چرا انصراف نمی‌دهید آقای زنوزی؟

آریا طاری

باشگاه «فرهنگی-ورزشی» تراکتورسازی به گفته مالکش، از شروع این فصل تنها مبلغ 350 میلیون تومان را به عنوان درآمد از فدراسیون فوتبال دریافت کرده است. محمدرضا زنوزی از موضوع درآمد به عنوان اهرم فشار به فدراسیون استفاده می‌کند اما معلوم نیست در این وضعیت، چرا همچنان اصرار به تیم‌داری و مالکیت یک باشگاه خصوصی دارد. جالب است بدانید که بر اساس معیارهای فیفا و یوفا، یک باشگاه تنها در شرایطی می‌تواند به حیات سالم خود ادامه بدهد که میزان درآمدهای طبیعی‌اش از میزان هزینه‌هایش بیشتر باشند. در واقع در فوتبال اروپا اگر یک باشگاه این چنین با هزینه مستقیم یک مالک و از دست دادن مقرهای درآمد اداره شود، بلافاصله با محرومیت‌هایی سنگین دست و پنجه نرم خواهد کرد. زنوزی امروز منتقد این وضعیت است اما به نظر می‌رسد گناه خود او در رقم خوردن چنین وضعیتی، به هیچ وجه کم‌تر از فدراسیونی‌ها نیست. آقای مالک، یک تنه رقم قراردادها در فوتبال ایران را چند پله بالاتر برده و عملا بازار را به هم ریخته است. چطور زمانی که او برای جذب ستاره‌ها میلیاردی هزینه می‌کرد، به فکر مشکلات مالی باشگاهش نبود؟ نمی‌شود هم به ستاره‌های فوتبال «قرارداد دلاری» بدهی و هم به افزایش نسبت هزینه به درآمد در فوتبال ایران معترض باشی. وضعیت اقتصادی امروز باشگاه‌های فوتبال ایران، قبل از ویروس کرونا همین بوده و پس از این ویروس هم، تغییر چندانی نخواهد کرد. سوال بزرگ اما اینجاست که زنوزی و امثال او، چه برنامه‌ای برای آینده دارند؟ آیا اگر لیگ نوزدهم نیمه‌تمام بماند، آنها ناگهان از شروع لیگ بیستم به لحاظ اقتصادی به منچستریونایتد و بارسلونا تبدیل می‌شوند؟ آیا آنها موافق این هستند که لیگ برتر، تا زمان ایجاد یک تغییر اقتصادی بزرگ در باشگاه‌ها، تعطیل بماند؟ آنها از فوتبال، شهرتش را می‌خواهند اما نمی‌خواهند هزینه‌های این کار را پرداخت کنند. آنها از فوتبال، محبوبیتش را می‌خواهند اما دوست ندارند برای حفظ این محبوبیت، هیچ تاوانی بدهند.

آقای مالک که در سخت‌ترین روزهای تراکتور حتی حاضر نیست به ایران سفر کند، پای ثابت مصاحبه‌های جنجالی است. او تا دیروز از «غیرممکن» بودن اجرای پروتکل‌های بهداشتی صحبت می‌کرد اما حالا مدعی شده که باشگاهش هیچ مشکلی برای اجرای این پروتکل‌ها ندارد و نگران باشگاه‌های ضعیف‌تری است که نمی‌توانند این اصول را رعایت کنند. باور کنید این نگرانی، دیگر نوبر است. مگر شما قیم باشگاه‌های دیگر هستید آقای زنوزی؟ شما باید نگران همین «دو باشگاهی» باشید که در لیگ برتر، تحت مالکیت خودتان قرار دارند. اگر شما خیلی توانمند هستید و زور زیادی دارید، سعی کنید کاپیتان تیم‌تان را به تبریز برگردانید. بهتر است شما به جای تعیین تکلیف برای باشگاه‌های دیگر، بازیکنان باتجربه تیم خودتان را که حتی ذره‌ای به قرارداد میلیاردی‌شان پایبند نیستند، مجاب به حضور دوباره در تمرین‌ها کنید. اگر شما حقیقتا برای «فوتبال» آمده‌اید و انگیزه «غیرفوتبالی» ندارید، چرا به جای این حرف‌ها و سوژه‌های تکراری، یک «جام» برای این باشگاه به دست نمی‌آورید؟ چرا با وجود بستن یکی از گرانقیمت‌ترین تراکتورهای تاریخ، باید در فاصله 9 هفته به پایان رقابت‌ها این چنین از میدان مسابقه، گریزان باشید؟ فوتبال خطرناک است آقای زنوزی. مغز و ساق فوتبالیست‌ها هم همیشه می‌تواند در معرض خطر قرار بگیرد. بازیکنان واقعی و ستاره‌های بزرگ نیز، اهل خطر کردن هستند. اگر می‌خواهید به سراغ فعالیتی بروید که هیچ خطری به همراه ندارد، بهتر است به سراغ مالکیت یک تیم در تنیس روی میز بروید. هرچند که متاسفانه آن رشته ورزشی، شهرت و محبوبیت زیادی برای شما به همراه نخواهد آورد.

آقای مالک که در سخت‌ترین روزهای تراکتور حتی حاضر نیست به ایران سفر کند، پای ثابت مصاحبه‌های جنجالی است. او تا دیروز از «غیرممکن» بودن اجرای پروتکل‌های بهداشتی صحبت می‌کرد اما حالا مدعی شده که باشگاهش هیچ مشکلی برای اجرای این پروتکل‌ها ندارد و نگران باشگاه‌های ضعیف‌تری است که نمی‌توانند این اصول را رعایت کنند

فدراسیون فوتبال، خیلی دیر به فکر تقابل با مالک تراکتور افتاده و به تازگی، از شکایت علیه این مالک به مراجع قضایی صحبت کرده است. چرا آن موقع که این مالک با نقض همه قوانین، مالکیت همزمان دو باشگاه لیگ برتری را بر عهده می‌گرفت، در این مورد سکوت کردید؟ چرا وقتی او علیه همه ارکان فوتبال ایران مصاحبه می‌کرد، باز هم سکوت به خرج دادید؟ چرا وقتی زنوزی عظمت را در حضور هوادارها روی تپه‌ها می‌دانست و جام‌های قهرمانی را زیر سوال می‌‎برد، هیچ پاسخی به او ندادید؟ چرا وقتی او معتقد بود که همه می‌خواهند یک تیم خاص قهرمان لیگ برتر شود، باز هم هیچ پاسخی نداشتید؟ این بحران، اتفاقا زاییده خود فدراسیون است. جماعتی که در مقابل کج روی‌های این مالک، جوابی بجز سکوت نداشتید.