزشکار در ایران، موضوع تازه‌ای نیست و پیش از این نیز نمونه‌هایی از این دست داشتیم.

سال 94 نیلوفر اردلان کاپیتان تیم ملی فوتسال به خاطر ممنوع‌الخروجی فرصت حضور در مسابقات قهرمانی آسیا و ایستادن روی سکوی نخست این رقابت‌ها را از دست داد. یا اردیبهشت 96 بود که زهرا نعمتی چنین تجربه‌ای را به دست آورد و به خاطر برخی مشکلات خانوادگی توسط همسرش با تابلوی ممنوع‌الخروجی مواجه شد. این بار برای رفع شدن این موضوع حتی کمیته ملی المپیک هم ورود کرد. چراکه آن زمان نعمتی به عنوان سفیر ورزش پارالمپیک انتخاب شده بود و جایزه‌های بسیاری را دریافت کرده بود. حالا هم که سمیرا زرگری از همراهی تیمش بازمانده تا یک اتفاق تلخ دیگر در ورزش بانوان رقم بخورد.  

اگر بحث‌های برابری حقوق زن و مرد را در این مجال فاکتور بگیریم، باز هم این سوال به وجود می‌آید که چرا از سال 94 تا به الان، اقدامی برای حل دائمی این مشکل در ورزش بانوان صورت نگرفته است؟!

کسی که ورزش قهرمانی را به عنوان شغل خود انتخاب کرده، طبیعتا باید راهی سفرهای خارجی متعددی شود و زمانی که دم اعزام متوجه می‌شود اجازه خروج از کشور را ندارد، نه‌تنها تمام زحماتش هدر می‌رود، بلکه از نظر روانی نیز متحمل ضربه سنگینی می‌شود.

از سوی دیگر باید به ملی‌پوشان هم توجه کرد. درست است که از اسکی ایران نباید انتظار نتیجه خارق‌العاده‌ای داشت، اما به هر حال نبودن سرمربی می‌تواند به عملکرد آنها لطمه بزند. در هر حال سمیرا زرگری هم راه نعمتی را انتخاب کرده و ترجیح داده درباره این مساله موضع سکوت را انتخاب کند. سکوتی که فدراسیون هم انتخابش کرده و هیچ دلیلی از چرایی این اتفاق منتشر نکرده است. اما به نظر می‌رسد این بار هم پای مشکلات خانوادگی در میان است. زرگری از سال 95 هدایت تیم ملی را برعهده دارد و در تورنمنت‌هایی مثل بازی‌های آسیایی، المپیک و تورنمنت‌های دیگری شرکت کرده و برای خروج از کشور مشکلی نداشته است.

به تازگی فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی جلسه‌ای را با نایب رییس‌های فدراسیون‌ها، فرهادی‌زاد معاون توسعه ورزش بانوان و تقی‌زاده معاون پارلمانی وزارت ورزش برگزار کردند تا درباره ارتقای ساختار ورزش بانوان، تعیین تکلیف وضعیت مشاغل ورزشی و بیمه ورزشکاران و مربیان بحث و بررسی کنند. شاید بد نباشد این فراکسیون جلسه دیگری را برگزار کند و به طور اختصاصی به این موضوع رسیدگی کنند.

هرچند بانوان مجلس‌نشین یک بار در سال 96 برای اصلاح قانون خروج زنان شوهردار از کشور تلاش کردند. طبق ماده 18 قانون گذرنامه، زن شوهردار فقط با اجازه همسر خود می‌تواند صاحب گذرنامه و از کشور خارج شود. تلاش فراکسیون زنان مجلس در سال 96 ارایه طرحی بود که کم‌کم این قانون اصلاح شود. این طرح قرار بود به صورت مقطعی برای بانوان نخبه اصلاح شود اما با مخالفت نماینده‌های مرد این تلاش بدون نتیجه باقی ماند. به قول معروف ماهی را هر وقت از آب بگیری، تازه است و هنوز می‌توان با اصلاح این قانون، گام بزرگی هم در برابری حقوق زن و مرد برداشت و هم نگرانی بانوان متاهل ورزشکار را برای شرکت در مسابقات حذف کرد.