نگرانی یحیی برای ستاره‌هایی که می‌روند
غارت قهرمان!
آریا رهنورد
پرسپولیس برانکو یک ویژگی کلیدی داشت. اینکه هر موفقیت را به موفقیت بعدی متصل می‌کرد. اینکه به هیچ قیمتی اشباع نمی‌شد و خودش را برای جام‌های بعدی حریص نشان می‌داد. اتصال مداوم موفقیت‌ها به هم، در درجه اول حاصل کارهای شگفت‌انگیز برانکو برای حفظ روحیه تیم بود اما یک دلیل مهم دیگر هم داشت. اینکه ترکیب اصلی پرسپولیس برای چند فصل متوالی حفظ شد و سرمربی کروات چارچوب ذهنی‌اش را با همین نفرات ساخت. حفظ موفقیت‌های تیم به سبک برانکو، برای یحیی گل‌محمدی بسیار سخت خواهد بود. چراکه به نظر می‌رسد او همین حالا نیز در معرض جدایی چند ستاره کلیدی تیمش قرار گرفته است.
حتما این جمله کلیشه‌ای را بارها و بارها شنیده‌اید که قهرمان ماندن، سخت‌تر از قهرمان شدن است. پرسپولیسی‌ها در چند سال گذشته، بار معنایی این جمله را به بازی گرفته‌اند. چراکه این تیم، توانسته در چهار دوره متوالی قهرمان لیگ برتر ایران شود و جام را حتی برای یک فصل، در اختیار تیم دیگری قرار ندهد. این پروژه رویایی، با برانکو ایوانکوویچ شروع شد. یک قهرمانی مقتدرانه در لیگ شانزدهم و سپس، بردن لیگ هفتم با کنار زدن همه رقبا برای برقراری یک جشن باشکوه دیگر در ورزشگاه آزادی که هواداران پرسپولیس را حسابی به وجد آورد. خیلی‌ها تصور می‌کردند روند موفقیت‌های باشگاه در همین نقطه متوقف می‌شود و خیلی‌ها هم منتظر کشیده شدن ترمز این تیم بودند اما در عمل، اتفاق دیگری به وقوع پیوست و تیم پروفسور، لیگ هجدهم را هم روی سکوی اول به پایان رساند. پرسپولیس ایوانکوویچ، هرگز از قهرمانی خسته نشد اما در نهایت خود این مربی تصمیم به ترک فوتبال ایران گرفت. در این نقطه دیگر، همه از پایان عصر رویایی پرسپولیس حرف می‌زدند. حتی هواداران باشگاه هم منتظر بودند تا تیم‌های دیگری را روی سکوی قهرمانی ببینند اما قرمزها باز هم به برنده شدن و جام گرفتن ادامه دادند. این اتفاق حتی زودتر از فصل‌های گذشته هم رخ داد تا پرسپولیس رکورد سریع‌ترین قهرمانی تاریخ لیگ برتر را به نام خودش ثبت کند. از شروع دوران مربیگری یحیی در فوتبال ایران، سال‌های نسبتا زیادی گذشته است. این مربی حتی سابقه یک دوره حضور ناموفق روی نیمکت همین باشگاه را دارد. او با ذوب فاتح جام حذفی شده بود اما در کارنامه‌اش اثری از قهرمانی لیگ برتر دیده نمی‌شد. این قهرمانی سرانجام برای این مربی به دست آمد اما حالا او و تیمش، یک فصل بسیار سخت را در پیش خواهند داشت. گل‌محمدی نتوانست انگیزه نفراتش را برای دیدار تشریفاتی با ذوب‌آهن حفظ کند. اگر قرار است پرسپولیسی‌ها باز هم در همین ارتفاع دیده شوند، این مربی باید انگیزه‌های لازم برای گرفتن یک جام دیگر را نیز برای ستاره‌های باشگاه به وجود بیاورد.
کار کردن با مدیران فعلی باشگاه پرسپولیس، یک چالش بزرگ برای یحیی تلقی خواهد شد. در پایان همین فصل، قرارداد چند ستاره با باشگاه به پایان می‌رسد و در شرایط فعلی، رسول پناه و همکارانش هیچ تلاشی برای حفظ نفرات اصلی انجام نمی‌دهند. وقتی صحبت از برگزاری مراسم قهرمانی می‌شود، آقای مدیر خیلی زود خودش را به سکو می‌رساند اما وقتی زمان تمدید قراردادها از راه می‌رسد، هیچ‌کس نمی‌تواند رسول پناه را پیدا کند. همین روزها، زمزمه‌هایی از پیوستن علی علیپور به باشگاهی در فوتبال چین به گوش رسیده است. حتی گفته می‌شود که گل‌زن اصلی این سال‌های پرسپولیس برای امضای این قرارداد، رقمی بیشتر از یک میلیون یورو دریافت کرده است. قرارداد این مهاجم در پایان همین فصل به پایان می‌رسد اما ظاهرا حتی درآمدزایی از این ترانسفر نیز برای مدیران باشگاه پرسپولیس اهمیتی ندارد. از دست دادن علیپور یک شوک مهیب برای یحیی خواهد بود. چراکه مهدی عبدی، هنوز آمادگی لازم را برای تبدیل شدن به مهاجم اصلی تیم ندارد.
خرید بازیکن خارجی برای تیم هم عملا غیرممکن به نظر می‌رسد. بشار رسن، به احتمال بسیار زیاد دومین خروجی سرشناس پرسپولیس در پایان این فصل خواهد بود. بدون این نفرات که در این سال‌ها از بهترین‌های پرسپولیس بوده‌اند، ساخت یک تیم رویایی اصلا کار راحتی به نظر نمی‌رسد. باشگاه حتی ممکن است مهدی ترابی و شجاع خلیل‌زاده را نیز از دست بدهد. اگر چنین اتفاقی رقم بخورد، پرسپولیس دیگر صاحب یک ترکیب کهکشانی نیست و ممکن است در کورس با رقبای جدی‌اش، عقب بماند. آن روز همه، عملکرد ضعیف باشگاه در پنجره نقل و انتقالاتی را فراموش می‌کنند و بدون شک، یحیی را مقصر نتایج بد تیم می‌دانند.
حتی در فاصله‌ای کوتاه پس از برگزاری جشن قهرمانی در لیگ برتر، یحیی گل‌محمدی هنوز با انتقادهایی روبة‌رو می‌شود. اینکه تیمش تماشاگرپسند فوتبال بازی نمی‌کند، به ستاره‌های خط دفاعی‌اش وابسته است، اگر گل اول بازی را نزند کمی به هم می‌ریزد و بارها رقبا را با نتیجه اقتصادی یک بر صفر شکست داده است. حفظ این تیم در وضعیت مطلوب، سخت‌ترین فصل از دوران مربیگری یحیی را رقم می‌زند. او هم مثل برانکو، تلاش خواهد کرد تا انگیزه بازیکنان را برای قهرمانی‌های بعدی زنده نگه دارد اما بدون داشتن ابزار مناسب، یک فصل نفس‌گیر در انتظار این مربی خواهد بود.
دیدگاه تان را بنویسید