هدیه‌ای در دقیقه نود!

آریا رهنورد

درست به محض اخراج شدن مهدی بن‌عطیه در مسابقه هفته گذشته با الشارجه امارات، الدحیلی‌ها نگران رویارویی با پرسپولیس در آسیا بودند. بن‌عطیه که سابقه بازی برای تیم‌هایی مثل بایرن‌مونیخ و یوونتوس را دارد، باتجربه‌ترین و کلیدی‌ترین بازیکن الدحیل به شمار می‌رود. به نظر می‌رسید کارت قرمز داور مسابقه با الشارجه به این بازیکن، کمی سختگیرانه بوده اما طبیعتا اگر قرار بود بخششی در کار باشد، این بخشش باید حداقل 24 ساعت قبل از نبرد این تیم با پرسپولیس اتفاق می‌افتاد. ظاهرا کنفدراسیون فوتبال آسیا تصمیم گرفته بود این کارت قرمز را پس بگیرد اما اعلام عمومی این تصمیم، به حدود 60 دقیقه قبل از مسابقه پرسپولیس موکول شد. هواداران قرمزهای تهران از تماشای نام بن‌عطیه در ترکیب ثابت حریف شوکه شدند و طبیعتا این شوک بزرگ، کادر فنی و بازیکنان پرسپولیس را نیز تحت تاثیر قرار داد. در این مورد، سوال‌های بزرگ زیادی وجود دارد که طبیعتا کنفدراسیون فوتبال آسیا به آنها پاسخ نمی‌دهد. اگر قرار به بخشش بن‌عطیه بود، چرا این اتفاق حداقل یک روز زودتر رخ نداد؟ آیا در یک تورنمنت استاندارد مثل لیگ قهرمانان اروپا هم ممکن است چنین اتفاقی رخ بدهد؟ آیا اگر جای پرسپولیس و الدحیل عوض می‌شد، کنفدراسیون فوتبال آسیا حاضر بود به همین راحتی یک بازیکن پرسپولیس را ببخشد و کارت قرمز او را پس بگیرد؟ قطری‌ها میزبان ادامه لیگ قهرمانان هستند و ظاهرا قرار است از امتیاز میزبانی، به بهترین شکل ممکن برای خودشان استفاده کنند. در چنین  شرایطی امید بستن به سرنوشت تیم‌های ایرانی در این جام، کمی دشوار به نظر می‌رسد. چراکه همه تصمیم‌های کنفدراسیون فوتبال آسیا، در جهت راضی کردن تیم‌های عربی صورت می‌گیرد. ظاهرا فوتبال ایران قرار نیست هیچ جایی در این معادله‌ها داشته باشد.

حالا دیگر این دیدار پایانی روبه‌روی الشارجه امارات است که سرنوشت پرسپولیسی‌ها را در این مرحله از لیگ قهرمانان مشخص می‌کند. اگر پرسپولیس برنده جدال آخر باشد، بدون چون و چرا به مرحله بعدی خواهد رفت و در صورت شکست خوردن الدحیل، آنها صدرنشین گروه نیز خواهند شد

بجز بخشش بن عطیه که تاثیر زیادی در سرنوشت این مسابقه داشت، مسائل دیگری هم به یحیی و شاگردها در این نبرد لطمه زد. اول از همه، خستگی بیش از حد بازیکن‌ها روی فرم بازی تاثیر گذاشت. برگزاری سه بازی در هشت روز برای تیم‌های ایرانی، هیچ‌وقت کار ساده‌ای نبوده است. علاوه بر این، نباید از اشتباه‌های فردی بازیکنان پرسپولیس نیز به سادگی عبور کرد. آل‌کثیر در این مسابقه باز هم نشان داد که یک گل‌زن تمام عیار نیست و نمی‌تواند از بخت‌های گل‌زنی به بهترین شکل ممکن استفاده کند. بازی کردن شجاع در سمت چپ خط دفاعی نیز قرار نیست یک اتفاق خوش‌یمن برای پرسپولیس باشد. این اتفاق در دیدار نیمه نهایی جام حذفی روبه‌روی استقلال نتیجه نداد اما یحیی در غیاب هر سه گزینه‌اش برای پست دفاع چپ، دوباره خلیل‌زاده را در این بخش از زمین قرار داد و باز هم به نتیجه دلخواهش از این تصمیم نرسید. شجاع که به عنوان دفاع میانی یکی از بهترین‌های پرسپولیس است، در این بخش از زمین اصلا نمایش‌های خوبی را ارائه نمی‌کند. او به ساده‌ترین شکل ممکن به ادمیلسون جونیور پنالتی داد و همین اتفاق، کافی بود تا الدحیل به هدفش برسد و تا پایان بازی، دیگر عملا از فوتبال بازی کردن فاصله بگیرد. شاید مساوی، نتیجه به مراتب عادلانه‌تری برای این بازی بود اما شاید فاصله دو تیم، تنها در یک «اشتباه» خلاصه می‌شد. اشتباهی که حریف قطری را صاحب یک ضربه پنالتی کرد و پرسپولیس را در مسیر دچار شدن به شکست قرار داد.

حالا دیگر این دیدار پایانی روبه‌روی الشارجه امارات است که سرنوشت پرسپولیسی‌ها را در این مرحله از لیگ قهرمانان مشخص می‌کند. اگر پرسپولیس برنده جدال آخر باشد، بدون چون و چرا به مرحله بعدی خواهد رفت و در صورت شکست خوردن الدحیل، آنها صدرنشین گروه نیز خواهند شد. اگر بازی با تساوی کم گل به پایان برسد، پرسپولیس به خاطر قانون گل زده در خانه حریف، الشارجه را در بازی رو در رو شکست می‌دهد و در صورت برنده نشدن التعاون در دیدار پایانی، صعودش را قطعی می‌کند. پرسپولیس در صورت باختن بازی نیز، قطعا از لیگ قهرمانان حذف خواهد شد. با توجه به پیروزی وحشتناک شارجه روبه‌روی التعاون، قرمزها هنوز در رده دوم جدول دیده می‌شوند اما وضعیت این گروه، هنوز به شکل خاصی پیچیده به نظر می‌رسد و هر چهار تیم، همچنان شانس صعود به مرحله بعدی را دارند. مهم‌ترین راهی که می‌تواند اما و اگرها را برای پرسپولیس از بین ببرد، کنار زدن رقیب اماراتی در مسابقه پایانی است. پرسپولیس با یک برد در دیدار نهایی، جایش را در بین 16 تیم نهایی تورنمنت پیدا می‌کند.