آریا رهنورد

پس از گادوین منشا و ماریو بودیمیر، پرسپولیسی‌ها احساس می‌کنند نباید به هیچ قیمتی فصل جدید را بدون در اختیار داشتن یک مهاجم خارجی کلید بزنند. این عطش در حالی در باشگاه به وجود آمده که نمایش مهره‌های خارجی پیشین باشگاه، ابدا درخشان نبوده است. شاید در بین فوتبالیست‌های ایرانی بازار نقل و انتقالات، مهره‌های به مراتب بهتری نسبت به خارجی‌های مدنظر باشگاه پیدا شود. اصلا چرا راه دور برویم؛ شاید در بین نفرات جوان فعلی پرسپولیس نیز، گزینه‌های ایده‌آلی برای خط حمله وجود داشته باشند. گزینه‌هایی که البته با چشم‌های بسته مدیران باشگاه روبه‌رو خواهند شد.

سعید کریمی تازه‌ترین بازیکنی است که نامش را از فهرست بازیکنان این فصل باشگاه پرسپولیس خارج کرده‌اند. او فصل گذشته در اولین مسابقه‌اش برای تیم برانکو، یک گل حساس به ثمر رساند و تیمش را از بازی با سپیدرود در جام حذفی زنده بیرون کشید. سعید مدتی بعد در جدال با نساجی نیز فراتر از حد انتظار ظاهر شد و استعدادش را در معرض نمایش هواداران پرسپولیس قرار داد. با این وجود او سهم زیادی در بازی‌های تیمش نداشت و به ندرت مورد استفاده قرار می‌گرفت. شاید سعید کریمی جوان هرگز تجربه ماریو بودیمیر را نداشت اما بدون شک در زمین تحرک بیشتری از مهاجم کروات نشان می‌داد و با انگیزه و اشتیاق به مراتب بیشتری فوتبال بازی می‌کرد. انتخاب برانکو اما ماریو بودیمیر بود. بازیکنی که حتی با وجود به ثمر رساندن گل قهرمانی، هیچ هواداری در تهران نداشت و همه طرفداران پرسپولیس خواهان جدایی‌اش ازباشگاه بودند. چند ماه پس از جدایی ماریو، حالا سعید کریمی نیز حداقل برای یک سال از جمع قرمزها جدا شده است. قرارداد این مهاجم با شاهین شهرداری بوشهر «قرضی» خواهد بود اما او در لیگ نوزدهم دیگر در ترکیب سرخ‌ها دیده نمی‌شود. مدیران باشگاه برای خط حمله، روی خرید یک مهاجم خارجی حساب باز کرده‌اند. گفته می‌شود مادیبو مایگا به زودی به تهران سفر خواهد کرد تا حضور در تست‌های پزشکی باشگاه را پشت سر بگذارد. دلال‌های اطراف باشگاه که اتفاقا نقش مهمی در تصمیم‌های مدیریتی پرسپولیس دارند دائما احساس نیاز به یک مهاجم خارجی را به تیم «تزریق» می‌کنند. حتی اگر در عمل، چنین نیازی وجود نداشته باشد. مادیبو مایگا که این روزها گزینه اصلی باشگاه به شمار می‌رود، در دوران فوتبالش برای باشگاه‌های متز، سوشو، وستهم، کیو‌پی‌آر، النصر، عجمان و بوریرام به میدان رفته است. او زمانی یک مهاجم درجه یک محسوب می‌شده اما تجربه‌های آخرش در تایلند و امارات اصلا امیدوارکننده به نظر نمی‌رسد. حتی در صورت داشتن یک کارنامه خوب، هیچ تضمینی وجود ندارد که این بازیکن در آستانه 32 سالگی، مشکلات هجومی پرسپولیس را کمرنگ کند.

با وجود زمزمه‌هایی مبنی بر جدایی علی علیپور از باشگاه، این مهاجم حداقل برای یک فصل دیگر در پرسپولیس خواهد ماند. او با باشگاه قرارداد دارد و نمی‌تواند به تنهایی برای آینده‌اش تصمیم بگیرد. مرد شماره 70 پرسپولیس، سابقه آقای گلی لیگ برتر را دارد و فصل گذشته نیز گل‌های بسیار حساسی برای این تیم به ثمر رسانده است. علیپور در روزهای محرومیت باشگاه از نقل و انتقالات، به شدت تحت فشار قرار داشت و ناچار بود در همه دیدارهای تیمش به میدان برود. حتی بعد از اتمام این محرومیت نیز، او مهره بدون جانشین و بدون تعویض تیم برانکو بود. پس از جدایی گادوین منشا، دوندگی در خط حمله سرخ‌ها نیز به حداقل رسید و کار علی علیپور به مراتب سخت‌تر نیز شد. 

چراکه ماریو بودیمیر تحرک چندانی در زمین نشان نمی‌داد. برای بازگشت علیپور به فرم ایده‌آل، زوج او در خط حمله باید بعضی از مسئولیت‌های مهم تیم را بر عهده بگیرد. در بین نفرات فعلی پرسپولیس، گزینه‌های زیادی برای ملحق شدن به خط حمله وجود دارد. مهدی ترابی فصل گذشته چند بار در خط حمله به میدان رفت و البته درخششی به اندازه بازی در خط هافبک از خودش نشان نداد. وحید امیری در گذشته بارها به عنوان مهاجم دوم برای پرسپولیسی‌ها بازی کرده است. درست مثل سیامک نعمتی که فصل گذشته در چند مقطع در کنار علی علیپور قرار گرفت. امید عالیشاه و فرشاد احمدزاده، گزینه‌های دیگری هستند که می‌توانند در کنار مهاجم اصلی، مرد دوم خط حمله تلقی شوند. علاوه بر این نفرات پرتجربه، پرسپولیس مهره‌های جوانی را نیز برای نوک حمله در اختیار دارد که شاید زیر نظر کالدرون، به ستاره‌هایی قابل اعتماد برای باشگاه تبدیل شوند.

محمدامین اسدی 20 ساله، یکی از تعویضی‌های مورد علاقه برانکو بود و حالا زیر نظر سرمربی جدید، نقش پررنگی در اردوی پیش‌فصل باشگاه داشته است. او هنوز در ضربات آخر خوب کار نمی‌کند اما هیچ‌کس نمی‌تواند استعدادش را نادیده بگیرد. قرمزها در این پنجره نقل و انتقالات، امیر روستایی را نیز جذب کرده‌اند. بازیکنی که بعد از 25 دقیقه، اولین گلش را در یک دیدار دوستانه برای پرسپولیس به ثمر رساند. احمدرضا احمدوند و مهدی عبدی نیز، پتانسیل قابل توجهی برای درخشیدن در ترکیب پرسپولیس دارند. شاید اگر باشگاه به جای اصرار روی خرید یک مهاجم مسن خارجی روی این نفرات سرمایه‌گذاری کند، حداقل یکی از آنها به حد و اندازه فیکس شدن در ترکیب تیم خواهد رسید.