تو«دربی‌باز» نیستی!

یحیی گل‌محمدی چهارمین دربی‌اش در قامت سرمربی پرسپولیس را هم بدون برد پشت سر گذاشت. اینکه او چهار بار سرمربی سرخ‌ها در شهرآورد بوده و هرگز برنده این جدال حیاتی نشده، «تصادفی» به نظر نمی‌رسد. پس از این چهار نمایش، می‌توان نتیجه گرفت که او در زمره مربیان «دربی‌باز» قرار ندارد. چراکه تصمیم‌های لحظه آخری‌اش در این مسابقه بزرگ، کاملا به ضرر پرسپولیس تمام می‌شوند. تیم یحیی در دو شهرآورد اخیر، پیروزی را درست در آخرین ثانیه‌ها از دست داده است. اتفاقی که در حقیقت خود این مربی بیشتر از هر کسی مقصر رقم خوردنش به نظر می‌رسد.

آریا رهنورد

شکست دادن رقیب سنتی در شهرآورد، می‌توانست آبی روی آتش این روزهای پرسپولیس باشد اما از دست دادن برد در دقیقه نودوسوم برای قرمزها، اصلا تفاوتی با یک شکست نداشت. چهره پرسپولیسی‌ها در پایان مسابقه، به وضوح نشان می‌داد که آنها چقدر از این نتیجه ناراضی هستند. چراکه سرخپوشان در این دربی، اصلا فاصله‌ای با بردن رقیب نداشتند. پرسپولیس مسابقه را با یک شوک زودهنگام شروع کرد. حداقل یک نیمه طول کشید تا شاگردان یحیی از شوک گل خوردن در ثانیه 67 خارج شوند اما آنها در نیمه دوم به خودشان آمدند و نمایش برتری را نسبت به حریف ارائه کردند. شاید در تاریخ دربی، کم‌تر پیش آمده باشد که پرسپولیس در یک نیمه از این مسابقه تا این اندازه موقعیت گل بسازد اما سهم این تیم از این بازی حالا فقط «یک امتیاز» بوده است. بدون تردید هواداران باشگاه هم ترجیح می‌دهند تیم‌شان با یک نبرد کم‌موقعیت برنده دربی شود تا اینکه با خلق موقعیت‌های زیاد، پیروزی را از دست بدهد. نجات استقلال برخلاف آن‌چه یحیی به زبان می‌آورد تنها نتیجه «نبوغ» ذاتی مهدی قایدی نیست. البته که مهدی یک فوتبالیست درخشان به نظر می‌رسد اما این خود پرسپولیسی‌ها بودند که با ناتوانی در حفظ توپ، این فرصت را برای قایدی فراهم کردند. اگر به دربی برگردیم، حتی یک صحنه را هم به یاد نمی‌آوریم که سرخ‌ها در آن توپ را برای اتلاف وقت به گوشه‌های زمین برده باشند. تنها چند ثانیه قبل از گل قایدی، توپ در اختیار مهره‌های پرسپولیس قرار داشت اما آنها با بی‌‌دقتی محض و بدون توجه به لزوم حفظ توپ، به راحتی مالکیت را به حریف سپردند. حیرت‌آور است که یحیی در لحظات پایانی مسابقه، حتی دست به یک تعویض برای اتلاف وقت هم نزد. حتی یک مربی در رقابت‌های لیگ یک هم به خوبی می‌داند که وقتی تیم تحت فشار قرار گرفته و حتی گل آفساید دریافت کرده، باید ریتم بازی را بکشد و چند تعویض را صرفا برای اتلاف وقت انجام بدهد. اشتباه دیگر یحیی هم استفاده از احمد نوراللهی در یک نقش هجومی بود. هافبکی که کابوس‌وارترین روزهای ممکن را در پرسپولیس سپری می‌کند، از آمادگی روحی لازم برای قرار گرفتن در چنین موقعیتی برخوردار نبود و این موضوع، برای قرمزها گران تمام شد. جالب اینجاست که یحیی حتی حاضر به تعویض احمد نشد و تا پایان مسابقه در مقابل به زمین فرستادن امید عالیشاه مقاومت کرد.

شکست دادن رقیب سنتی در شهرآورد، می‌توانست آبی روی آتش این روزهای پرسپولیس باشد اما از دست دادن برد در دقیقه نودوسوم برای قرمزها، اصلا تفاوتی با یک شکست نداشت. چهره پرسپولیسی‌ها در پایان مسابقه، به وضوح نشان می‌داد که آنها چقدر از این نتیجه ناراضی هستند

فهرست اشتباه‌های فنی یحیی در شهرآورد، کاملا پرشمار به نظر می‌رسد و این اولین بار نیست که او در این بازی بزرگ، دست به چنین اشتباه‌هایی می‌زند. تیم او در دربی فصل گذشته جام حذفی هم در یک قدمی شکست دادن رقیب قرار داشت اما ظرف چند ثانیه، همه چیز را از دست داد و در نهایت شکست خورد. بعد از آن بازی، گل‌محمدی فهرستی از «مقصران» آن نتیجه مهیا کرد و از داور تا وزیر، به همه تاخت اما با واکنش منفی هواداران تیمش روبه‌رو شد. هوادارانی که انتظار داشتند آقای سرمربی، کمی مسئولیت‌پذیرتر نشان بدهد و اشتباه خودش را بپذیرد. این تلنگر برای یحیی بسیار مفید بود. چراکه به او کمک کرد تا در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا جدیت بیشتری داشته باشد اما به نظر می‌رسد حالا دوباره این مربی به تنظیمات کارخانه برگشته است. او این بار رسول‌پناه را مقصر ناکامی تیمش معرفی کرده و صحبت‌هایی که در مورد این مدیر به زبان آورده هم تا حد زیادی حقیقت دارند اما نباید فراموش کرد این خود یحیی بوده که امثال آرمان رمضانی را به پرسپولیس آورده است. شاید تیم او با جدایی چند بازیکن تضعیف شده باشد اما خود این مربی با چند خرید ناامیدکننده، فرصت تقویت تیم را از خودش گرفته است.

یک روز پس از شهرآورد، یحیی با یک استوری در اینستاگرام از احمد نوراللهی حمایت کرده است. خیلی هم خوب است که مربی، پای بازیکنش بایستد و از او حمایت کند اما اصلا جالب توجه نیست که مربی وظیفه تشر زدن به مهره‌های تیم را از یاد ببرد. احمد به خاطر مجموعه‌ای از نمایش‌های افتضاح، باید مورد سرزنش قرار بگیرد و به خودش بیاید. حمایت سرمربی در این مورد، اصلا کمکی به او نخواهد کرد. برای تغییر شرایط فعلی تیمی که در هشت مسابقه لیگ برتر 6 تساوی داشته، «جدیت» و حتی شاید «خشونت» بیشتری از سوی کادر فنی لازم است!