تابستان پرحادثه!

آریا طاری

«لیگ برتر برمی‌گردد». این جمله حالا دیگر از مرحله شایعه و زمزمه، به خبر رسمی تبدیل شده است. در چند روز گذشته، ستاد ملی مبارزه با کرونا مجوزهای لازم برای بازگشت فوتبال حرفه‌ای در کشور را صادر کرده و سازمان لیگ نیز بیست و دوم خرداد را به عنوان تاریخ از سرگیری رقابت‌ها برگزیده است. لیگ برتر روی کاغذ، به زودی شروع می‌شود اما برای آغاز مسابقه‌ها به شکل مطلوب در زمین فوتبال، هنوز نگرانی‌های زیادی وجود دارد. از ادامه این فصل لیگ، تنها 9 هفته باقی مانده اما شاید برگزاری همین 9 هفته، به تنهایی به اندازه برگزاری همه ادوار لیگ برتر چالش‎برانگیز باشد.

تماشاگرانی که نیستند

لیگ برتر در حالی آغاز می‌شود که هنوز امکان حضور تماشاگرها روی سکوها وجود ندارد. مسابقات فوتبال ایران حتی با حضور هوادارها نیز در بسیاری از موارد، سرد و کسل‌کننده هستند و حالا که دیگر تماشاگری هم در کار نیست، اوضاع به مراتب بدتر خواهد شد. از همین حالا باید خودمان را برای انبوهی از تساوی‌های بدون گل و بازی‌های سرد در 9 هفته پایانی لیگ برتر آماده کنیم. در ایران مثل اروپا امکانات لازم برای چسباندن عکس تماشاگرها روی صندلی‌ها و یا پخش صدای آنها در ورزشگاه وجود ندارد. در نتیجه برای مدت زیادی، باید به قاب‌هایی از سکوهای کاملا خالی و بی‌روح خو بگیریم تا زمانی که ورود دوباره تماشاگرها به استادیوم‌ها، آزاد شود. پیش‌بینی‌ها می‌گویند که آلمانی‌ها در این زمینه پیش‌قدم می‌شوند و در شروع فصل بعدی، به تدریج گروهی از هواداها را به درون استادیوم راه می‌دهند.

سندروم مدیران بهانه‌گیر

از همین حالا، باید خودمان را برای تحمل انتقادهای روزانه مدیران لیگ برتری آماده کنیم. مدیرانی که مخالف شروع بازی‌ها بودند، طبیعتا در ادامه راه نیز دست از مخالفت و بهانه‌گیری برنمی‌دارند. آنها برای پوشاندن نتایج ناخوشایند تیم خودشان، هر لحظه بهانه تازه‌ای می‌روند و احتمالا در 9 هفته نهایی، بارها و بارها ادعا می‌کنند که فصل را ادامه نخواهند داد. با وجود این مدیران، باید برای یک جنگ روانی تمام‌عیار در هفته‌های نهایی آماده باشیم. سیل کنایه‌ها و طعنه‌ها نیز مثل همیشه داغ خواهد بود. از همین الان می‌توان پیش‌بینی کرد که بعضی از مدیران و مالکان باشگاه‌های لیگ برتری، از علاقه فدراسیون و وزارت به قهرمانی یک تیم خاص حرف بزنند. این اظهارنظرها در ادامه لیگ برتر، شدت خواهند گرفت. چراکه پذیرش نتایج و مسئولیت‌ها، هیچ‌وقت به یک اپیدمی در فوتبال ایران تبدیل نشده است.

بازیکنانی که برنمی‌گردند

ابراهیم صادقی مدتی قبل در استودیوی تلویزیون، فاش کرد که یکی از بازیکنان سایپا در صورت ادامه رقابت‌های فصل، از همراهی این باشگاه انصراف داده است. صادقی البته از این بازیکن اسم نبرد اما به نظر می‌رسد این روند در بین بعضی از فوتبالیست‌های لیگ برتری، به یک عادت تبدیل شود. بازیکن‌های فوتبال برخلاف صاحبان بسیاری از مشاغل دیگر، مشکلات مالی ندارند و ترجیح می‌دهند همچنان به استراحت خانگی‌شان ادامه بدهند. از آن‌جایی که باشگاه‌ها نیز از برش و اقتدار لازم برای مواجهه با این ستاره‌ها برخوردار نیستند، خیلی از تیم‌ها لیگ را با ترکیب ناقص آغاز خواهند کرد. اشکان دژاگه یکی از نفراتی است که اعلام کرده در ادامه لیگ برای تراکتور به میدان نمی‌رود. بازیکنی که در سال‌های گذشته یکی از نمادهای رفتار «حرفه‌ای» در فوتبال ایران بوده، حالا دست به چنین رفتاری می‌زند. کی‌روش استنلی نیز یکی دیگر از نفراتی است گه گفته می‌شود شاید برای ادامه رقابت‌های لیگ برتر به سپاهان برنگردد و برای این تیم به میدان نرود.

موج مصدومیت

از آن جایی که فوتبالیست‌های میلیاردی ایرانی با وجود رقم‌های قابل توجه دریافتی، حتی ساده‌ترین امکانات تمرینی را نیز در خانه ندارند، انتظار می‌رود که بسیاری از آنها این مدت را در استراحت مطلق سپری کرده باشند. همین استراحت موجب می‌شود که در بازگشت بازی‌ها، آسیب‌دیدگی‌های زیادی برای نفرات مختلف اتفاق بیفتد. به این موضوع دقت کنید که ستاره‌های بوندس‌لیگا تنها با 16 روز تمرین، آماده بازگشت رقابت‌ها شدند اما در فوتبال ایران حتی 22 روز فاصله نیز برای باشگاه‌ها کافی به نظر نمی‌رسد. احتمالا خیلی زود با موج گسترده‌ای از مصدومیت‌ها در لیگ برتر مواجه می‌شویم. چراکه باشگاه‌ها در این مدت نظارت کافی را نسبت به عملکرد بازیکنان‌شان نداشته‌اند و خیلی از تیم‌ها، ستاره‌ها را به حال خودشان رها کرده بودند.

رعایت نکن‌ها!

طبیعتا رعایت پروتکل‌های بهداشتی، برای تداوم رقابت‌های لیگ ضروری است اما قطعا بازیکنانی وجود خواهند داشت که این پروتکل‌ها را زیر پا بگذارند و کار خودشان را بکنند. این بازیکنان ممکن است ادامه برگزاری رقابت‌های لیگ را به خطر بیندازند. چراکه ممکن است ویروس از طریق آنها به نفرات دیگری نیز سرایت کند. هر چقدر که بازیکنان اصول بهداشتی را جدی‌تر بگیرند، شانس ادامه رقابت‌های فوتبال بیشتر خواهد بود. با این وجود وقتی حتی در کشوری مثل آلمان نیز برخی از فوتبالیست‌ها این اصول را زیر پا می‌گذارند، نباید انتظار داشت که در لیگ برتر ایران چنین اتفاقاتی به وقوع نپیوندد.