نتایج جستجو :
-
-
-
بررسی دلایل نزدیک شدن مصر به عراق در گفت‌وگوی «توسعه ایرانی» با کارشناس مسائل آفریقا
احیای ناسیونالیسم عربی
از زمانی که کابینه مصطفی الکاظمی توسط پارلمان عراق تایید و او به عنوان نخست‌وزیر جدید این کشور رسماً کار خود را آغاز کرد، دعوتنامه‌ها و تماس‌های مختلفی از بغداد و بالعکس روانه کشورهایی مانند عربستان و برخی کشورهای عربی مانند مصر شده است. همین چند روز پیش بود که ولیعهد عربستان سعودی با نخست وزیر عراق به صورت تلفنی گفت‌وگو کردند و پس از این گفت‌وگوی تلفنی رسانه‌ها اعلام کردند که محمدبن سلمان از مصطفی الکاظمی برای سفر به ریاض دعوت کرده است. چندی بعد رسانه‌های آمریکا هم اعلام کردند که کاخ‌سفید از وی برای سفر به واشنگتن دعوت به عمل آورده‌اند. در این میان اتفاق مهم دیگری که رخ داد، دعوت الکاظمی از عبدالفتاح السیسی (رئیس‌جمهوری مصر) برای سفر به بغداد بود که متاسفانه از منظر رسانه‌ها اهمیت چندانی نداشت اما از حیث سیاسی (خصوصاً در شرایط کنونی و عرصه سیاست خارجی) تحلیل‌های زیادی را در بطن خود جای داده است. در امتداد این وضعیت، بسام راضی (سخنگوی عبدالفتاح سیسی، رئیس جمهور مصر) با انتشار بیانیه‌ای در صفحه فیسبوک خود اعلام کرد که السیسی عصر دوشنبه تماس تلفنی از طرف محمد الحلبوسی، رئیس پارلمان عراق داشت و الحلبوسی در این تماس ضمن تبریک عید فطر به سیسی، برای مصر و مردم آن آرزوی پیشرفت و آسایش کرد. این رد و بدل کردن تماس‌ها از سوی دولت جدید عراق، صرفاً نباید اینگونه تحلیل شود که هر دو کشور به دلیل ذاتِ اسلامی بودنشان با یکدیگر در ارتباط هستند بلکه در بطن آن مسائلی وجود دارد که محورهایی اعم از اقتصاد، امنیت و سیاست را در خود جای داده است. بدون تردید دولت جدید عراق با توجه به توانمندی‌های الکاظمی و اوضاع و احوال بحرانی این کشور، به دنبال ایجاد ارتباط با بسیاری از کشورهای منطقه و فرامنطقه است؛ اما در مورد روابط با مصر و اساساً جایگاه قاهره در این معادلات، ابهام‌ها و نقاط تاریکی وجود دارد که باید روشن شود. از اینرو برای تحلیل این روابط و جایگاه مصر در ادبیات سیاسی منطقه و عراق به گفت‌وگو با «جعفر قنادباشی»، کارشناس مسائل آفریقا پرداختیم که از نظرتان می‌گذرد.
| -
-
-
-
-
-
-