قهرمان بی‌رمق!

آریا رهنورد

این تیم خسته

پرسپولیسی‌ها در زمان تعطیلی لیگ برتر، به اندازه سایر رقبا استراحت نداشته‌اند و این موضوعی است که می‌تواند روی کیفیت کاری آنها تاثیر قابل توجهی بگذارد. در زمانی که آنها چندین و چند بازی دشوار آسیایی برگزار کردند، سایر رقبا مشغول استراحت و ترمیم خودشان بودند. پس از آن اما همه تیم‌ها در یک زمان مشخص لیگ را شروع کردند و خبری از استراحت بیشتر برای قرمزها نبود. آثار این خستگی را می‌شد در اولین نمایش فصل تیم یحیی هم پیدا کرد. نباید این موضوع را نادیده گرفت که لیگ نوزدهم از همیشه دیرتر تمام شد و بازیکنان پرسپولیس پس از پایان لیگ قهرمانان، فرصت زیادی برای فاصله گرفتن از خستگی مفرط نداشتند. آنها برای چنین فشار سنگینی آماده نبودند و این موضوع به مرور زمان خودش را در این تیم نشان خواهد داد. شاید اگر پرسپولیس در پنجره نقل و انتقالات چند جداشده سرشناس نداشت، یحیی می‌توانست با استفاده از سیستم چرخشی طراوت تیمش را حفظ کند اما در شرایط فعلی، امکان چنین کاری برای این مربی نیز وجود نخواهد داشت.

سوپراستار گمشده

اگر نمایش این هفته پرسپولیس روبه‌روی سایپا را با مسابقه اول فصل گذشته این تیم با پارس جنوبی جم مقایسه کنیم، متوجه یک حقیقت بزرگ می‌شویم. اینکه پرسپولیس در فرم بازی و کیفیت ارائه شده، تیم بهتری بوده اما یک بازیکن تاثیرگذار و کلیدی برای عوض کردن نتیجه نداشته است. فصل گذشته قرمزها به بردهای یک هیچ خو گرفته بودند و مهدی ترابی، نقش بسیار مهمی در آن پیروزی‌ها داشت. تصور آن تیم بدون مهدی، عملا غیرممکن بود. شاید اگر ترابی و گل‌های سه امتیازی‌اش را از پرسپولیس می‌گرفتند، آن تیم فصل را در رده‌های میانی جدول به پایان می‌رساند. حالا دیگر پرسپولیس اصلی‌ترین مهره‌هایش برای تغییر فاز بازی‌ها یعنی ترابی و علیپور را از دست داده است. این نفرات فعلی هم مهره‌های خوبی هستند و می‌توانند کارهای بزرگی انجام بدهند اما در یک لیگ فرسایشی، سوپراستارهایی مثل ترابی اهمیتی انکارنشدنی برای تیم‌شان دارند.

انگیزه از دست رفته

پرسپولیس در هر چهار فصل گذشته قهرمان لیگ برتر شده و این موضوع روی انگیزه بازیکن‌ها تاثیر منفی گذاشته است. حریص ‌نگه داشتن یک تیم همیشه قهرمان حتی برای یک مربی در مقیاس پپ گواردیولا هم کار راحتی به نظر نمی‌رسد. طبیعتا یحیی هم کار بسیار دشواری خواهد داشت تا بازیکنانش را تشنه موفقیت‌های بیشتر کند و آنها را به اوج برانگیختگی برای بردن دوباره لیگ برتر برساند. پرسپولیس هنوز هم ترکیب بسیار خوبی در اختیار دارد اما شاید در مقایسه با چند رقیب اصلی برای فتح جام، انگیزه نفرات این تیم در بالاترین سطح ممکن نباشد. آنها در این چند فصل آنقدر در لیگ برتر برنده بوده‌اند که دیگر برای یک برد به آب و آتش نمی‌زنند.

کمالِ ناامیدی

کمال کامیابی‌نیا خودش به تنهایی به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های این روزهای یحیی تبدیل شده است. بازیکنی که زمانی مرد گل‌های سرنوشت‌ساز پرسپولیس بود اما حالا تعداد اخراج‌های او از تعداد گل‌هایش پیشی گرفته‌اند. کمال اصرار عجیبی به دریافت کارت قرمز دارد و حتی وقتی از داور کارت زرد می‌گیرد، با شور و اشتیاق بیشتر به سراغ خطاهای بعدی می‌رود. با داشتن او در میانه زمین، پرسپولیسی‌ها باید همیشه برای 10 ‌نفره شدن آماده باشند. برای این مشکل البته یک راه حل وجود دارد. یحیی میلاد سرلک را روی نیمکت در اختیار دارد و بعید نیست که در ادامه فصل، میلاد را به عنوان جایگزین کمال در میانه زمین در نظر بگیرد.

قلب نیمه‌جان

با حضور سیدجلال و کنعانی، پرسپولیس همچنان صاحب یکی از قدرتمندترین خطوط دفاعی لیگ برتر است اما از دست دادن شجاع، ضربه‌ای نیست که به این زودی فراموش شود. قرمزها لیگ را با کلین‎شیت آغاز کرده‌اند اما بعید است سید در این شرایط سنی، بتواند در تک تک دیدارها برای تیمش به میدان برود. تیم یحیی به یک مدافع تازه‌وارد نیاز دارد تا در صورت مصدومیت یا محرومیت یکی از دو دفاع اصلی، ناگهان با مشکل کمبود بازیکن در قلب دفاع روبه‌رو نشود.

پرسپولیسی‌ها در زمان تعطیلی لیگ برتر، به اندازه سایر رقبا استراحت نداشته‌اند و این موضوعی است که می‌تواند روی کیفیت کاری آنها تاثیر قابل توجهی بگذارد. در زمانی که آنها چندین و چند بازی دشوار آسیایی برگزار کردند، سایر رقبا مشغول استراحت و ترمیم خودشان بودند

در رویای فینال

حضور در فینال آسیا، آنقدر شگفت‌انگیز است که از همین حالا بخش مهمی از فکر و ذهن بازیکنان پرسپولیس را به خودش اختصاص داده و آنها را مشغول کرده است. خیلی از بازیکنان در انتظار آن مسابقه هستند و از خودشان مراقبت می‌کنند تا پیش از دیدار نهایی این تورنمنت، مصدوم نشوند. تا زمانی که آن بازی صورت نگیرد، پرسپولیسی‌ها تمرکز کامل برای حضور قدرتمندانه در لیگ برتر را به دست نخواهند آورد.