دست‌ات را جمع کن برادر!

آریا طاری

تماشای شکست تیم ایرانی در فینال لیگ قهرمانان آسیا زمانی دردناک‌تر می‌شود که به یاد بیاوریم کره‌ای‌ها در دیدار فینال، اصلا خوب و درخشان بازی نکردند. شاید اولسان در دقایق ابتدایی بازی کاملا برتر بود اما پس از آن دیگر هرگز نتوانست بازی‌اش را به حریف تحمیل کند. با این وجود چند اشتباه فاجعه‌بار از سوی خود پرسپولیسی‌ها، اوضاع را کاملا علیه این تیم کرد. تیمی که اگر دقت بیشتری به خرج می‌داد، به عنوان تیم برنده از زمین خارج می‌شد و ناچار به تحمل تکرار تلخی‌ها نبود.

حامد لک؛ کابوس پنالتی‌ها

پنالتی، پنالتی و باز هم پنالتی. دروازه حامد لک در پرسپولیس، تنها با ضربات پنالتی باز شده است. ظاهرا اولسانی‌ها هم خوب به این نکته واقف بودند و در نهایت با دو ضربه پنالتی، حریف را شکست دادند. حامد روبه‌روی اولسان، هیچ اشتباهی نداشت. نه توپ عجیبی را لو داد و نه اشتباه محاسباتی در خروج را تجربه کرد. او حتی یک بار پنالتی جونیور را هم گرفت اما هیچ بازیکنی از تیم برای ریباند توپ به محوطه جریمه وارد نشد. حامد در این بازی، اشتباهی نداشت اما قربانی اشتباه‌های فردی مهره‌های تیمش شد.

مهدی شیری؛ دست بنده‌خدا!

بازیکنی که با این کیفیت نازل در 30 سالگی به تیم ملی دعوت می‌شود، باید خیلی بهتر و حرفه‌ای‌تر از این نشان بدهد. اشتباه بزرگ مهدی، عملا پرسپولیس را نابود کرد و روحیه این تیم را از بین برد. بازی مساوی پیش می‌رفت و پرسپولیس وضعیت روحی بهتری نسبت به رقیب داشت اما لمس توپ در بی‌ربط‌ترین موقعیت ممکن، قرمزها را در معرض نابودی قرار داد. بدون تردید هواداران پرسپولیس دیگر هرگز دوست ندارند شیری را در سمت راست خط دفاعی تیم‌شان تماشا کنند.

سیدجلال حسینی؛ جام دور از دست جلال

اگر صحنه‌های بازی را با هم مرور کنیم، هیچ اشتباهی از سیدجلال در جریان بازی نخواهیم دید. او باز هم مثل همیشه مطمئن و بی‌اشتباه ظاهر شد اما این اتفاق برای بسته ماندن دروازه پرسپولیس کافی نبود. جلال خوب بود و بی‌نقص نشان داد اما غیبت شجاع در قلب دفاعی قرمزها احساس شد.

محمدحسین کنعانی‌زادگان؛ موهای کاملا سالم

ستاره‌ای که قرار بود موهایش را بعد از قهرمانی بتراشد، با همان ظاهر همیشگی به تهران برمی‌گردد. کنعانی به ویژه روی هوا، شب خوبی را پشت سر گذاشت تا پرسپولیس همچنان از قلب دفاع، آسیب‌پذیر نباشد اما تاوان چند اشتباه فردی دیگر را هم، محمدحسین و دیگران دادند.

سعید آقایی؛ ستاره‌ای که خسته شد

هرچه زمان بیشتری سپری شد، سعید آقایی بیشتر از فرم مطلوب فاصله گرفت. او در دقایقی از نیمه اول، درخشان بود و سهم قابل توجهی در حمله‌های تیم نیز داشت اما در لحظات پایانی مسابقه نتوانست به تیمش کمک کند. سانتر سعید روی آخرین کرنر و در واقع آخرین موقعیت پرسپولیس، افتضاح بود.

میلاد سرلک؛ بی‌نقص در میانه میدان

بازی دادن به میلاد به جای کمال، تصمیم خوبی از سوی یحیی بود. میلاد هم با تکل‌های دیدنی‌اش و هم با پاس‌های دقیقی که به هم‌تیمی‌ها داد، یکی از بهترین و آماده‌ترین مهره‌های پرسپولیس در این جدال به شمار می‌رفت. هرچند که نتیجه این نبرد برای میلاد خوشایند به نظر نمی‌رسید.

احمد نوراللهی؛ شب فاجعه‌بار

پس از خراب شدن پنالتی‌اش در دیدار جام حذفی با استقلال، به هوادارها قول داد که این اتفاق را جبران کند اما حالا در فینال آسیا، یک اشتباه بزرگ‌تر انجام داد. احمد در بدترین لحظات ممکن به حریف پنالتی داد و این اشتباه وحشتناک، آشکارا روی روحیه‌اش در ادامه مسابقه نیز اثر گذاشت. پس از این اتفاق، احمد دیگر نتوانست خودش را جمع و جور کند.

امید عالیشاه؛ کجا می‌روی برادر، بایست

امید در جریان این بازی، بارها پا به توپ شد اما به جای نزدیک کردن توپ به دروازه، مدام به طرف نقطه کرنر رفت. انتظار می‌رفت که عالیشاه برای این مسابقه، کوهی از انگیزه باشد اما این بازیکن نه روی ارسال‌ها و نه روی حرکات زمینی، اصلا قابل قبول ظاهر نشد.

سیامک نعمتی؛ دور از فرم

در جریان رسیدن به فینال آسیا، سیامک یکی از بهترین‌های پرسپولیس بود اما بازگشت او به خط هافبک، در نهایت به سود هیچ‌کس تمام نشد. سیامک در خط هافبک چند پاس بسیار بد داد و به طور کلی شب تلخی را پشت سر گذاشت.

بشار رسن؛ خداحافظی قبل از خداحافظی

هافبکی که پس از فینال لیگ قهرمانان از تیمش خداحافظی کرد، انگار قبل از آن هم از پرسپولیس جدا شده بود. بشار در این بازی، اصلا شباهتی به دیدارهای دیگرش برای پرسپولیس نداشت. انگار او  از تمرکز کافی برای حضور در این مسابقه برخوردار نبود.

مهدی عبدی؛ یک گل کافی نبود

بیشترین امتیاز را در جریان این مسابقه بزرگ باید به مهدی عبدی داد. بازیکنی که گل اول تیمش را با زیبایی و مهارت هرچه تمام‌تر به ثمر رساند و پرسپولیس را پیش انداخت اما اولین گل تاریخ پرسپولیس در فینال‌های لیگ قهرمانان، در نهایت پایان خوشی برای این تیم نداشت.

آرمان رمضانی؛ مرد همیشه محو

آرمان به عنوان یکی از دو تعویض پرسپولیس به این مسابقه وارد شد اما باز هم تاثیری روی بازی تیمش نداشت. به نظر می‌رسد او هنوز هم فاصله بسیار زیادی با تبدیل شدن به یک بازیکن ایده‌آل و یک مهاجم فوق‌العاده برای پرسپولیس دارد.

علی شجاعی؛ دیگر دیر شده بود

وقتی علی شجاعی به زمین آمد، دیگر برای بازگشت پرسپولیس به بازی کمی دیر شده بود. شاید شجاعی با تحرک بالا، باید زودتر وارد زمین می‌شد تا می‌توانست بیشتر به کیفیت تیم کمک کند.