آریا طاری

خوردن 9 گل در دو مسابقه در فاصله تنها چند روز، انتقادها از کارلوس کی‌روش در کلمبیا را به اوج رسانده است. کارلوس همیشه یکی از بهترین تئوریسین‌های تدافعی دنیا بوده و به سازماندهی و نظم دفاعی شهرت داشته اما معلوم نیست چه بلایی سر این مربی آمده که تیمش به همین سادگی، برابر حریفی مثل اکوادور تسلیم می‌شود. تا پایان مرحله مقدماتی جام جهانی در آمریکای جنوبی، زمان بسیار زیادی باقی مانده اما کلمبیا برای فاصله گرفتن از کابوس‌های اخیر، باید روند کاملا متفاوتی را در پیش بگیرد و دیگر اجازه تکرار شدن چنین نتایجی را ندهد.

کی‌روش در کلمبیا، جانشین مردی شد که هواداران فوتبال این کشور او را می‌پرستیدند. مردی که توانسته بود کلمبیا را به جمع هشت تیم برتر جام جهانی برساند و یک نسل تازه از ستاره‌های بزرگ کلمبیا را به دنیا معرفی کند. مردی که به «فوتبال هجومی» شهرت داشت و بازی‌هایش فوتبالی‌ها را از هر ملیتی به وجد می‌آورد. شاید همین محبوبیت زیاد خوسه پکرمن، برای کارلوس دردسرساز شده باشد. چراکه حالا همه نمایش‌ها و نتایج تیم او را با مربی قبلی مقایسه می‌کنند و این تصمیم فدراسیون را یک بازگشت به عقب بزرگ برای تیم‌شان می‌دانند. پکرمن در طول 6 سال سرمربیگری کلمبیا، هرگز موفق به بردن یک «جام» با این تیم نشد. با این حال کلمبیایی‌ها به چند دلیل، شیفته این مربی بودند. اول از همه اینکه نمایش‌های تیم او فوق‌العاده جذاب و سرگرم‌کننده به نظر می‌رسید، دوم اینکه کلمبیا در این دوران هرگز مشکلی برای رسیدن به جام جهانی نداشت و سوم اینکه ستاره‌های تیم، رابطه بسیار خوبی با این مربی برقرار می‌کردند و به نوعی شیفته سبک کاری او بودند. با این حال فدراسیون تصمیم گرفت به همکاری با پکرمن پایان بدهد تا شاید آینده‌ای جاه‌طلبانه‌تر برای این تیم بسازد. تصمیمی که تا امروز اصلا نتیجه‌بخش نبوده است. رسانه‌های کلمبیایی به چند دلیل، از عملکرد کی‌روش ناراضی هستند. اول اینکه تیم او همچنان در زمین سردرگم است و ظاهرا کی‌روش نتوانسته به شناخت کاملی از ظرفیت‌های فوتبال در کلمبیا برسد. دوم اینکه نتایج این مربی کاملا ناامیدکننده هستند. دستمزد بالای کی‌روش هم موجب افزایش انتقادها از این مربی شده و مرخصی‌های طولانی او نیز، اوضاع را کمی پیچیده کرده است. علاوه بر این، ظاهرا ستاره‌های تیم هم رابطه خوبی با این مربی برقرار نکرده‌اند.

مرد مقتدر نیمکت تیم ملی ایران، نتوانسته در کلمبیا خودی نشان بدهد. تیم او در فاصله سیزدهم تا هفدهم ماه نوامبر، دو مسابقه فوق‌العاده کابوس‌‌وار را پشت سر گذاشته است. کلمبیای کی‌روش در زمین خودش، با سه گل مغلوب اروگوئه شده و روبه‌روی اکوادور شکست وحشتناک 6 بر یک را تجربه کرده است. باختن با این نتیجه برای تیمی که ستاره‌هایی مثل داوینسون سانچز، اوریبه، کوادرادو، خامس رودریگز، دیاز و دوان زاپاتا را در اختیار دارد، باورنکردنی به نظر می‌رسد. هنوز هم زمان بسیار زیادی تا پایان مرحله مقدماتی جام جهانی در آمریکای جنوبی باقی مانده و تصور اینکه کلمبیا به جام جهانی نرسد، هنوز بسیار دور از ذهن به نظر می‌رسد. با این حال نمی‌توان تردیدهای ایجادشده در مورد کادر فنی فعلی این تیم را نادیده گرفت. کی‌روش و همکارانش روزهای سختی را پشت سر می‌گذارند و پس از یک هفته جهنمی، کار فوق‌العاده نفس‌گیری برای تغییر اوضاع در پیش دارند.

وقتی کارلوس کی‌روش قراردادش با فدراسیون فوتبال کلمبیا را امضا کرد، برخی از هواداران افراطی او در ایران و البته بعضی از دوستان نزدیک رسانه‌ای این مربی در این کشور، خیلی زود پیراهن کلمبیا را خریدند و آماده شدند تا هر نتیجه خوب او در تیم جدیدش را مثل پتک بر سر فوتبال ایران فرود بیاورند. حالا اما بعید است که این لباس‌ها دیگر چندان به دردشان بخورد. چراکه اوضاع کارلوس در کلمبیا اصلا امیدوارکننده به نظر نمی‌رسد. با هر نتیجه‌ای که این مربی در مسیر صعود به جام جهانی 2022 قطر می‌گیرد، نباید یک موضوع مهم را نادیده گرفت. اینکه دوران او در فوتبال ایران از مدتی قبل رسما به پایان رسیده و دیگر بررسی نتایج او از دیدگاه هواداران فوتبال ایران، اصلا اولویت ندارد. اینکه او در کشور جدیدش چه عملکردی خواهد داشت، هیچ تاثیری روی سرنوشت تیم ملی ایران نمی‌گذارد. پس بد نیست اگر یک بار برای همیشه از این بحث بیهوده و این تلاش بی‌حاصل فاصله بگیریم و دست از ارتباط دادن همه چیز به هم، برداریم. کی‌روش یک پروژه جدید را شروع کرده و مختصات این پروژه از هر نظر با فوتبال ایران فاصله دارد. با این حال نتایج اخیر او، شاید افشاکننده یک حقیقت بزرگ باشند. اینکه او تنها ناجی ممکن برای فوتبال ایران نبوده و تیم ملی بدون این مربی هم می‌تواند موفق شود. اینکه کی‌روش، تنها دلیل صعودهای ایران به جام جهانی نبوده و شاید بین این دو در جام جهانی قطر، این مربی پرتغالی باشد که بازی‌ها را از تلویزیون تماشا می‌کند!