آریا رهنورد

یکی از اتفاق‌هایی که به دلیل شیوع گسترده ویروس کرونا به تعویق افتاد، حضور دوباره خانم‌ها در ورزشگاه آزادی بود. اگر این ویروس این طور به جان فوتبال نمی‌افتاد، بانوان در جریان دیدار نوروزی با هنگ‌کنگ راهی استادیوم آزادی می‌شدند و پس از آن خودشان را آماده می‌کردند تا در خردادماه، در دو بازی بسیار حساس و تعیین‌کننده با عراق و بحرین، بخشی از جمعیت ورزشگاه آزادی را به خودشان اختصاص بدهند. با شیوع کووید 19، همه دیدارهای تیم ملی متوقف شد. بازی‌های فروردین و خرداد، به زمان نامعلومی موکول شده‌اند و ممکن است در مهرماه برگزار شوند. هنوز هیچ زمان دقیقی برای این بازی‌ها تعیین نشده اما انجام آنها چندان نزدیک به نظر نمی‌رسد. این اتفاق، روند ورود بانوان به استادیوم‌ها را با تاخیر مواجه می‌کند اما نمی‌توان به طور کلی مانع آن شد. هر وقت که تیم ملی به زمین بازی برگردد، بانوان نیز در آزادی حاضر خواهند شد. مهم نیست که چه کسی روی صندلی ریاست فدراسیون حاضر باشد. چراکه این اتفاق نه با تصمیم مهدی تاج، بلکه با اصرار فیفا شکل گرفته است. فیفا نیز همچنان شرایط را به دقت زیر نظر دارد و اجازه نمی‌دهد که این فرصت ایده‌آل برای بانوان در فوتبال ایران به راحتی از دست برود. ماجرا به همین نقطه نیز ختم نمی‌شود. قرار است در آینده، خانم‌ها برای تماشای مسابقه‌های لیگ نیز وارد ورزشگاه آزادی شوند. این ماجرا از تیم ملی شروع شده اما نباید در همین سطح متوقف شود و باقی بماند. فدراسیون بین‌المللی فوتبال، قصد دارد که به حضور پررنگ‌تر خانم‌ها در ورزشگاه‌های ایرانی کمک کند اما قرار نیست برای این کار، بیش از حد عجله به خرج بدهد. چراکه این ماجرا، قرار نیست تب تندی باشد که به سرعت فروکش می‌کند. بلکه قرار است یک روند پیوسته با نتایجی ماندگار و همیشگی تلقی شود.

تعطیلی فوتبال، مانعی ابدی برای حضور خانم‌ها در ورزشگاه نیست. شاید این ماجرا، زمان آن را به تعویق انداخته اما این اتفاق، دیر یا زود دوباره رخ می‌دهد. تیم ملی در حضور هواداران زن، با هنگ‌کنگ مسابقه می‌دهد و روبه‌روی عراق و بحرین، با حمایت همه هوادارانش بازی می‌کند

تعطیلی فوتبال، مانعی ابدی برای حضور خانم‌ها در ورزشگاه نیست. شاید این ماجرا، زمان آن را به تعویق انداخته اما این اتفاق، دیر یا زود دوباره رخ می‌دهد. تیم ملی در حضور هواداران زن، با هنگ‌کنگ مسابقه می‌دهد و روبه‌روی عراق و بحرین، با حمایت همه هوادارانش بازی می‌کند. فراموش نکنیم که لیگ برتر نوزدهم، یکی از کم‌تماشاگرترین فصول تاریخ فوتبال باشگاهی در ایران بوده است. حتی تیم‌های بزرگی مثل استقلال و پرسپولیس نیز، در دیدارهای بزرگ تماشاگران چندانی نداشته‌اند. دو دربی خلوت و کم‌تماشاگر این فصل نیز، نشان می‌دهند که اوضاع سکوها در فوتبال ایران چندان مطلوب نیست. در چنین شرایطی، حضور خانم‌ها در مسابقه‌های داخلی می‌تواند شور و حال را به ورزشگاه‌ها برگرداند. حضوری که البته باید موثر، غیرگزینشی و ادامه‌دار باشد. اگر اجازه خانوادگی‌ شدن جو استادیوم‌ها صادر شود، اتفاق‌های بسیار مثبتی برای فضای ورزشگاه‌ها رخ می‌دهد و شرایط سکوها نیز به مراتب مطلوب‌تر و مناسب‌تر می‌شود. بهتر است این بار فدراسیون به جای انتظار کشیدن برای تصمیم فیفا، خودش اقدام کند و در بازگشت هوادارها پس از بحران کرونا، این تغییر مثبت را در فوتبال ایران به وجود بیاورد. تغییری که یک بزنگاه تاریخی برای فوتبال خواهد ساخت.