یک کارشناس مسائل اقتصادی معتقد است: در این شرایط زیر فشار تحریم‌ها بحث FATF یک مسئله و بحث انحرافی است. اصل ماجرا این است که ایران تحریم است. توجه کنید وقتی کشور تحریم است حتی اگر FATF هم کاری به شما نداشته باشد باز نمی‌توانید کار و تجارت انجام بدهید. وضعیت ما شبیه پرنده‌ای است که در قفس تحریم زندگی می‌کند.

مجیدرضا حریری در گفتگو با اقتصاد 24 تاکید کرد: در ابتدا باید توجه کنید که اکنون تقریبا ایران تمام نفت و گاز خود را به چینی‌ها می‌فروشد. حالا شاید بتوان با اغماض هم گفت که شاید درصدی را نیز کشور‌های دیگر خریداری می‌کنند، اما مسئله این است که اصلی‌ترین خریداران نفت ایران چینی‌ها هستند. این بدان معناست که بالای ۹۵ درصد از صادرات نفت خام و گاز ایران به کشور چین انجام می‌شود، اما مفهوم این دادوستد سرمایه‌گذاری نیست. توجه کنید در معاملات دو کشور هر نوع رابطه اقتصادی ساده‌ترین شکل آن به معنای روابط بازرگانی یعنی خرید و فروش تعریف می‌شود. او افزود: پله‌های پیشرفته‌تر نیز بحث سرمایه گذاری و مشارکت است و این اتفاق اکنون در رابطه ایران و چین رخ نمی‌دهد. به طور کامل‌تر باید گفت سرمایه گذاری بدون رفع تحریم های کشور، بین ایران و هیچ کشوری از جمله چین رخ نمی‌دهد و به نظر می‌رسد دلیل دعوت معاون اول رئیس جمهوری ایران نیز به همین دلیل بوده است.

رئیس اتاق مشترک ایران و چین ادامه داد: شما در بحث دور زدن تحریم‌ها برای فروش، بالاخره راه‌های مختلفی دارید، همچون تهاتر، سندسازی و جا به جایی کشتی ها، اما در مساله سرمایه گذاری که نمی‌توان رفتار مخفیانه انجام داد یا شرکت نفتی بین المللی که نمی‌تواند صراحتا تحریم‌ها را نادیده بگیرد و وارد این عرصه شود چرا که نتیجه این رفتار این می‌شود که شرکت مورد نظر در سرتاسر دنیا دچار تحریم خواهد شد. پس واضح است که شرکت‌های بزرگ نفتی چینی هم در دنیا فعال هستند و علاقمند نیستند که مورد تحریم قرار بگیرند.

حریری خاطرنشان کرد: در حقیقت رابطه بین ایران و چین تنها رابطه‌ای بین فروشنده و خریدار در حوزه نفت است؛ چینی‌ها نه در حوزه نفتی ایران سرمایه گذاری می‌کنند و نه در حوزه اکتشاف و بهره برداری همکاری خاصی با ایران دارند و تنها محصول نهایی است که توسط چینی‌ها از ایران خریداری می‌شود.