آریا طاری

آن‌چه برای سانچز اتفاق افتاده، ادامه ماجراهای تلخ برای صاحبان پیراهن شماره هفت در منچستریونایتد است. پیراهنی که ظاهرا پس از کریستیانو، قرار نیست به هیچ بازیکنی وفا کند. ایتالیا، اسپانیا، انگلیس و دوباره ایتالیا. این سرنوشت الکسیس سانچز در لیگ‌های درجه یک اروپایی است. بازیکنی که در سری آ چهره شد و حالا دوباره قرار است در سری آ توپ بزند. آنتونیو کونته علاقه زیادی به جذب این ستاره داشت. او قبل‌تر نیز در تیم‌های دیگر، تلاش زیادی برای جذب این فوتبالیست انجام داده بود و سرانجام موفق شد الکسیس را در تیمش داشته باشد. حضور همزمان سانچز و لوکاکو در اینتر، جالب توجه خواهد بود. چراکه هر دو بازیکن دوران موفقی را در یونایتد سپری نکردند اما شاید بازی زیر نظر سرمربی ایتالیایی، هر دو نفرشان را احیا کند و آنها را به فرم خوب گذشته برگرداند. یونایتد برای الکسیس، یک سیاه‌چاله تمام‌عیار بود. او دو فصل برای شیاطین سرخ بازی کرد و در 45 مسابقه، تنها پنج گل برای این تیم به ثمر رساند. با اختلاف زیاد، این ضعیف‌ترین آمار تمام دوران فوتبال این مهاجم به شمار می‌رود. هواداران باشگاه امید زیادی داشتند که حضور این ستاره، تیم‌شان را متحول کند اما سانچز نه برای مورینیو مهره موثری بود و نه توانست تاثیری در تیم سولسشر داشته باشد. او با وجود گرفتن دستمزدی نجومی در یونایتد، در بسیاری از دیدارهای مهم روی نیمکت نشست و به جز تنها چند مسابقه، در جدال‌های دیگر هرگز در حد و اندازه‌های بازی برای تیمی مثل منچستر نشان نداد. تصور می‌شد تاکتیک‌های دفاعی ژوزه، مانع ارائه نمایش‌هایی خوب از سوی الکسیس شده اما حتی در تیم هجومی‌تر سولسشر نیز اوضاع اصلا فرق نکرد. ستاره این سال‌های فوتبال شیلی پس از بازی برای تیم‌های کوبرلوا، کولو کولو و ریورپلاته، سه فصل برای اودنیزه ایتالیا بازی کرد. او در روزهای اوج دوران فوتبالش از باشگاه‌های زیادی پیشنهاد داشت و در نهایت تصمیم گرفت به بارسلونا ملحق شد. پپ گواردیولا شیفته الکسیس بود اما دوران پپ تنها یک سال بعد از خرید این بازیکن به پایان رسید. دو سال بعد، سانچز که دیگر محبوبیتش را روی سکوها از دست داده بود، در فهرست خروج قرار گرفت. او در آرسنال دوباره خودش را پیدا کرد و ظرف چهار سال، 80 گل برای این باشگاه زد. با این وجود اختلاف با ونگر بر سر رقم دستمزد، سیاه‌ترین دوران این فوتبالیست را با انتقال به یونایتد پیش روی او قرار داد.

کابوس بزرگ و تلخ سانچز، در ادامه ماجراهای ناامیدکننده‌ای است که شماره هفت‌های این سال‌های یونایتد تجربه کرده‌اند. این شماره ارزشمند و تاریخی، زمانی در اختیار ستاره‌های پرفروغی مثل جرج بست، برایان رابسون، اریک کانتونا، دیوید بکام و کریستیانو رونالدو بوده است. همه این نام‌های بزرگ، به پیراهن شماره هفت یونایتد اعتبار بخشیدند اما پس از جدایی سی‌آرسون از جمع قرمزها، این پیراهن دیگر هرگز در معرض خوشبختی قرار نگرفت. پس از کریستیانو، مایکل اوون اولین بازیکنی بود که این شماره را از سر الکس فرگوسن تحویل گرفت. او به جز یک گل حساس در ثانیه‌های پایانی دربی منچستر، کار بزرگ دیگری در تیم انجام نداد و در اولدترافورد هرگز به یک مهره درخشان تبدیل نشد. شاید همین حالا اوون از سال‌های بازی برای منچستر و شورش علیه سابقه لیورپولی‌اش، ناراضی باشد. پس از مایکل، این شماره برای دو فصل به آنتونیو والنسیا سپرده شد اما او هم هرگز بازیکنی در حد پوشیدن این پیراهن نبود و مصدومیت سنگینی را نیز تجربه کرد. قربانی بعدی، آنخل دی‌ماریا بود. بازیکنی که با تصمیم فان‌خال با سروصدای زیاد از رئال مادرید جذب شد اما فقط یک فصل برای یونایتد بازی کرد و به سرعت به مهره مغضوب هوادارها تبدیل شد. یک سال بعد ممفیس دپای از لیگ هلند آمد و به شماره هفت جدید باشگاه تبدیل شد اما انتظارها برای درخشش او در فوتبال جزیره، هرگز نتیجه‌بخش نبود. آخرین هفت نفرین شده یونایتد تا امروز، الکسیس سانچز بوده است. بازیکنی که به عنوان یک مهاجم گل‌زن به این باشگاه ملحق شد و به عنوان یک ستاره ناکام راهش را از منچستر جدا کرد.

پس از سانچز، شماره هفت بعدی یونایتد چه کسی خواهد بود؟ به نظر می‌رسد حالا دیگر همه بازیکن‌ها از پوشیدن این شماره در منچستر هراس دارند. دنیل جیمز که این روزها ستاره اصلی باشگاه شده، یکی از گزینه‌های جدی دریافت این شماره به نظر می‌رسد اما شاید بهتر باشد این فوتبالیست ولزی، عجله به خرج ندهد و فعلا با همان شماره 21 برای تیمش به میدان برود. او این روزها تنها دلیل امیدواری به سرنوشت تیم سولسشر است. تیمی که پس از پیروزی پرگل هفته اول، در سه مسابقه بعدی تنها دو امتیاز کسب کرده و خیلی زود با بحران روبه‌رو شده است.