بیدار شو علیرضا!

آریا رهنورد

علیرضا بیرانوند یکی از مهره‌های تیم ملی بود که برابر عراق، روز دلچسبی را پشت سر نگذاشت. شاید بعد از مسعود شجاعی و اخراج کودکانه‌اش از زمین، اشتباه بیرو بیشتر از هر بازیکن دیگری به چشم آمد. چراکه او نتوانست روی کرنر لحظات پایانی بازی مقاومت کند و با یک حرکت ناامیدکننده، عراق را به دومین گل مسابقه رساند. مرد شماره یک تیم ملی، این روزها در بهترین فرم ممکن دیده نمی‌شود و در این فصل از رقابت‌های لیگ برتر نیز، اشتباه‌های زیادی داشته است. او در یکی از حساس‌ترین دیدارهای تیمش روبه‌روی سپاهان، عملکرد خوبی نداشت و روی صحنه هر دو گل تیم حریف به دروازه تیم کالدرون، تنها «تماشاچی» بود. انتظارها از این بازیکن، به مراتب بیشتر از کیفیت فعلی او هستند. چراکه انتظار می‌رود او در همه بازی‌ها، نقش «ناجی» را بر عهده بگیرد و تیم ملی را در مسیر موفقیت قرار بدهد. او در یک سال و نیم اخیر، همواره یک ستاره تمام‌عیار برای تیم ملی بوده و به همین خاطر است که تماشای لغزشش، برای آینده تیم نگران‌کننده به نظر می‌رسد. ایران برای رسیدن به مرحله دوم دور مقدماتی جام جهانی 2022 قطر، باید هر چهار بازی پیش‌رو را با پیروزی پشت سر بگذارد. شاید حتی یک تساوی نیز، تیم ویلموتس را در خطر حذف زودهنگام از مقدماتی جام جهانی قرار بدهد. برای دیدارهای بعدی، به یک دروازه‌بان با «تمرکز» کامل نیاز داریم اما به نظر می‌رسد ماجراهای این روزها، تمرکز سنگربان اصلی تیم را هدف قرار داده است. علیرضا کاندیدای انتخاب به عنوان مرد سال 2019 قاره آسیا شده و برای بردن این جایزه باید با رقبای قطری و ژاپنی‌اش رقابت کند. از سوی دیگر، شائبه‌هایی در مورد پیشنهاد باشگاه گیمارش به این بازیکن مطرح شده و بعید نیست که او دیر یا زود، تصمیم به بازی در لیگ پرتغال بگیرد. تصمیمی که بدون تردید آینده فوتبال او را تغییر خواهد داد.

کنفدراسیون فوتبال آسیا درست در همان سالی که باید جایزه را به بیرو تقدیم می‌کرد، مدافع چپ باشگاه السد قطر را با یک انتخاب باورنکردنی برگزید و حق مسلم ستاره تیم ملی ایران را نداد. حالا که بیرانوند کمی افت کرده و هنوز به کیفیت سال گذشته‌اش نرسیده، ای.اف.سی نام او را بین گزینه‌های نهایی قرار داده است

بیرو در بهترین سال فوتبالش، مرد سال قاره آسیا نشد. او یکی از بهترین گلرهای جام جهانی 2018 روسیه بود و با مهار پنالتی رونالدو، روبه‌روی یکی از بهترین فوتبالیست‌‌های تاریخ ایستاد. او در روسیه، چشم‌ها را خیره کرد و در لباس پرسپولیس هم با واکنش‌هایی حیرت‌آور، این تیم را به فینال لیگ قهرمانان آسیا فرستاد. کنفدراسیون فوتبال آسیا درست در همان سالی که باید جایزه را به بیرو تقدیم می‌کرد، مدافع چپ باشگاه السد قطر را با یک انتخاب باورنکردنی برگزید و حق مسلم ستاره تیم ملی ایران را نداد. حالا که بیرانوند کمی افت کرده و هنوز به کیفیت سال گذشته‌اش نرسیده، ای.اف.سی نام او را بین گزینه‌های نهایی قرار داده و بعید نیست حتی جایزه را نیز به این بازیکن تقدیم کند. این جایزه حتی اگر هم به سنگربان ایران برسد، نباید ذهنیت این ستاره را دستخوش تغییر کند. همان‌طور که پیش از این چهره‌هایی مثل دایی، خداداد، علی کریمی و مهدی مهدوی‌کیا مرد سال آسیا شدند اما این موضوع آنها را دچار تغییر و تحول چندانی نکرد و تنها انگیزه‌شان را برای موفقیت‌های بیشتر به اوج رساند. زمزمه‌های انتقال بیرانوند به فوتبال اروپا، از مدت‌ها قبل به گوش می‌رسد. او تقریبا در شروع هر فصل، در آستانه جدایی از سرخپوشان قرار می‌گیرد اما باز هم این انتقال صورت نمی‌گیرد و این گلر، قراردادش را با پرسپولیس تمدید می‌کند.

رفتن به لیگ پرتغال، می‌تواند چالش جذابی برای بیرانوند باشد اما ممکن است این گلر را با دردسرهایی نیز روبه‌رو کند. اگر او در لیگ پرتغال نیمکت‌نشین شود، جایگاهش را در تیم ملی به راحتی از دست خواهد داد. بیرو سال‌ها تلاش کرده تا این جایگاه را به دست بیاورد و حالا قصد ندارد فرصت ایستادن روی خط دروازه تیم ملی را به سادگی از دست بدهد.

علیرضا در دوران کی‌روش، سنگربان شماره یک تیم ملی شد و در دوران ویلموتس نیز، کارش را با همین عنوان شروع کرد. در دو بازی حساس با بحرین و عراق اما، او فراتر از انتظار ظاهر نشده و حتی ضعیف‌تر از تصورات اولیه کادر فنی بوده است. این دروازه‌بان هم در لیگ برتر و هم در چند لیگ اروپایی، رقبایی کاملا جدی دارد و اگر به فرم مطلوب برنگردد، بعید نیست که سرمربی بلژیکی او را به نیمکت تبعید کند. برای رسیدن به شرایط ایده‌آل، بیرانوند باید تکلیفش را با پیشنهادهای اروپایی روشن کند. شاید مشخص شدن سرنوشت عنوان بهترین بازیکن آسیا نیز، تمرکز از دست رفته را دوباره به این سنگربان برگرداند.