آریا طاری

شکست دیرهنگام روبه‌روی ماشین‌سازی تبریز، سایپا را موقتا در رده دهم جدول قرار داد. آنها حالا دیگر به مراتب کم‌تر از گذشته با خطر سقوط روبه‌رو هستند. سایپا با یکی از کم‌هزینه‌ترین تیم‌های تاریخش در ادوار لیگ برتر، این بار روشی متفاوت‌تر از همیشه را برای رقابت در این لیگ در نظر گرفته است. روشی که تا امروز به خوبی جواب داده و نشان از تغییر سیاست‌های کلان این مجموعه دارد. آنها به جای جنگیدن برای آرزوهای دست‌نیافتنی، رویای ستاره‌هایی را برآورده می‌کنند که با لباس این باشگاه، به فوتبال ایران معرفی می‌شوند.

سایپا تیم پرطرفداری نیست. هیچ‌وقت هم نبوده است. این تیم هرگز هواخواهان پرشماری نداشته و هرگز نتوانسته یک استادیوم کاملا نارنجی‌پوش را به وجد بیاورد. این حقیقتی است که باید در مورد این باشگاه پذیرفت. اینکه آنها به دنبال «قهرمانی» لیگ برتر باشند، نه جماعت گسترده‌ای را شادمان می‌کند، نه روی قیمت محصولات کارخانه موثر است و نه حتی می‌تواند در ساختار معیوب فوتبال ایران، این تیم را صاحب ثروت کلانی کند. پس رفتن به سراغ چنین سیاست‌هایی، نه یک تصمیم «مردمی» و نه حتی یک تصمیم عاقلانه است. سایپا در دوره‌هایی از لیگ، مربیان گرانقیمت و ستاره‌های جذابی را به خدمت گرفته اما در نهایت، باز هم به بن‌بست رسیده است. سیاست فعلی این باشگاه اما به وضوح نشان می‌دهد که آنها به شناخت دقیقی از کاراکتر خودشان در فوتبال ایران رسیده‌اند. سایپا برای جام مبارزه نمی‌کند، فشاری برای رسیدن به رده‌های بالای جدول ندارد و هزینه سرسام‌آوری هم انجام نمی‌دهد. اعتماد به ابراهیم صادقی، یک تصمیم درست و ایده‌آل برای این باشگاه بوده است.

 اگر شرایط باشگاه هنوز مثل گذشته بود، صادقی در چند مقطع به خاطر نتایج ضعیف از کار برکنار می‌شد اما مدیران سایپا، پای سرمربی‌شان ایستادند و اعتماد به او را ترک نکردند. سایپا در فاصله هفته‌های چهارم تا پانزدهم لیگ برتر، حتی برنده یک مسابقه نیز نشد. اگر ابراهیم در همان مقطع شغلش را از دست می‌داد، هیچ‌کس از مدیران باشگاه خرده نمی‌گرفت اما همین مدیرها، موقعیت شغلی خودشان را به خطر انداختند تا صادقی را به هر قیمتی حفظ کنند. او سرمایه بزرگ باشگاه سایپا به شمار می‌رود و برکناری‌اش، حکم تیر خلاص به یک پروژه طولانی‌مدت را دارد. صادقی در سایپا از یک فوتبالیست جوان به یک بازیکن باتجربه تبدیل شد. از همین باشگاه به پیراهن تیم ملی رسید. وفادارانه در همین تیم باقی ماند و به موقعیت‌های بهتر در زندگی ورزشی‌اش پشت کرد. او سپس به عنوان کمک مربی در سایپا مشغول به کار شد. در حقیقت ابراهیم صادقی همه مراحل تبدیل شدن به یک سرمربی در این تیم را طی کرده و حالا در موقعیت درستی ایستاده است. موقعیتی برای ساختن یک تیم جوان و معرفی استعداد‌های تازه برای لیگ برتر. این درست همان چیزی است که باشگاهی مثل سایپا باید باشد. این درست همان راهی است که تیم‌های بدون هواداری مثل پیکان نیز باید در پیش بگیرند.

نارنجی‌ها در چند فصل گذشته، به چند استعداد جوان در فوتبال ایران جهت درست داده‌اند. از مهدی ترابی که حالا پرسپولیس روی کاکلش می‌چرخد تا علی قلی‌زاده که به لیگ بلژیک منتقل شده است. حتی باید از اللهیار صیادمنش نام برد که این روزها در فوتبال ترکیه حضور دارد. این نفرات با پیراهن سایپا، خیلی زود شانس بازی در لیگ برتر را به دست آوردند و همین اتفاق، فرصتی شد تا مهارت‌های‌شان را به خوبی نشان بدهند. سایپا با ابراهیم صادقی، این پروژه را خیلی جدی‌تر از چند سال قبل دنبال می‌کند. آنها در این فصل، جوان‌ترین ترکیب ابتدایی تاریخ لیگ برتر را روبه‌روی استقلال به زمین فرستادند. طاها شریعتی که این فصل در سایپا به عنوان یک مدافع میانی خوش‌استیل تثبیت شده، یکی از مهره‌های جوان این باشگاه به شمار می‌رفت. مهیار جباری از دل تست‌های شروع فصل بیرون آمده و چهره‌هایی مثل حاجی عیدی و امیرحسین حسین‌زاده، همگی محصول استعدادیابی‌های باشگاه سایپا هستند. با وجود استفاده از نفرات جوان، نارنجی‌ها این فصل از دو بازی رفت و برگشت با تیمی مدعی مثل سپاهان، دو امتیاز دشت کرده‌اند. تیم بدون شکست روبه‌روی سپاهان، در همین فصل سابقه متوقف‌کردن شهرخودرو، استقلال و فولاد را نیز دارد.

در حقیقت آنها با وجود جوانگرایی، روبه‌روی مدعیان خوب ظاهر شده‌اند و حالا با برد این هفته، از انتهای جدول فاصله دارند. ارزش این پروژه زمانی مشخص می‌شود که مهره‌های جوان امروز باشگاه، در آینده به سطوح بالاتری در فوتبال ایران برسند.

ابراهیم صادقی در دوران بازی، هرگز از سایپا جدا نشد. هیچ پیشنهادی در فوتبال ایران وجود نداشت که بتواند چسب قدرتمند بین این بازیکن و سایپا را بی‌اثر کند. شاید او در دوران مربیگری نیز چنین تصمیمی داشته باشد و برای سال‌ها، روی نیمکت این تیم باقی بماند. شاید هم کمی جاه‌طلب‌تر نشان بدهد و به تیم‌های بزرگ‌تری نیز فکر کند. با هر انتخابی اما، شروع داستان سرمربیگری او در باشگاه امیدوارکننده نشان می‌دهد. فراموش نکنید که در این فصل به جز او، تنها سه مربی دیگر از شروع رقابت‌ها تغییر نکرده‌اند.