آریا طاری

انجام آزمایش‌های کرونا در باشگاه‌های مختلف، اولین قدم برای بازگشت رسمی فوتبال در ایران بوده اما در همین قدم اول، پنج اشتباه فاجعه‌بار صورت گرفته است. این تلقی‌های اشتباه موجب شده‌اند که پروسه بازگشت فوتبال به طور کلی با مشکل مواجه شود. ظاهرا مدیران فدراسیون و سازمان لیگ خواهان برگشت لیگ برتر هستند اما نه می‌خواهند و نه می‌توانند که استانداردهای لازم را برای چنین اتفاقی فراهم کنند. آنها که در شرایط عادی نیز هرگز مدیران موفقی نبودند، حالا در این شرایط خاص بار دیگر ثابت کرده‌اند که نمی‌توانند مسئولیت‌های‌شان را به درستی انجام بدهند.

آزمایشگاه دلخواه

این اشتباه استراتژیک در مورد تست‌های کرونا در لیگ برتر، کاملا نابخشودنی به نظر می‌رسد. فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ در کمال ناباوری، به باشگاه‌ها اجازه داده‌اند که آزمایش کرونا را در هر آزمایشگاهی که صلاح دیده‌اند پشت سر بگذارند. حتی اگر یک بچه هفت ساله مسئول فوتبال ایران باشد، حتما این موضوع بدیهی را می‌داند که اساسا همه تست‌ها باید در شرایط یکسان و کاملا مشابه گرفته شوند تا نتایج نهایی آزمایش‌ها قابل استناد باشند. وقتی یک آزمایشگاه یکسان و یک سیستم مشترک وجود ندارد، نتایج همواره با هم متفاوت خواهند بود. برای پی بردن به عمق فاجعه، کافی است تا به یک مثال کاملا ساده توجه کنید. در لیگ برتر ایران، باشگاهی مثل گل گهر سیرجان هزینه بیشتری انجام داده و آزمایش کرونا را با درجه حساسیت بالاتری پشت سر گذاشته است. نتیجه این کار، «مشکوک» اعلام‌ شدن هفت عضو این باشگاه به کووید 19 بوده است. در همین لیگ اما تیم دیگری هم داشته‌ایم که به جای تست‌های اصلی کرونا، فقط آزمایش خون را پشت سر گذاشته و عملا برایش اهمیتی نداشته که این نتیجه‌ها چقدر دقیق هستند. در واقع هیچ‌کس نمی‌تواند به آماری که از میزان ابتلای فوتبالیست‌ها به کرونا منتشر شده استناد کند. چراکه در بعضی از تیم‌ها این آمار به شکل نامعقولی پایین و در چند باشگاه خاص که اتفاقا مخالف ادامه لیگ هستند، این آمار بیش از حد بالا به نظر می‌رسد.

راستی‌آزمایی نتایج

اساسا چه کسی قرار است نتایج آزمایش کرونا در باشگاه‌های مختلف را بسنجد و راستی آزمایی این نتایج را مدنظر داشته باشد؟ بر اساس اعلام قاطع باشگاه‌ها، حتی یک ناظر از فدراسیون و یا سازمان لیگ در زمان انجام آزمایش‌ها در باشگاه حضور نداشته است. مگر می‌شود تیم‌های مختلف ار مکلف به انجام تست کرونا کنی اما خودت کوچک‌ترین نظارتی روی این اتفاق نداشته باشی؟ در چنین شرایطی چطور باید به نتایج حاصل از این تست‌ها اعتماد کرد؟ اصلا چطور باید خروجی‌های نوشته شده روی کاغذهای آزمایشگاهی را بدون چون و چرا پذیرفت؟ از کجا معلوم که در یک تیم، یک بازیکن به جای بازیکن دیگر تست نداده باشد؟ نهادهایی که به این اندازه روی بازگشت فوتبال تاکید دارند، حتی به اندازه فراهم کردن نیروی نظارتی برای آزمایش‌های کرونا ارزش قائل نشده‌اند.

اسامی پنهان

ایران تنها کشور دنیا محسوب می‌شود که باشگاه‌های فوتبالش، اسامی مبتلایان به کرونا را پنهان می‌کنند. همان افرادی که به خیال خودشان می‌خواهند با حضور دوباره فوتبال، ترس جامعه از کرونا را بریزند، با این پنهانکاری ترس و نگرانی بیشتری درباره کووید 19 به وجود می‌آورند. این کار خودش به تنهایی، بزرگ کردن بیش از حد این بیماری است. در فوتبال ایران خیلی از فوتبالیست‌ها به کرونا مبتلا شدند و هیچ مشکلی هم برای آنها به وجود نیامد. این وضعیت نه ترسناک است و نه می‌تواند «خجالت‌آور» باشد اما به شکل حیرت‌انگیزی، در پروتکل بهداشتی هیچ اشاره‌ای به معرفی این اسامی نشده است. به همین سادگی یک باشگاه می‌تواند بازیکنش را به آزمایش کرونا ببرد، نتایج این آزمایش و هویت بازیکن را نیز مخفی کند. حتی ممکن است در یک بازی حساس و سخت، یک تیم بازیکن کرونایی‌اش را به زمین بفرستد تا به هر قیمتی برنده باشد! پنهان کردن هویت مبتلایان به این ویروس، یک اشتباه بزرگ و عجیب دیگر است.

ناظر بی ناظر

در اروپا، همه جلسه‌های تمرینی در عصر کرونا با حضور ناظران ویژه برگزار می‌شود اما در فوتبال ایران به ازای هر باشگاه، حتی یک ناظر نیز تعیین نشده است. در واقع اصلا کسی نمی‌داند که در جلسه‌های تمرینی تیم‌های لیگ برتری چه می‌گذرد و پروتکل‌ها چقدر رعایت می‌شوند. همین حالا ممکن است یک تیم در لیگ برتر، هیچ‌کدام از موارد بهداشتی را رعایت نکند و از آن‌جا که درهای محل تمرین روی خبرنگارها نیز بسته شده‌اند، این ماجرا هیچ‌وقت کشف نشود.

پروتکل بی‌پول

مسئولان فدراسیون و سازمان لیگ، یک نکته مهم را کاملا نادیده گرفته‌اند. اینکه بعضی از باشگاه‌ها در همین فوتبال، پول «آب معدنی» هم ندارند و طبیعتا قادر به پشت سر گذاشتن تست‌های کرونا نیستند. رعایت پروتکل بدون پول، هرگز میسر نخواهد شد. حداقل فدراسیون می‌توانست یک بسته حمایتی را با کمک دولت برای بازگشت فوتبال در نظر بگیرد و انگیزه شروع دوباره را برای تیم‌ها ایجاد کند. بی‌توجهی به این موضوع، یک مشکل بزرگ دیگر محسوب می‌شود که روند تست‌ها را در بعضی از باشگاه‌های لیگ برتر مختل کرده است.